γράφει ο Δ. Ζαφειρόπουλος
Μετά την κυβέρνηση συνεργασίας, στελέχη των δύο κομμάτων εξουσίας συμφωνούν ότι έφτασε το τέλος της μεταπολίτευσης. Τους το ομολογούν εδώ και καιρό οι ιδεολογικοί τους ινστρούχτορες των καναλιών και των εφημερίδων. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι Έλληνες έχουν χάσει την αξιοπιστία τους στο πολιτικό σύστημα αλλά και στην Έυρώπη καθώς δεν βρήκαν εκεί το ελδοράδο που τους είχαν υποσχεθεί. Όποτε πάλι τολμούν να κάνουν κάποια δημοσκόπηση για το μεταναστευτικό αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες θέλουν να γίνουν και πάλι αφεντικά στον τόπο τους. Και μπορεί η πάσης φύσεως αριστερά, απομυζώντας το ΠΑΣΟΚ, να εμφανίζει μία δημοσκοπική άνοδο αλλά και αυτή αναγκάζεται να συμπεριλάβει τον πατριωτισμό στο πολιτικό λεξιλόγιό της. Αν αυτά δεν σας αρκούν για να καταλάβετε ότι έφτασε η ώρα του πατριωτισμού τότε μπορούμε να συνεχίσουμε.
Στελέχη του ΛΑΟΣ, κάποια μάλιστα με εθνικιστικό παρελθόν, συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Και μπορεί κάποιος να έχει λίγες ή πάρα πολλές αντιρρήσεις για την πολιτική ορθότητα αυτής της προσπάθειας αλλά δεν παύει αυτή να αποτελεί γεγονός. Παράλληλα η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει μία μεγάλη δημοσκοπική άνοδο, την ίδια ώρα που το Εθνικό Μέτωπο αναπτύσσεται και ανένταχτες ή αυτόνομες ομάδες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα. Παλαιοί και νέοι εκδοτικοί οίκοι βγάζουν βιβλία με καταιγιστικούς ρυθμούς, έντυπα συνεχίζουν να εκδίδονται ενώ εκδηλώσεις γίνονται πολλές και ποιοτικές.
Και μπορεί όλοι οι παραπάνω να βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου προσπαθώντας να αρπάξουν ψήφους ή στελέχη αλλά δεν παύουν και να λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Εξηγούμεθα: Η είσοδος του ΛΑΟΣ στην βουλή νομιμοποίησε την συζήτηση για το μεταναστευτικό και τον πατριωτισμό ενώ παράλληλα δημιούργησε μία δεξαμενή ψήφων και οπαδών για τους υπόλοιπους. Ο ακτιβισμός και η μετέπειτα πολιτικοποίηση της Χρυσής Αυγής άφησε χώρο για την επαναδραστηριοποίηση του Εθνικού Μετώπου και την στελέχωση των αυτόνομων ομάδων. Και ούτω καθ εξής. Αν ακόμα δεν πειστήκατε για την είσοδο του πατριωτισμού στο προσκήνιο συνεχίζουμε....
Πρόσωπα, συλλογικότητες και έντυπα της κεντροαριστεράς βλέπε Χαντζάρας, Θεοδωράκης, Άρδην κλπ έχουν βάλει στο λεξιλόγιό τους την πατριωτική ιδεολογία προσπαθώντας να πλαγιοκοπήσουν από αριστερά το εθνικό ξέσπασμα των Έλλήνων. Δημοσιογράφοι μικρών και μεγάλων καναλιών «παίζουν» με τα εθνικά θέματα γιατί πολύ απλά βλέπουν ότι αυτά πουλάνε. Πιο ελπιδοφόρο ακόμα είναι το ξεπήδημα δεκάδων συλλόγων σε όλη την χώρα που ασχολούνται με την ιστορία και τις παραδώσεις αυτού του τόπου όπως για παράδειγμα οι σύλλογοι πειραματικής αρχαιολογίας.
Όσοι δεν έχετε πεισθεί ακόμα για το ξέσπασμα του πατριωτισμού πηγαίνετε νοερά μια δεκαετία πριν. Όταν μία σειρά από κόμματα και οργανώσεις μάλωναν για το 0,1 ενώ έντυπα και βιβλιοπωλεία φυτοζωούσαν. Θυμηθείτε τον αστικό ευδαιμονισμό και την αριστερή κουλτούρα που κυριαρχούσαν παντού και συγκρίνεται τα με την απαξίωση που βιώνουν αυτά σήμερα.
Είμαστε σίγουροι ότι οι προσωπικές φιλοδοξίες, οι αρχηγισμοί και το ξεκατίνιασμα δεν θα εκλείψουν ποτέ από τον πατριωτικό χώρο. Αυτά όμως δεν θα εμποδίσουν την άνοδό του καθώς αυτός πλέον έχει μπει σε μία τροχιά κοινωνικής μηχανικής και αποτελεί την μόνη διέξοδο στην κρίσιμη μάζα πολιτικής ανατροπής αυτού του τόπου. Θυμηθείτε απλά το κίνημα των αγανακτισμένων το καλοκαίρι, την ώρα της μέγιστης διόγκωσής του πόσο εύκολα κερδίθηκε από το γαλανόλευκο της πάνω πλατείας και όχι από το μίζερο κόκκινο της κάτω. Κυρίες και κύριοι έφτασε η ώρα των πατριωτών και κυρίως φτάνει η ώρα του τέλους γιαυτούς που ρήμαξαν την πατρίδα.
Μετά την κυβέρνηση συνεργασίας, στελέχη των δύο κομμάτων εξουσίας συμφωνούν ότι έφτασε το τέλος της μεταπολίτευσης. Τους το ομολογούν εδώ και καιρό οι ιδεολογικοί τους ινστρούχτορες των καναλιών και των εφημερίδων. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι Έλληνες έχουν χάσει την αξιοπιστία τους στο πολιτικό σύστημα αλλά και στην Έυρώπη καθώς δεν βρήκαν εκεί το ελδοράδο που τους είχαν υποσχεθεί. Όποτε πάλι τολμούν να κάνουν κάποια δημοσκόπηση για το μεταναστευτικό αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες θέλουν να γίνουν και πάλι αφεντικά στον τόπο τους. Και μπορεί η πάσης φύσεως αριστερά, απομυζώντας το ΠΑΣΟΚ, να εμφανίζει μία δημοσκοπική άνοδο αλλά και αυτή αναγκάζεται να συμπεριλάβει τον πατριωτισμό στο πολιτικό λεξιλόγιό της. Αν αυτά δεν σας αρκούν για να καταλάβετε ότι έφτασε η ώρα του πατριωτισμού τότε μπορούμε να συνεχίσουμε.
Στελέχη του ΛΑΟΣ, κάποια μάλιστα με εθνικιστικό παρελθόν, συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Και μπορεί κάποιος να έχει λίγες ή πάρα πολλές αντιρρήσεις για την πολιτική ορθότητα αυτής της προσπάθειας αλλά δεν παύει αυτή να αποτελεί γεγονός. Παράλληλα η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει μία μεγάλη δημοσκοπική άνοδο, την ίδια ώρα που το Εθνικό Μέτωπο αναπτύσσεται και ανένταχτες ή αυτόνομες ομάδες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα. Παλαιοί και νέοι εκδοτικοί οίκοι βγάζουν βιβλία με καταιγιστικούς ρυθμούς, έντυπα συνεχίζουν να εκδίδονται ενώ εκδηλώσεις γίνονται πολλές και ποιοτικές.
Και μπορεί όλοι οι παραπάνω να βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου προσπαθώντας να αρπάξουν ψήφους ή στελέχη αλλά δεν παύουν και να λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Εξηγούμεθα: Η είσοδος του ΛΑΟΣ στην βουλή νομιμοποίησε την συζήτηση για το μεταναστευτικό και τον πατριωτισμό ενώ παράλληλα δημιούργησε μία δεξαμενή ψήφων και οπαδών για τους υπόλοιπους. Ο ακτιβισμός και η μετέπειτα πολιτικοποίηση της Χρυσής Αυγής άφησε χώρο για την επαναδραστηριοποίηση του Εθνικού Μετώπου και την στελέχωση των αυτόνομων ομάδων. Και ούτω καθ εξής. Αν ακόμα δεν πειστήκατε για την είσοδο του πατριωτισμού στο προσκήνιο συνεχίζουμε....
Πρόσωπα, συλλογικότητες και έντυπα της κεντροαριστεράς βλέπε Χαντζάρας, Θεοδωράκης, Άρδην κλπ έχουν βάλει στο λεξιλόγιό τους την πατριωτική ιδεολογία προσπαθώντας να πλαγιοκοπήσουν από αριστερά το εθνικό ξέσπασμα των Έλλήνων. Δημοσιογράφοι μικρών και μεγάλων καναλιών «παίζουν» με τα εθνικά θέματα γιατί πολύ απλά βλέπουν ότι αυτά πουλάνε. Πιο ελπιδοφόρο ακόμα είναι το ξεπήδημα δεκάδων συλλόγων σε όλη την χώρα που ασχολούνται με την ιστορία και τις παραδώσεις αυτού του τόπου όπως για παράδειγμα οι σύλλογοι πειραματικής αρχαιολογίας.
Όσοι δεν έχετε πεισθεί ακόμα για το ξέσπασμα του πατριωτισμού πηγαίνετε νοερά μια δεκαετία πριν. Όταν μία σειρά από κόμματα και οργανώσεις μάλωναν για το 0,1 ενώ έντυπα και βιβλιοπωλεία φυτοζωούσαν. Θυμηθείτε τον αστικό ευδαιμονισμό και την αριστερή κουλτούρα που κυριαρχούσαν παντού και συγκρίνεται τα με την απαξίωση που βιώνουν αυτά σήμερα.
Είμαστε σίγουροι ότι οι προσωπικές φιλοδοξίες, οι αρχηγισμοί και το ξεκατίνιασμα δεν θα εκλείψουν ποτέ από τον πατριωτικό χώρο. Αυτά όμως δεν θα εμποδίσουν την άνοδό του καθώς αυτός πλέον έχει μπει σε μία τροχιά κοινωνικής μηχανικής και αποτελεί την μόνη διέξοδο στην κρίσιμη μάζα πολιτικής ανατροπής αυτού του τόπου. Θυμηθείτε απλά το κίνημα των αγανακτισμένων το καλοκαίρι, την ώρα της μέγιστης διόγκωσής του πόσο εύκολα κερδίθηκε από το γαλανόλευκο της πάνω πλατείας και όχι από το μίζερο κόκκινο της κάτω. Κυρίες και κύριοι έφτασε η ώρα των πατριωτών και κυρίως φτάνει η ώρα του τέλους γιαυτούς που ρήμαξαν την πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου