γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
Η δημοκρατία είναι η βιομηχανία παραγωγής σκανδάλων οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών, και όλα αυτά σε βάρος του λαού. Ο κοινοβουλευτισμός είναι μία ομάδα πολιτικών παρασίτων, τα οποία απομυζούν τον λαό δημιουργώντας για τον εαυτόν τους, περιουσίες και προνόμια. Και ενώ λαός στενάζει από φτώχια και ανέχεια, αυτά τα πολιτικά παράσιτα περνούν ζωή χαρισάμενη. Η βουλή είναι το καταφύγιο της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού.
Η βουλή λειτουργεί ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, απαλλάσσοντας όλο αυτόν τον εσμό των πολιτικών παρασίτων και της κλεπτοκρατίας, από τις ποινικές ευθύνες που τους αναλογούν και οι οποίες είναι τεράστιες. Ουδείς αμφιβάλλει για τις καταστροφές που συσσώρευσαν στην πατρίδα και τον λαό οι πολιτικάντηδες, όλα αυτά τα χρόνια της δημοκρατικής τους διακυβέρνησης.
Την πολιτική, ή καλύτερα τον κοινοβουλευτισμό, θα μπορούσαμε να τον συγκρίνουμε με το αλκοόλ. Αυτός ο οποίος θα εθιστεί στο αλκοόλ πολύ γρήγορα καταντά αλκοολικός με τρομερές επιπτώσεις στην υγεία του, αλλά συγχρόνως δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στο οικογενειακό του περιβάλλον. Η απεξάρτησης του από το αλκοόλ είναι πολύ δύσκολη.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον κοινοβουλευτισμό. Εφ' όσον εκλεγεί κάποιος βουλευτής, εθίζεται με την πολιτική και όπως ακριβώς συμβαίνει με το αλκοόλ είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να απεξαρτηθεί από αυτήν. Αυτό συμβαίνει με όλους του πολιτικούς. Δεν μπορούν να διανοηθούν την ζωή τους εκτός του κοινοβουλίου. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε μετακινήσεις από το ένα κόμμα στο άλλο και προσπαθούν να επιλέγουν πολιτικές παρατάξεις ώστε η εκλογή τους να είναι περισσότερο σίγουρη.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κάνουμε δύο διευκρινήσεις: α) Πολλοί από τους υποψήφιους βουλευτές είναι ανεπάγγελτοι, άεργοι. Δεν έχουν ούτε μία εισφορά σε κάποιο ασφαλιστικό ταμείο. Επομένως προσπαθούν με κάθε μέσο να εκλεγούν προκειμένου να αποκατασταθούν επαγγελματικά και να αποκτήσουν τα προνόμια και τις αποδοχές του βουλευτή οι οποίες είναι αρκετά υψηλές. β) Υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι εγκαταλείπουν το επάγγελμά τους, ασχολούνται με την πολιτική, διότι εφ' όσον εκλεγούν, θα έχουν δίχως να κουραστούν υπερβολικά, εκτός από οικονομικά οφέλη και την αναγνώριση ως μέλη του κοινοβουλίου.
Υπάρχει και μία τρίτη κατηγορία πολιτικών, οι Εθνικιστές. Οι Εθνικιστές είναι πρόθυμοι και έτοιμοι να προσφέρουν τα πάντα για την πατρίδα και το έθνος. Εισέρχονται στην πολιτική όχι για να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη, αλλά για ένα και μόνο σκοπό, να προσφέρουν με κάθε μέσο στο κοινωνικό σύνολο. Οι Εθνικιστές δεν έχουν αυτοσκοπό την πολιτική αλλά την ανιδιοτελή προσφορά τους στην πατρίδα. Αυτή είναι η διαφορά του Εθνικισμού από τον κοινοβουλευτισμό. Η σημερινή παρακμή της πατρίδας μας προέρχεται καθαρά από το πολιτικό και οικονομικό καθεστώς, που καλλιέργησε, εξέθρεψε, αλλά και θεοποίησε τις μετριότητες της δημοκρατίας. Με την δημοκρατική διακυβέρνηση ο συλλογικός αγώνας για το έθνος και τη φυλή χάθηκε. Ταυτόχρονα χάθηκε και ο σεβασμός προς το κράτος. Το κράτος έγινε ένας απλός εντολοδόχος μιας τυχαίας πλειοψηφίας (δημοκρατικής μειοψηφίας) και υποδουλώθηκε στις πολιτικές μετριότητες. Με αυτή την έννοια το κράτος έπαψε να έχει τον ηγετικό του ρόλο.
Συγχρόνως το κράτος αυτό έπαψε να αναδεικνύει ηγέτες. Εκλέγει μόνο διαχειριστές διεκδικήσεων. Εκλέγει λογιστές εισπράξεων και πληρωμών. Οι Εθνικιστές βρίσκονται εκτός των πολιτικών και οικονομικών κατεστημένων. Είναι οι τελευταίοι ελεύθεροι άνθρωποι και ως εκ τούτου οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να δώσουν αγώνα εθνικό πέρα από εξαρτήσεις και συμφέροντα. Η ελληνική γη είναι η πατρίδα ηρώων και πολιτισμού. Ο κοινοβουλευτισμός κατάντησε την πατρίδα μας ένα υποτελές κρατίδιο που η τύχη του εξαρτάται από τους διεθνείς τοκογλύφους των αγορών.
Σε αναγνώριση της δάδας του πολιτισμού που προσφέραμε στους Ευρωπαίους,σήμερα όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες βροντοφωνάζουν « Είμαστεόλοι Έλληνες». Ο σοσιαλιστής, τώρα, Γκύντερ Γκρας με ποίημα που τιτλοφορεί «Η Ντροπή της Ευρώπης», επέλεξε να παρέμβει στη σοβούσα συζήτηση γύρω από την Ελλάδα και την στάση που τηρεί απέναντί της η Ευρώπη. Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα «την χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της», στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια». Εάν οι Έλληνες θέλουν να απελευθερωθούν από τα δεσμά της υποτελείας και της εξαθλίωσης στην οποία μας έριξε ο κοινοβουλευτισμός, δεν έχουν παρά να αναζητήσουν τον Εθνικισμό. Μόνο ο Εθνικισμός μπορεί να δώσει στους Έλληνες όραμα για ανάπτυξη και ελπίδα.
Ο Εθνικισμός είναι εκείνος που θα απελευθερώσει τους Έλληνες. Όλοι μαζί λοιπόν οι Εθνικιστές με τον λαό για τον λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου