Όσοι ανήκουν στη γενιά 30 και κάτι, το θυμούνται, έστω και αχνά. Πάνω στην Πατησίων, κοντά στην Ομόνοια, το Μινιόν με
τους 10 ορόφους του έμοιαζε με κάστρο που ο καθένας ήθελε να κατακτήσει.
Ήταν άλλωστε κάτι πρωτόγνωρο, κάτι μαγικό. Ένας κόσμος ονειρεμένος με χιλιάδες παιχνίδια, φώτα, φωνές, κόσμο. Και φυσικά, κυλιόμενες σκάλες! Και ωραία χοτ ντογκ...
Το Μινιόν έμεινε στην ιστορία, έγινε σύμβολο των παιδικών μας χρόνων. Η φωτιά του 1980 το κατέστρεψε, γεννήθηκε ξανά κυριολεκτικά από τις στάχτες του. Δεν άντεξε όμως πολύ.
Όλα ξεκίνησαν από ένα περίπτερο στα Χαυτεία που είχε ο Γιάννης Γεωργακάς με συνεταίρο τον Άγγελο Σεραφειμίδη. Το 1939 κάνουν την πρώτη επέκταση, μεσολαβούν ο πόλεμος και ο εμφύλιος. Από το 1950 ο «πατέρας» του Μινιόν, Γιάννης Γεωργακάς, συνεχίζει την προσπάθεια να μεγαλώσει το «παιδί» του. Μέχρι το τέλος της 10ετίας έχει αγοράσει ένα 10όροφο κτίριο κοντά στην Ομόνοια και το διπλανό του.
Το 1975, το Μινιόν είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ένα μπλοκ πέντε 10όροφων κτιρίων. Οι πωλήσεις ξεπερνούν το αστρονομικό για την εποχή ποσό του 1 δισ. δραχμών. Μπορεί να βρει κάνεις ό,τι φανταστεί: από ρούχα και παπούτσια μέχρι αυτοκίνητα, κομπιούτερ, γυαλικά, είδη ταξιδιού, παιχνίδια. Κάθε Χριστούγεννα άνοιγε και ο 6ος όροφος, που τις άλλες περιόδους έμενε κλειστός.
Ξημέρωνε 19 Δεκεμβρίου όταν ο Γιάννης Γεωργακάς σήκωσε το τηλέφωνο και άκουσε: «Το Μινιόν έπιασε φωτιά! Το Μινιόν καίγεται. Τρέξτε!». Δεν πρόλαβε. Το Μινιόν και το κατάστημα Κατράντζος παραδόθηκαν γρήγορα στις φλόγες. Θα ακολουθούσαν κι άλλοι εμπρησμοί σε εμπορικά καταστήματα. Την ευθύνη για τη φωτιά σε Μινιόν και Κατράντζο ανέλαβε η οργάνωση «Οκτώβρης ‘80».
Το Μινιόν καταστράφηκε ολοσχερώς, μόνο ο σκελετός του κτιρίου έμεινε. Οι ζημιές έφτασαν τα δυο δισ. δραχμές. Λίγο μετά την εκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου και αφού ο Γεωργακάς ασκεί ασφυκτικό πρέσινγκ στον νέο πρωθυπουργό, το Μινιόν εντάσσεται κατ’ εξαίρεση σε νόμο για προβληματικές βιομηχανίες και το 1983 περνάει στον έλεγχο του κράτους.
Το 1991 ο Γεωργακάς βρίσκει τα λεφτά που χρειάζονται και αγοράζει ξανά το «παιδί του». Το 1992 αποσύρεται και έξι χρόνια μετά, η αυλαία πέφτει, το Μινιόν κλείνει κι εκεί που κάποτε ακούγονταν μόνο γέλια και φωνές, τώρα στέκεται ένα κτίριο βουβό, άχρωμο.
Στις αρχές του 2009 βγήκε η είδηση πως το Μινιόν εξαγοράστηκε από γνωστή αλυσίδα και πρόκειται να λειτουργήσει ξανά το 2012.
Τρεις ώρες μετά τα μεσάνυχτα, εκείνης της Παρασκευής, ακούγονται εκρήξεις και τα πολυκαταστήματα τυλίγονται στις φλόγες, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, όπως περιέγραψαν αυτόπτες μάρτυρες. Η πυρκαγιά ξεκινά από τους υψηλότερους ορόφους, όπου βρίσκονται τα πλέον εύφλεκτα υλικά, γεγονός που βεβαιώνει ότι πρόκειται για εμπρησμό. Η ηλεκτροδότηση στην περιοχή της Ομόνοιας διακόπτεται, καθώς κατέρρευσαν οι κολώνες της ΔΕΗ μπροστά στα δύο καταστήματα.
Σαράντα δύο οχήματαμ 135 άνδρες της πυροσβεστικής και όλοι οι μαθητές της Πυροσβεστικής σχολής καταφθάνουν στο σημείο, όμως η καταστροφή είναι εκτεταμένη. Από το «Μινιόν» έχει απομείνει μόνο ο σκελετός του κτιρίου ενώ το «Κατράντζος» καταρρέει. Η πυροσβεστική υπολογίζει ότι οι ζημίες ανέρχονται στα δύο δισ. δραχμές.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου από την αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «επιτρέπει σε παρακρατικά και εγκληματικά στοιχεία να επιδίδονται σε καταστροφές που θίγουν επαγγελματίες και εργαζόμενους, καθώς και τη γαλήνη του κόσμου ενώ το ΚΚΕ μιλά για «σκοτεινή υπόθεση». Ο πρωθυπουργός, Γεώργιος Ράλλης, που λίγες ώρες πριν από την πυρκαγιά υπερασπιζόταν στη Βουλή τον πρώτο και τελευταίο προϋπολογισμό της πρωθυπουργικής του θητείας, απαντά στον Ανδρέα Παπανδρέου μιλώντας για «εκμετάλλευση του τραγικού γεγονότος» ενώ ενημερώνει σχετικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Με προκήρυξη που έφτασε μέσω ταχυδρομείου στις εφημερίδες, στις 22 Δεκεμβρίου, η οργάνωση-φάντασμα «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80» ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού. Μεταξύ άλλων, στην προκήρυξη αναφερόταν ότι «κάθε επιχείρηση, έτσι και αυτές στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται της ανάγκη των προλετάριων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια».
Η πρώτη σύλληψη δεν άργησε να γίνει από την αστυνομία, όμως ο ύποπτος αφέθηκε ελεύθερος καθώς δεν προέκυψαν επαρκή στοιχεία εις βάρος του. Λίγο αργότερα συλλαμβάνονται η Αικατερίνη και Ευαγγελία Τσαγκαράκη, δύο αδελφές 23 και 20 ετών αντίστοιχα, καθώς η μία φερόταν ότι «είχε επαφές με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου». Ο ανακριτής της υπόθεσης, Μιχάλης Μαργαρίτης, τις απαλλάσσει. Οι προσαγωγές πολλαπλασιάζονται χωρίς αποτέλεσμα.
Το πολιτικό κλίμα στη χώρα φορτίζεται επικίνδυνα. Έκτακτα μέτρα φρούρησης λαμβάνονται σε σούπερ μάρκετ, πολυκαταστήματα και τράπεζες. Για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά, γίνεται έλεγχος των τσαντών στις εισόδους των πολυκαταστημάτων. Στην πρωτεύουσα επικρατεί φόβος.
Τον επόμενο χρόνο πραγματοποιούνται τέσσερις ακόμα εμπρησμοί σε πολυκαταστήματα. Στις 3 Ιουνίου 1981, πυρπολούνται τα «Κλαουδάτος» και «Ατενέ», ενώ μέσα στις επόμενες τέσσερις μέρες το σκηνικό επαναλαμβάνεται για τα καταστήματα «Δραγώνα» και «Λαμπρόπουλος».
Τον εμπρησμό του «Μινιόν» και «Κατράντζος» κατήγγειλε ο ΕΛΑ. Παράλληλα, η 17Ν άσκησε κριτική για την ενέργεια, μέσω προκήρυξης στις 24 Ιουλίου 1981, υποστηρίζοντας ότι οι επιθέσεις «ήταν επιχειρησιακά ασυντόνιστες, όχι κατάλληλα προετοιμασμένες και πολιτικά επιβλαβείς». Οι επιθέσεις στα πολυκαταστήματα δεν έχουν εξιχνιαστεί μέχρι σήμερα και έχουν παραγραφεί δικαστικά.
blokoteam.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου