Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Αγώνες στην Κέρκυρα στις 2/2 στη μνήμη του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού

Στις 31 Ιανουαρίου 1996, στα Ίμια, μετά από πτώση του ελικοπτέρου, ο Κερκυραίος Αρχικελευστής Εκτορας Γιαλοψός έχασε τη ζωή του μαζί με άλλα δύο παλληκάρια, προσπαθώντας να διαφυλλάξουν την εθνική μας κυριαρχία.Ο Α.Ο  ΚΕΡΚΥΡΑ σε συνεργασία με την Τ.Ε ΣΕΓΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ και την Περιφερειακή Ενότητα Κέρκυρας τιμώντας την μνήμη του Αρχικελευστή συνδιοργανώνουν Αγώνες Στίβου για τις κατηγορίες ΠΠ-ΠΚ Α΄- ΠΠ-ΠΚ Β΄ και  ΜΙΝΙ ΠΠ-ΠΚΒ΄το ΣΑΒΒΑΤΟ 2/02/2013  στο Ε.Α.Κ Κέρκυρας  και ώρα 11:30
Οι ηλικίες των αντίστοιχων κατηγοριών είναι: ΠΠ/ΠΚΑ΄1998-1999, ΠΠ/ΠΚ Β΄2000-2001, και μίνι ΠΠ/ΠΚ Β 2002-2003
Οι δηλώσεςι συμμετοχής Θα γίνονται στα γραφεία του Α.Ο ΚΕΡΚΥΡΑ  μέχρι την ΠΕΜΠΤΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013 , με FAX. στο 2661081430 και Τηλ. επικ. 6946060085 κ. Κουλούρη ΧρήστοΤο ωρολόγιο πρόγραμμα
11.00  ΕΙΣΟΔΟΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ «<ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ»>
11.10  ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
11.15  ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΚΤΟΡΑ ΓΙΑΛΟΨΟΥ
11.20  ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ
11.30  ΜΗΚΟΣ ΠΠ Β΄ΜΙΝΙ ΜΗΚΟΣ ΠΚ Β΄ΜΙΝΙ ΜΠΑΛΑΚΙ ΜΙΝΙ ΑΓΟΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
11.40  50Μ ΜΙΝΙ ΑΓΟΡΙΑ
11.50  50Μ ΜΙΝΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
12.00  60Μ ΠΠ Β΄
12.10  60Μ ΠΚ Β΄
12.30  600Μ ΜΙΝΙ ΠΠ Β΄    ΜΗΚΟΣ  ΠΠΒ΄ ΜΗΚΟΣ  ΠΚΒ΄ ΑΠΟΝΟΜΕΣ
12.40  600Μ ΜΙΝΙ ΠΚ Β΄    ΜΠΑΛΑΚΙ ΠΠ – ΠΚ Β΄
12.50  150Μ ΠΠ Β΄
13.00  150Μ ΠΚ Β΄    ΑΠΟΝΟΜΕΣ
13.10  1000Μ ΠΠ Β΄
13.20  1000Μ ΠΚ Β΄
13.30  4Χ50 ΜΙΝΙ ΑΓΟΡΙΑ   ΜΗΚΟΣ ΠΠ Α΄ ΜΗΚΟΣ ΠΚ Α΄ ΑΠΟΝΟΜΕΣ
13.40  4Χ50 ΜΙΝΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
13.45  150Μ ΠΠ Α΄
13.50  150Μ ΠΚ Α΄
13.55  4Χ60 ΠΠ Β΄
14.00  4Χ60 ΠΚ  Β΄ ΑΠΟΝΟΜΕΣ

http://www.stivosnews.gr/?p=5572 

Απαντώντας στο «Γιατί δεν πρέπει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ»

του Παναγιώτη Καράμπελα
στρατηγικού και πολιτικού αναλυτή
μέλους του ΕΛΚΕΔΑ
περισσότερα άρθρα του συγγραφέα
 

Χάρτης των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) της Ανατολικής Μεσογείου.
Δύσκολα μπαίνω στην διαδικασία να απαντήσω σε άρθρα που διαβάζω. Όμως, αυτά που διάβασα στο άρθρο του κ. Κωνσταντακόπουλου με το τίτλο Γιατί δεν πρέπει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ δεν είναι εύκολο να μείνουν αναπάντητα. Θα επιχειρήσω να απαντήσω με επιχειρήματα σημείο προς σημείο τους ισχυρισμούς του εν λόγω άρθρου, με την ελπίδα να συνεισφέρω κι εγώ κάποιες σκέψεις σε αυτόν το διάλογο που έχει ξεκινήσει και για να μπουν και κάποια πράγματα στην θέση τους.
Για τις γενικές θέσεις του κ. Κωνσταντακόπουλου σχετικά με το Μνημόνιο και πως οδηγηθήκαμε σε αυτό, σε γενικές γραμμές συμφωνώ και δεν θα μπω σε αυτό το θέμα καθώς είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του. Το πρώτο σημείο, λοιπόν, που ξεχωρίζει στο άρθρο είναι η κεκαλυμμένη πεποίθηση του συγγραφέα του, ότι επί της ουσίας, δεν υπάρχουν κοιτάσματα. Λέω κεκαλυμμένη γιατί, φαντάζομαι, για δεοντολογικούς λόγους αφήνει ένα περιθώριο να υπάρχουν, αλλά λέω και πεποίθησης διότι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται υποδηλώνει με σαφήνεια για τον προσεκτικό αναγνώστη το ποια είναι η πραγματική του άποψη. Μιλάει για «απάτες», «ψέματα» κ.τ.λ. με μεγάλη ευκολία. Θα μου πείτε: «Είναι κακό να μην πιστεύει κάποιος στην ύπαρξη σοβαρών κοιτασμάτων στην Ελλάδα;» Η απάντηση είναι πως όχι, δεν είναι κακό, επιφανειακής αναλύσεως είναι. Και το κακό με αυτό είναι ότι συμπαρασύρει σε λάθος ατραπούς μια ολόκληρη σοβαρή συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό για την ανακήρυξη και οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας. Και δυστυχώς, δεν προκύπτει μόνο αυτό το θέμα από το άρθρο.
Τα κοιτάσματα, τα «μπακάλικα» και ... η αστρονομία
Ο κ. Κωνσταντακόπουλος πολύ σωστά ισχυρίζεται ότι οι διαθέσιμες πληροφορίες για το τι υπάρχει στο υπέδαφος της Ελλάδας είναι είτε ελάχιστες, είτε ιδιαιτέρως καλά κρυμμένες από τους φορείς ή τις εταιρίες εκείνες που τις έχουν στα χέρια τους. Όμως, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία τα οποία μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε την κατάσταση, τα οποία για κάποιο λόγο δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του ο συγγραφέας του άρθρου. Γιατί μπορεί στοιχεία να μην μπορεί ο καθένας να βρει «στο μπακάλικο της γειτονιάς», όμως μπορεί κανείς να καταλάβει τι συμβαίνει από την δραστηριότητα που υπάρχει διεθνώς σχετικά με αυτό το ζήτημα. Όπως, λοιπόν, οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν την ύπαρξη ενός πλανήτη, όχι επειδή το βλέπουν, αλλά από την επιρροή του στην τροχιά του αστεριού γύρω από το οποίο περιστρέφεται, έτσι κι εμείς μπορούμε με σχετική ασφάλεια να πούμε ότι κάτι σοβαρό και περισσότερο από ευχολόγια υπάρχει στην περιοχή μας, κρίνοντας από:
  • την στάση της εταιρίας που κάνει τις έρευνες
  • τον αριθμό και την σοβαρότητα των υποψηφίων εταιριών που έχουν δείξει ενδιαφέρον
  • τα κοιτάσματα που έχουν βρεθεί σε κοντινές αποστάσεις περιμετρικά μας
  • την στάση της Τουρκίας
Κι εξηγούμαι: Η συμφωνία που έχει γίνει με την νορβηγική εταιρία PGS για τις σεισμικές έρευνες σε Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης, προβλέπει ότι το κόστος των ερευνών θα καλυφθεί από την πώληση των αποτελεσμάτων από την PGS στις λοιπές ενδιαφερόμενες εταιρίες. Η εν λόγω εταιρία θεωρείται από τις μεγαλύτερες και σοβαρότερες του χώρου στο κόσμο. Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκινήσει τέτοιες δαπανηρές έρευνες αν δεν είχε κάνει την σχετική βολιδοσκόπηση των προθέσεων της αγοράς αναφορικά με την ύπαρξη ή μη ενδιαφέροντος απόκτησης των αποτελεσμάτων αυτών. Το γεγονός ότι μπήκε στην διαδικασία, όπως και οι άλλες εταιρίες που είχαν καταθέσει φάκελο συμμετοχής μαζί με την PGS, μας δείχνει αν μη τι άλλο, ότι υπάρχει σαφέστατο ενδιαφέρον μεγάλων εταιριών να πληρώσουν μεγάλα ποσά απλά και μόνο για τα σεισμικά δεδομένα. Αυτές οι εταιρίες είναι που έχουν τα «επτασφράγιστα» αρχικά στοιχεία που δεν έχουμε εμείς οι υπόλοιποι, όπως σωστά λέει ο κ. Κωνσταντακόπουλος. Επαγωγικά, λοιπόν, μπορούμε να καταλάβουμε την σοβαρότητα των όσων ξέρουν.
Τα δε κοιτάσματα που έχουν βρεθεί περιμετρικά της χώρας είναι τουλάχιστον ικανοποιητικά για να μας δίνουν ουσιαστικές και βάσιμες ελπίδες: Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτος, Κύπρος, Ισραήλ. Η δε στάση της Τουρκίας, μιας χώρας που δεν κάνει απρόσεκτες κινήσεις εύκολα στο επίπεδο της στρατηγικής, μας δείχνει ότι κάτι παραπάνω από «μαζική παραπλάνηση», «βουνό από ψέματα και ανακρίβειες» υπάρχει...
Όπως φαντάζομαι θα έχετε παρατηρήσει, δεν μπαίνω καν στο πειρασμό να επικαλεσθώ γεωλογικά στοιχεία και λοιπά επιστημονικά δεδομένα περί διαφόρων ομοιοτήτων, π.χ. των υπογείων πετρωμάτων, μεταξύ των περιοχών ενδιαφέροντος και αντίστοιχων γειτονικών με αποδεδειγμένα κοιτάσματα κ.τ.λ. Αρκούμαι ως μη-ειδικός γεωλόγος στα στοιχεία της δικής μου επιστήμης, της γεωπολιτικής, που μπορώ να αναλύσω.
Οι δυστυχισμένοι πετρελαιάδες
Ο κ. Κωνσταντακόπουλος, όμως, μας ενημερώνει και για κάτι που πραγματικά δεν γνωρίζαμε. Μας πληροφορεί, λοιπόν, πως: «Ξεχνάμε ότι, για το 90% των χωρών όπου ανακαλύφθηκαν υδρογονάνθρακες, απεδείχθησαν, από πάσης πλευράς, κατάρα και καθόλου ευλογία».
Φαντάζομαι ότι οι Η.Π.Α., ο Καναδάς, η Σαουδική Αραβία, τα Η.Α.Ε, το Κουβέιτ, το Ομάν, το Κατάρ, το Καζακστάν, το Ιράν, η Λιβύη, η Νορβηγία, η Δανία, η Μ. Βρετανία, η Ρωσία, η Ουκρανία, η Βενεζουέλα, είτε κακόπεσαν (αλλά μας το κρύβουν επιμελώς), είτε ανήκουν στο υπόλοιπο 10% των χωρών που δεν θεωρούν «κατάρα» τον τόσο πλούτο! Αν όμως, όλες οι παραπάνω χώρες είναι η εξαίρεση του κανόνα, τότε αλήθεια, στο υπόλοιπο 90% που συνιστά το κανόνα του κου Κωνσταντακόπουλου, ποιες χώρες περιλαμβάνονται;
Και για να προλάβω την αντίδραση που ενδεχομένως να προκαλέσει η ύπαρξη της Λιβύης και του Ιράν στην πιο πάνω λίστα, να αναφέρω ότι τα όποια δεινά έχουν βρει αυτές τις χώρες δεν έχουν να κάνουν με την εκμετάλλευση των εκεί κοιτασμάτων, αλλά με την κακοδιοίκηση δικτατόρων και διαφόρων φανατικών, καταστάσεις που είτε προϋπήρχαν είτε υπάρχουν μια χαρά σε πολλές περιοχές της Γης και χωρίς υδρογονάνθρακες!
Περί επιχειρηματολογίας
Στο κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Απίθανα ψέματα» ο κ. Κωνσταντακόπουλος μας αναφέρει τα τέσσερα βασικά «ψέματα» που μας έχουν πει για τα πιθανά κοιτάσματα στην Ελλάδα και για την ΑΟΖ.
Α. Η Ελλάδα έχει αμύθητο ενεργειακό πλούτο.
Εδώ ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι: «Ακόμα κι αν τον έχουμε, θα χρειαστούμε πολλά χρόνια για να τον βγάλουμε από κει που είναι. Στο μεταξύ τι θα γίνει; Θα μείνουμε χωρίς νοσοκομεία, θα στείλουμε όλους τους νέους στο εξωτερικό και θα πηδάμε απελπισμένοι από τις ταράτσες;» Σύμφωνοι! Θέλει χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσουμε έστω και τώρα για να μην χάνουμε ακόμα περισσότερο χρόνο; Και όσο για το τι θα συμβεί «στο μεταξύ», κανείς δεν είπε να καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια και να μετράμε το πόσοι πήδηξαν «από τις ταράτσες τους». Δεν μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα; Γιατί πρέπει να βάλουμε τον εαυτό μας στο δίλημμα ή το ένα ή το άλλο;
Β. Ο πλούτος μας ανήκει.
Το επιχείρημα εδώ είναι ότι με τα Μνημόνια που έχουμε υπογράψει ουσιαστικά έχουμε υποθηκεύσει τα κοιτάσματά μας και αφού είναι μη-βιώσιμο το χρέος, μοιραία θα τα χάσουμε. Άρα δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να τα εξορύξουμε. Αυτό είναι ένα σοβαρό επιχείρημα που έχει κάποια βάση. Πράγματι οι υπογραφές που υποχρεωθήκαμε να βάλουμε στα Μνημόνια μας έκαναν κάτι πολύ κοντά σε αποικία. Όμως, τελεσίδικα δεν έχουμε χάσει τίποτα. Η ηττοπάθεια δεν μας ωφελεί. Περιθώρια ακόμα υπάρχουν. Εκεί που δεν υπάρχουν περιθώρια είναι στο χρόνο. Κι αυτό γιατί δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε και, φυσικά αν, θα φτιάξει ποτέ η οικονομία της χώρας και πότε και αν θα αποδεσμευτούμε από τα Μνημόνια, απλά για να αρχίσουμε τις διαδικασίες έρευνας και εξόρυξης των υδρογονανθράκων. Παραείναι σημαντική η οικονομική ωφέλεια από τα κοιτάσματα αυτά για να την αγνοήσουμε. Κάποιες φορές πρέπει να παίρνουμε κάποια ρίσκα και αυτό μάλλον - και πολύ περισσότερο σε αυτή την χρονική συγκυρία που ήρθε - είναι ένα από αυτά. Ας σταθούμε ως Ελληνικός λαός στο ύψος των περιστάσεων και αν τεθεί επί τούτου θέμα, ας αντισταθούμε σε τυχόν εκχώρηση των κοιτασμάτων μας.
Γ. Υποστηρίζεται, τελείως ανακριβώς, ότι απαιτείται για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων η ανακήρυξη ΑΟΖ.
Είναι αλήθεια. Η υφαλοκρηπίδα και ο ορισμός αυτής αρκεί. Αφού, λοιπόν, η διαδικασία ορισμού/οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας είναι ίδια με αυτή της ΑΟΖ και εξίσου απαραίτητη για να συνεχίσουμε, τότε ποιος είναι ο λόγος που είναι τόσο απαγορευτικό να προχωρήσουμε σε ανακήρυξη συγκεκριμένα της ΑΟΖ; Εκτός, βέβαια, κι αν δεν πρέπει να προχωρήσουμε ούτε με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι ειδικά για την υφαλοκρηπίδα έχουμε, καλώς ή κακώς, υιοθετήσει ως θέση της εξωτερικής μας πολιτικής την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με την έως τώρα άρνηση της Τουρκίας και με αποτέλεσμα το πάγωμα της όλης κατάστασης επί δεκαετίες. Επομένως ή θα συνεχίσει να είναι «κολλημένη» η διαδικασία κι εμείς εγκλωβισμένοι εις το διηνεκές ή θα πρέπει να προχωρήσουμε μονομερώς και σε αυτή την διαδικασία, για την υφαλοκρηπίδα αυτή την φορά, αλλάζοντας την θέση μας περί προσφυγής στην Χάγη, κάτι το οποίο μπορεί να φέρει την ένταση που θέλει να αποφύγουμε ο κ. Κωνσταντακόπουλος. Άρα;
Δ. Λέγεται ότι οι «διεθνείς νταβατζήδες» εμπόδισαν την Ελλάδα να προχωρήσει στην αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου.
Το επιχείρημα που μας παρουσιάζει εδώ το άρθρο είναι ότι αφού μας εμπόδιζαν στο παρελθόν να βγάλουμε τον όποιο ορυκτό πλούτο έχουμε στην χώρα γιατί μας αφήνουν τώρα; Η απάντηση είναι πως εάν δεχθούμε ότι όντως δεν ενθάρρυναν έως τώρα τις εξορύξεις (για να το πούμε διπλωματικά), τότε ο λόγος που το έκαναν ήταν για να τις ενθαρρύνουν σε κάποια στιγμή αργότερα, όπως π.χ. τώρα, και όχι γιατί δεν θέλουν να βγουν ποτέ οι υδρογονάνθρακες της χώρας. Θα μου πείτε «άρα για τις εκμεταλλευτούν οι ίδιοι»! Ναι, για να εκμεταλλευτούν ότι μπορούν περισσότερο. Όμως, γι’ αυτό το θέμα έχει δοθεί μια απάντηση πιο πάνω.
Αναφορικά δε με το ζήτημα που θέτει το άρθρο στο σημείο αυτό, περί της μη-επαρκούς ακόμα στελεχώσεως των αρμοδίων φορέων από την κυβέρνηση, η απάντηση είναι ότι αυτό αποτελεί ανεπάρκεια και πρόβλημα της κυβέρνησης που δεν ακυρώνει όμως τον αρχικό ισχυρισμό ότι, δηλαδή, είχαν υπάρξει διπλωματικές παρεμβάσεις επί σειρά ετών για να μην προχωρήσουμε σε έρευνες. Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω την ουσία ύπαρξης αυτού του επιχειρήματος στο κείμενο γενικότερα. Τι θέλει, δηλαδή, να μας πει ο κ. Κωνσταντακόπουλος; Ότι η τωρινή «διοχέτευση» δεδομένων για κοιτάσματα έρχεται σε αντίφαση και δεν δικαιολογεί τις έως τώρα «φήμες» περί «δήθεν» παρεμπόδισης των ερευνών από αυτά τα ξένα κέντρα, άρα το θέμα των πετρελαίων το εφηύραν εκ του μηδενός τώρα οι ξένοι, και η «διοχέτευση» αυτή γίνεται εξυπηρετώντας κάποια άλλη ατζέντα άσχετη με τους υδρογονάνθρακες. Η μη στελέχωση δε, των αρμόδιων υπηρεσιών από την κυβέρνηση επιβεβαιώνει την ύπαρξη μιας τέτοιας διαφορετικής ατζέντας κι έτσι σε ότι αφορά τα κοιτάσματα, αποδεικνύεται η ... μη ύπαρξή τους. Τρικυμία εν κρανίω!
Επιχειρηματολογίας συνέχεια
Ο κ. Κωνσταντακόπουλος με έμμεσο τρόπο μεν σαφή δε, μας παρουσιάζει ούτε λίγο ούτε πολύ ως «Αη Βασίληδες» όλους όσους έχουν κατά καιρούς επιχειρηματολογήσει υπέρ της ανακήρυξης και οριοθέτησης της ΑΟΖ και προχωράει παραπέρα στο γιατί η σχετική επιχειρηματολογία είναι ... επιζήμια για την χώρα. Μας απαριθμεί, λοιπόν, το δια ταύτα του γιατί δεν πρέπει τελικά να ανακηρύξουμε (όχι να οριοθετήσουμε, αλλά ούτε καν να ανακηρύξουμε…) ΑΟΖ.
1. Σύμφωνα με το άρθρο «ο διεθνής θόρυβος περί τα αμύθητα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας» δύναται να εμποδίσει το ενδεχόμενο αίτημα μιας μελλοντικής κυβέρνησης (φέρνει σαν παράδειγμα το ΣΥΡΙΖΑ) για κούρεμα του χρέους και απεμπλοκής από τα Μνημόνια, αφού θα μας πουν: «μα εσείς πλέετε στο αέριο και το πετρέλαιο, γιατί να σας κουρέψουμε το χρέος;»
Κατ’ αρχήν, το επιχείρημα αυτό βασίζεται σε ένα τελείως υποθετικό σενάριο, ότι δηλαδή, κάποια μελλοντική κυβέρνηση θα θελήσει να απεμπλακεί από τα Μνημόνια. Όσο κι αν είναι επιθυμητό, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί στο ορατό μέλλον. Αναφορικά με το κούρεμα του χρέους, αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα και όσον αφορά το αν υπάρχει στα σοβαρά στην ατζέντα της τρόικας πλέον, αλλά και για το ποιο θα είναι το πραγματικό όφελος. Ας μην ξεχνάμε ότι επί της ουσίας το πρώτο κούρεμα δημιούργησε αν όχι περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται θα έλυνε, το λιγότερο δεν άλλαξε την ουσιαστική εικόνα του χρέους. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... Η ουσία είναι ότι δεν είναι δυνατόν το υποθετικό αίτημά μας για απεμπλοκή από το Μνημόνιο ή κουρέματος του χρέους να αποτελέσει εμπόδιο για μια διαδικασία, που αν έχει καλή κατάληξη μεταφράζεται σε περισσότερα λεφτά από οποιοδήποτε κούρεμα και που σήμερα να ξεκινούσε θα ήθελα περίπου 10 χρόνια για να ολοκληρωθεί!
2. Το δεύτερο επιχείρημα θέλει την κυβέρνηση να προσπαθεί να επιφέρει ένα επίπλαστο κλίμα ευφορίας στο λαό, δυνητικά όμως εις βάρος της πραγματικής προσπάθειας που πρέπει να κάνουμε εντός της ευρωζώνης.
Πριν πούμε κάτι άλλο, οφείλω να επισημάνω την αντίφαση του να μιλάμε για απεμπλοκή της χώρας από το Μνημόνιο στην μια παράγραφο και στην επόμενη να μιλάμε για «τον αγώνα που οφείλει να δώσει μέσα στην ευρωζώνη και την ΕΕ όπου βρέθηκε». Αν βγούμε από το Μνημόνιο, νομίζω πως όλοι (;) καταλαβαίνουμε ότι θα γίνει με ταυτόχρονη έξοδό μας από το Ευρώ. Από εκεί και πέρα ότι το ενδεχόμενο μελλοντικών κερδών από τον ορυκτό μας πλούτο δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από την γενική προσπάθεια όλων μας να δημιουργήσουμε, επιτέλους μετά από σχεδόν 200 χρόνια, ένα σοβαρό κράτος με όλη την σημασία του όρου, είναι παραπάνω κι από σωστό. Όμως, την ίδια στιγμή, αυτό δεν μπορεί να σημαίνει ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε το θέμα της έρευνας και δυνητικής εκμετάλλευσης των όποιων πλουτοπαραγωγικών κοιτασμάτων ενδέχεται να διαθέτει η χώρα.
3. «Αν πάμε υπό τις παρούσες συνθήκες σε εκμετάλλευση τυχόν υδρογονανθράκων, αυτό δεν θα μας απαλλάξει από τον βραχνά του χρέους, θα επιτρέψει όμως την λεηλασία των φυσικών μας πόρων».
Όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, κάποια ρίσκα αξίζει το κόπο να λαμβάνονται. Στην περίπτωση, όμως, που αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε την άποψη του συγγραφέα του άρθρου, διατρέχουμε έναν άλλο κίνδυνο στον οποίο λίγοι έχουν αναφερθεί. Ο κίνδυνος έγκειται στο ότι μέχρι η Ελλάδα να ορθοποδήσει οικονομικά με κάποιο τρόπο, στο όχι κατ’ ανάγκη και τόσο ορατό μέλλον, να μας έχουν προσπεράσουν οι ήδη ταχύτατες τεχνολογικές εξελίξεις και οι όποιες νέες μορφές ενέργειας έχουν ανακαλυφθεί μέχρι τότε να έχουν κάνει λιγότερο αναγκαίους τους υδατάνθρακες, με αποτέλεσμα η εξόρυξή τους να μην είναι οικονομικά συμφέρουσα. Σε μια τέτοια περίπτωση, και εφόσον όντως τα κοιτάσματα που ενδέχεται να υπάρχουν είναι μεγάλα, θα έχουμε να κάνουμε με ένα λαχείο στα χέρια μας που κέρδισε το τζάκ ποτ και απλά δεν το εισπράξαμε ποτέ μέχρι που έληξε… Και αυτό, πραγματικά, είναι ένα ρίσκο που δεν αντέχουμε να πάρουμε. Μια ήττα χωρίς καν να έχουμε προσπαθήσει!
4. Το τελευταίο επιχείρημα του άρθρου είναι ότι εφόσον δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από την υφαλοκρηπίδα η ΑΟΖ στις δυνατότητές μας για έρευνα, δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσουμε στην ανακήρυξη, ενώ από την άλλη η μερική ανακήρυξη στις περιοχές μακριά από την Τουρκία θα δημιουργήσει αρνητικά τετελεσμένα. Αν πάλι προχωρήσουμε σε ανακήρυξη παντού, τότε κινδυνεύουμε με μια ανεπιθύμητη ένταση με την γειτονική μας χώρα. Άρα ας μην κάνουμε τίποτα!
Το αντιεπιχείρημα για το πρώτο σκέλος έχει ουσιαστικά παρουσιαστεί πιο πάνω και πολύ απλά είναι ότι οι δυνατότητες που μας παρέχει η υφαλοκρηπίδα δεν είναι αρκετή δικαιολογία για να τεκμηριώσει την τόσο κατηγορηματική αντίθεση του συγγραφέα του άρθρου με την ανακήρυξη της ΑΟΖ, από την στιγμή μάλιστα που και ο ορισμός της υφαλοκρηπίδας ακολουθεί την ίδια διαδικασία, άρα και τους ίδιους δυνητικούς κινδύνους. Εκτός, ξαναλέω, αν δεν πρέπει να προχωρήσουμε ούτε με την υφαλοκρηπίδα, στην οποία περίπτωση όμως θα έπρεπε να αλλάξει και ο τίτλος του άρθρο του κ. Κωνσταντακόπουλου σε: «Γιατί δεν πρέπει να ανακηρύξουμε ούτε ΑΟΖ, ούτε υφαλοκρηπίδα».
Για το δεύτερο σκέλος του ως άνω επιχειρήματος, η απάντηση είναι ότι φυσικά και αν γίνει ανακήρυξη της ΑΟΖ θα πρέπει να αφορά το σύνολό της και όχι μέρος της. Εδώ θα συμφωνήσω και ας ελπίσω να μην έχει κάτι τέτοιο στο μυαλό της η κυβέρνηση γιατί, όντως, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά για την Ελλάδα. Όμως, αυτό δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για να πούμε: «Αφού απ’ την μια δεν πρέπει να κάνουμε μερική ανακήρυξη, κι απ’ την άλλη αν κάνουμε συνολική ενδέχεται να έχουμε ένταση με την Τουρκία, ας μην κάνουμε τίποτα!» Με αυτή την λογική δεν πρέπει να κάνουμε ποτέ τίποτα για κανένα ελληνοτουρκικό ζήτημα! Γινόμαστε εθελοντικά δορυφόροι και πλήρως φινλανδοποιημένοι από την Τουρκία και με αυτό τον τρόπο τους δίνουμε αμαχητί το σύνολο των εθνικών μας θεμάτων και διεκδικήσεων, και όχι απλά την περιοχή π.χ. γύρω από το Καστελόριζο!
Την άποψη αυτή που εκφράζει στο άρθρο του ο κ. Κωνσταντακόπουλος την στηρίζει στο ότι η χώρα βρίσκεται σε μια κατάσταση «ιστορικά πρωτοφανούς διεθνούς απομόνωσης, βαθιού κλονισμού των σχέσεών μας με την ΕΕ, εξασθένισης που δημιουργεί πρόβλημα ακόμα και στις κινήσεις του Στόλου και της Αεροπορίας». Αν και με το τελευταίο δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει, παρ’ όλα αυτά, εκπλήσσει η άποψη του συγγραφέως περί διεθνούς απομόνωσης και κλονισμού των σχέσεων με την Ε.Ε., όταν αυτή την στιγμή η κατάσταση είναι εξόφθαλμα αντίθετη.
Αυτή την στιγμή ο κόσμος, οι ξένες χώρες, και φυσικά η Ε.Ε., βρίσκονται δίπλα μας, όχι φυσικά επειδή μας αγαπάνε, αλλά επειδή θέλουν να διασφαλίσουν πρωτίστως ότι δεν θα καταρρεύσουμε εμείς, άρα κι αυτοί μαζί με εμάς, και δευτερευόντως γιατί ελπίζουν ότι μπορούν να κερδίσουν πολλά από αυτή την κατάσταση. Έχει μήπως κανείς την εντύπωση ότι μας έδωσαν τόσα δισεκατομμύρια ευρώ για να αφήσουν μετά την Τουρκία να κάνει μια κρίση, ένα θερμό επεισόδιο ή/και πόλεμο και να τινάξει τα πάντα στον αέρα, και μάλιστα όχι μόνο οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά; Είμαστε η επένδυσή τους! Ποια διεθνής απομόνωση; Τα 400 Abrams, τα περίπου 800 Τ/Θ διαφόρων τύπων και όχι μόνο, πραγματικής αξίας δισεκατομμυρίων, οι Αμερικανοί μας τα δίνουν δωρεάν στα πλαίσια της ... απομόνωσής μας; Οι Ισραηλινοί μας απομόνωσαν ... συμμαχώντας μαζί μας; Έχουμε για πρώτη φορά καλές σχέσεις με ίσως το ισχυρότερο λόμπι των Η.Π.Α. και αυτό ονομάζεται απομόνωση; Αν πάλι η απομόνωση φαίνεται από το ενδιαφέρον της Κίνας μέσω της COSCO που κάνει σιγά-σιγά το άνοιγμά της στην Ελλάδα με επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων («προβλήτα 2», ενδιαφέρον για Θριάσιο Πεδίο και ΟΣΕ), τότε μακάρι να είμαστε έτσι απομονωμένοι για πολύ καιρό ακόμα!
Τέλος, όσον αφορά το μήνυμα που πρέπει να εκπέμψουμε προς την Τουρκία κατά τον κ. Κωνσταντακόπουλο, το παραθέτω αυτούσιο προς αξιολόγηση από τον αναγνώστη για να το κρίνει μέσα από το πρίσμα όλων όσων είδαμε ότι έγραψε ο ίδιος στο κείμενό του και όσων απάντησα κι εγώ από εδώ: «Σεβόμαστε το modus vivendi, περιμένουμε να το κάνετε κι εσείς, θα σας είμαστε ευγνώμονες αν το κάνετε. Φυσικά, αν επιδιώξετε να εκμεταλλευθείτε την παρούσα κρίση, η απάντησή μας, μην έχετε αμφιβολία, θα είναι συντριπτική, ανεξαρτήτως κόστους για σας και για μας».
Αντί επιλόγου
Τον κ. Κωνσταντακόπουλο δεν τον γνωρίζω, ούτε και - προς Θεού - έχω τίποτα προσωπικό εναντίων του. Όμως, επειδή πιστεύω ότι τα επιχειρήματα απαντώνται με επιχειρήματα και ότι στην μεταβατική φάση που βρίσκεται η χώρα δεν έχουμε ανάγκη από θεωρίες, αλλά από διάλογο, σωστή σφαιρική ενημέρωση, πράξεις και υπερβάσεις σε όλους τους τομείς, δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να απαντήσω στο κείμενό του. Θέλω να πιστεύω ότι συνεισέφερα σε αυτόν τον διάλογο που γίνεται και θα περιμένω τυχών απαντήσεις ή σχόλια. 

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ «ΣΠΙΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ»

1) Εξοικονόμηση ενέργειας : Δεν υπάρχει μετακίνηση απο το σπίτι στο χωράφι . Εξοικονομούμε χρόνο και ενέργεια . Ακόμη και πέντε λεπτά ελεύθερα να έχει ο καλλιεργητής μπορεί να τα διαθέσει στην καλλιέργεια . Όσοι έχουν μεγαλώσει σε αγροτικές οικογένειες ασφαλώς θα έχουν ακούσει οτι πρίν το 1940 οι ταλαιπωρημένοι και υποσιτισμένοι αγρότες μπορεί να ξόδευαν μέχρι και τέσσερις ώρες καθημερινά για το δρομολόγιο σπίτι-χωράφι . Σε κάποιες περιπτώσεις το δρομολόγιο αυτό γινόταν με τα πόδια !
Στις μεσογειακές συνθήκες , οι καλύτερες ώρες για δουλειά στο χωράφι είναι νωρίς το πρωϊ και αργά το απόγευμα (όταν η θερμοκρασία δεν είναι ψηλή ) . Μόνο ένας καλλιεργτής που έχει σπίτι μέσα στο χωράφι μπορεί να εφαρμόσει αυτό το ωράριο εργασίας .
Εάν κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι μας ( πέντε στρέμματα για κάθε άτομο ) δεν θα χρειαζόμασταν πετρέλαιο για να το καλλιεργούμε .

2) Αξιοποίηση βιοδιασπώμενων απορριμμάτων : Αποφάγια , περιττώμματα και ούρα γίνονται δωρεάν λίπασμα για το χωράφι . Εάν υποθέσουμε οτι ο καλλιεργητής δεν πουλά τίποτα απ’ όσα παράγει ( τα καταναλώνει ο ίδιος ) τότε δεν χρειάζεται αγορά επιπλέον ποσοτήτων λιπάσματος .Έρευνα που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα INDEPENDENT αποκαλύπτει οτι στην Μ. Βρεττανία καταλήγει στα σκουπίδια το 30-40% της ετήσιας παραγωγής τροφίμων ! (Περιοδικό VITA , Ιούνιος 2007 ) . Όλη αυτή ποσότητα θα γινόταν θαυμάσιο λίπασμα για το χωράφι εάν ζούσαν μέσα σ' αυτό .

Διαβάζω σε εφημερίδες άρθρα που με θαυμασμό αναφέρονται στη Σουηδία που με αξιοποίηση βιοδιασπώμενων σκουπιδιών κινεί ακόμη και τραίνο ! Ξεχνούν όμως να αναφερθούν στο πόσο κόστισε ο εξοπλισμός για την παραγωγή του βιοαερίου που κινεί το τραίνο . Το «Σπίτι μέσα στο χωράφι» μπορεί να αξιοποιεί τέλεια τα βιοδιασπώμενα υλικά χωρίς να χρειάζεται κανένα μηχάνημα ή υποδομή .

Πρίν την εμφάνιση του ανθρώπου όλα τα ζώα ζούσαν μέσα στον τόπο που παρήγαγε την τροφή τους . Τα κόπρανά τους γινόταν λίπασμα για να ξαναπαράγει η γή φυτά .
Σήμερα μαζί με τα τρόφιμα που φεύγουν απο το χωράφι ( πληρώσαμε ακριβό πετρέλαιο για να φύγουν ) , φεύγει και φωσφόρος και κάλιο και ιχνοστοιχεία . Όταν τα τρόφιμα καταναλωθούν στις πόλεις , όλα αυτά τα συστατικά πηγαίνουν στις αποχετεύσεις και καταλήγουν στη θάλασσα . ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ! Τώρα θα πρέπει να βρούμε φωσφορούχα και καλιούχα ορυκτά , να τα επεξεργασθούμε ( ξοδεύοντας ενέργεια ) και να παράγουμε λιπάσματα που θα τα μεταφέρουμε ( ξοδεύοντας πάλι ενέργεια ) και θα τα ρίξουμε στο χωράφι . Δηλαδή ξοδεύουμε ενέργεια για να κάνουμε τα χωράφια άγονα και μετά ξοδεύουμε και άλλη ενέργεια για να τα ξανακάνουμε γόνιμα ! Ο τέλειος παραλογισμός της κοινωνίας μας ! Εάν κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι δεν θα είχαμε ανάγκη καμία βιομηχανία λιπασμάτων . 
3) Αξιοποίηση καύσιμης βιομάζας : Τα αγριόχορτα του χωραφιού μετατρέπονται σε καύσιμο για θέρμανση ή μαγείρεμα (ενώ σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα ) . Ο κάθε κάτοικος της Ελλάδας καταναλώνει κατά μέσο όρο περί τα 1750 κιλά πετρέλαιο ετησίως ( ΤΑ ΝΕΑ 22-23 Ιουλίου 2006 ) . Εάν είμασταν μια αγροτική κοινωνία και κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι μας δεν θα χρειαζόμασταν πετρέλαιο για μετακινήσεις απο το σπίτι στη δουλειά , ούτε για την καλλιέργεια των χωραφιών , ούτε για θέρμανση και μαγείρεμα . Θα είμασταν αυτάρκεις και ανυπότακτοι στις πολυεθνικές του πετρελαίου .
4) Μείωση του καταναλωτισμού : Ένας άνθρωπος που εργάζεται αρκετές ώρες ημερησίως στο χωράφι του και αφιερώνει και κάποιες επιπλέον ώρες για την ανάπαυση , καμμία ανάγκη δεν αισθάνεται να καταναλώσει τηλεοπτικά προγράμματα , χρυσαφικά , πολυτελή ρούχα , αρώματα , αμάξια .
5) Καλύτερη ψυχική υγεία : Ο άνθρωπος είναι πλάσμα κατασκευασμένο για να ζεί μέσα στο φυσικό περιβάλλον (όχι σε πολυκατοικίες ) και να εργάζεται για την παραγωγή της τροφής του ( όχι να πουλά ασφάλειες και με εκείνα τα χρήματα να αγοράζει τροφή ) . Οποιαδήποτε παρέκκλιση απο αυτά τα πλαίσια γεννά τις διαστροφές των μεγαλουπόλεων .
6) Καλύτερη σωματική υγεία : Η σωματική άσκηση απο την καλλιέργεια του χωραφιού , η κατανάλωση τροφών χωρίς φυτοφάρμακα , η μεγάλη αναλογία φυτικών τροφών στο σιτηρέσιο και η έλλειψη συνωστισμού ( που διευκολύνει την διασπορά των μικροβίων ) θα μας είχαν απαλλάξει σχεδόν απο το σύνολο των γνωστών ασθενειών . Δεν θα είχαμε ανάγκη τις τεράστιες πολυεθνικές των φαρμάκων . Η ελάχιστη ζήτηση φαρμάκων θα καλυπτόταν με βότανα απο την αυλή μας .
Καταναλώνουμε πολλά και ακριβά κρέατα , έχουμε ακριβές μηχανές που μας απαλλάσουν απο οποιαδήποτε χειρωνακτική εργασία , ζούμε σε ακριβές πόλεις που δημιουργούν μοναξιά και κατάθλιψη . Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να ξοδεύουμε παγκοσμίως 79,4 δίς δολλάρια για# Αντιλιπιδαιμικούς παράγοντες για χοληστερίνη
# Αντιελκωτικά (έλκος στομάχου και δωδεκαδακτύλου )
# Αντικαταθλιπτικά
(αυτά είναι τα τρία πρώτα φάρμακα σε πωλήσεις παγκοσμίως - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11-11-2007 ) .Δηλαδή ξοδεύουμε πολλά για να αρρωστήσουμε και έπειτα ξοδεύουμε πολλά για να ξαναγίνουμε υγιείς ! Άλλος ένας παραλογισμός της κοινωνίας μας !

7) Οικονομικές ωφέλειες
- Αγορά τροφής σε χαμηλότερες τιμές : Εάν σήμερα ζούσαμε σε σπίτια μέσα σε χωράφι θα είχαμε αρκετό χώρο για να αγοράσουμε και να αποθηκεύσουμε τρόφιμα για όλο τον χρόνο . Θα αγοράζαμε , στην εποχή της συγκομιδής , τρόφιμα ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ σε τιμές πολύ καλές (και για τον παραγωγό και για τον καταναλωτή ) , θα τα αποθηκεύαμε και θα τα καταναλώναμε στους επόμενους δώδεκα μήνες . Η έλλειψη ικανού αποθηκευτικού χώρου στις πολυκατοικίες μας αναγκάζει να αγοράζουμε απο τις μεγάλες αλυσίδες super-market τρόφιμα για τις επόμενες 2-3 μέρες . Αυτό σημαίνει οτι οι επιχειρήσεις αυτές ξοδεύουν για να αποθηκεύσουν τα τρόφιμα ( σε αποθήκες που εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε ) και επιπλέον ξοδεύουν για να συντηρούν υπαλλήλους που θα κάθονται και θα μας περιμένουν πότε θα πάμε να αγοράσουμε τα τρόφιμα . Αυτές οι δαπάνες επιβαρύνουν την τιμή των τροφίμων κατά ένα πολύ σεβαστό ποσοστό . Συγχρόνως παραχωρούμε το δικαίωμα διατροφής μας σε εταιρείες που δεν ξέρουμε απο ποιόν ελέγχονται . 
Λύση των αγροτικών προβλημάτων . Όσο ο καταναλωτής απέχει πολύ απο τον παραγωγό τροφής , δεν πρόκειται οι αγρότες να δούν άσπρη μέρα . Ο μεσάζων έμπορος ( που κατέχει το ψυγείο και το φορτηγό για την μεταφορά των τροφίμων ) θα μπορεί να ρυθμίζει τις τιμές . Εάν ο καταναλωτής βρισκόταν κοντά στον παραγωγό , κανείς δεν θα είχε ανάγκη τους μεσάζοντες και οι αγρότες θα μπορούσαν να καθορίζουν τις τιμές . Όλη αυτή η φρενίτιδα αστικοποίησης αποσκοπεί σε ένα μόνο : Να αφαιρεθεί η δύναμη απο την αγροτική τάξη και να οδηγηθεί σε αριθμητική συρρίκνωση . Οι μάζες των πεινασμένων ανέργων στις πόλεις είναι πολύ εύκολο να ελεγχθούν απο την εξουσία .

Δυνατότητα επενδύσεων χωρίς ρίσκο : Για τον απλό κοσμάκη η δυνατότητα επενδύσεων χωρίς κίνδυνο είναι μακρυνό όνειρο . Εάν του περισσεύουν χρήματα έχει μόνο την δυνατότητα να τα επενδύσει σε χρυσές λίρες . Δυστυχώς ο χρυσός χρησιμοποιείται και απο όλους τους άλλους σαν επένδυση με αποτέλεσμα οι τιμές του να ανεβοκατεβαίνουν απρόβλεπτα παρακολουθώντας τον πανικό ή την αισιοδοξία των επενδυτών . Σήμερα που υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και απαισιοδοξία για το μέλλον πολλοί επενδύουν σε χρυσό με αποτέλεσμα η τιμή του να έχει εκτιναχθεί στα ύψη . Δεν συμφέρει πλέον να αγοράσει κανείς χρυσό γιατί το πιό πιθανό είναι να αρχίσει η κατηφόρα στην τιμή του . Επιπλέον , εάν καταρρεύσει ο καπιταλισμός ο χρυσός θα είναι ένα άχρηστο μέταλλο . Ας μήν ξεχνάμε ακόμη οτι ο χρυσός είναι «αδρανής επένδυση» : όσο καιρό τον έχουμε θαμένο σε κάποια τραπεζική θυρίδα δεν μας προσφέρει τίποτα . Αντίθετα , πληρώνουμε για τη φύλαξή του ! Εάν ζούσαμε σε σπίτι μέσα σε χωράφι θα μπορούσαμε να επενδύουμε τα χρήματα που μας περισσεύουν ως εξής : θα αγοράζαμε μολυβδόφυλλα ή οποιοδήποτε φύλλο απο ανοξείδωτο μέταλλο και θα κάναμε στέγες με άπειρη διάρκεια ζωής . Κάτω απο τις στέγες θα κάναμε ξηραντήρια όπου θα μπορούσαμε να αποξηράνουμε μεγάλες ποσότητες σταφίδας ή ελιάς ( βλέπε http://laloslal.t35.com/food.html σχετικά με την αφυδατωμένη ελιά ) . Θα μπορούσαμε να αγοράσουμε λεκάνες απο γεώδες υλικό ( πορσελάνη , γυαλί , ασβεστόλιθο ) για εξάτμιση θαλασσινού νερού και παραγωγή αλατιού . Αυτά τα υλικά είναι «ενεργές» επενδύσεις : όσο τα κατέχουμε μας δίνουν ωφέλεια και κάνουμε απόσβεση του ποσού που πληρώσαμε για την απόκτησή τους . Επιπλέον , οι τιμές τους δεν κάνουν σκαμπανεβάσματα . Ακολουθούν μια σταθερή ανοδική πορεία επειδή το πετρέλαιο γίνεται όλο και πιό ακριβό και η ζήτηση των μετάλλων σταθερά αυξάνεται (βλέπε τιμές πολυτίμων μετάλλων καιτιμές χαλκού) . Όσο υπάρχουν λογικά όντα φτιαγμένα απο κύτταρα , θα υπάρχει και η ανάγκη ξηραντηρίων και αλατιού . Σήμερα η καλύτερη επένδυση θα ήταν η κατοχή μερικών τόνων χαλκού ή μολύβδου ή χρωμίου ή νικελίου ή ανοξείδωτου χάλυβα . Αυτή η επένδυση όμως μπορεί να γίνει μόνο απο κάποιον που κατοικεί μόνιμα μέσα στο χωράφι του . Ο κάτοικος της πολυκατοικίας πού θα τα αποθηκεύσει ; 
8) Μηδενισμός της εγκληματικότητας
Σε ένα χωριό όπου όλοι είναι απησχολημένοι με την καλλιέργεια του χωραφιού τους , όπου δεν υπάρχουν άστεγοι και άκληροι , όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους δεν υπάρχει έδαφος για εγκληματικότητα. Αντίθετα , στις πόλεις η ανεργία και η ανωνυμία είναι άριστο υπόστρωμα για την εγκληματικότητα . Μέσα σ' αυτό το ανώνυμο πλήθος στρατολογούν οι κεφαλαιοκράτες τους μπράβους τους για να εξοντώνουν κάθε φωνή που τους ενοχλεί
9) Δυνατότητα αλλαγής κατοικίας
Ας υποθέσουμε οτι σε όλη την Ελλάδα εφαρμόζεται το μοντέλο "Σπίτι μέσα στο χωράφι" . Ας υποθέσουμε ακόμη οτι τα χωράφια είναι ισάξια μεταξύ τους ( πέντε στρέμματα ανά άτομο ) . Εάν κάποιος που κατοικεί στην Κέρκυρα έχει βαρεθεί τον τόπο και θέλει να ζήσει στην Κρήτη , βρίσκει κάποιον κρητικό που θέλει να ζήσει στην Κέρκυρα και ανταλλάσσουν τα χωράφια τους ( και τα σπίτια ) .

10 ) Εξοικονόμηση νερού . Εάν το σπίτι είναι μέσα στο χωράφι μπορούν τα νερά του πλυσίματος να χρησιμοποιηθούν για πότισμα . Υποτίθεται οτι το μόνο απορρυπαντικό που θα χρησιμοποιείται θα είναι το πράσινο σαπούνι . Σήμερα , στην Ελλάδα , ξοδεύει ο καθένας μας ημερησίως 150-200 λίτρα νερού ημερησίως για πόσι , μαγείρεμα και (κυρίως ) για πλύσιμο ( ΤΑ ΝΕΑ 26-27/5/2007 σύμφωνα με στοιχεία της GREENPEACE )

Ο καπιταλισμός είναι ένα ζιζάνιο που φυτρώνει μόνο όταν το σπίτι είναι μακρυά απο το χωράφι . Δείτε το γιατί :
Ας υποθέσουμε οτι ο κόσμος κατοικεί σε σπίτια μέσα στο χωράφι αλλά οι καπιταλιστές κατέχουν τα μέσα παραγωγής (χωράφια και τα συστήματα διανομής νερού στα χωράφια ) . Τί εμποδίζει τους αγρότες να σφάξουν τους καπιταλιστές και να οικειοποιηθούν τα μέσα παραγωγής ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ! Την επόμενη μέρα της σφαγής θα συνεχίσουν να καλλιεργούν το χωράφι τους , να πίνουν το νερό τους ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ . Είναι γνωστό το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα .Ας υποθέσουμε οτι υπάρχει η σημερινή κατάσταση όπου άλλοι παράγουν την τροφή στα χωράφια και άλλοι ζούν στις πόλεις και περιμένουν κάποιον μισθό με τον οποίο θα αγοράσουν τροφή . Τί τους εμποδίζει να σφάξουν τους καπιταλιστές ;
ΠΡΩΤΟΝ : Δεν συμφωνούν όλοι πιά θα είναι η διάδοχη κατάσταση του καπταλισμού . Η πλύση εγκεφάλου απο την τηλεόραση έχει κάνει την συννενόηση πολύ δύσκολη . 
ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Αυτός που ζεί στην πόλη σκέφτεται "Ωραία , θα ξεσηκωθούμε και θα σφάξουμε τους καπιταλιστές . Ποιοί θα είναι όμως οι αυριανοί κυβερνήτες ; Να πάω εγώ να κινδυνεύσω στις οδομαχίες για να πάρει την εξουσία κάποιος που δεν γνωρίζω ; Και άν οι καινούργιοι αποδειχτούν πιό μεγάλοι ληστές απο τους προηγούμενους ; Ο μισθός μου θα είναι ίδιος την επόμενη μέρα ; " . Είναι άγνωστο το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα .Ο καπιταλισμός θέλει αυτή την πολύπλοκη σημερινή κατάσταση . Αυτός ( ο καπιταλισμός ) παίζει το ρόλο του συντονιστή . Στέλνει νταλίκες με τρόφιμα απο την ύπαιθρο στις πόλεις . Κανονίζει την υδροδότηση των πόλεων . Ρυθμίζει τα δρομολόγια πλοίων και αεροπλάνων . Όταν δεν είναι γνωστό το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα , ο λαός προτιμά την ασφάλεια του σήμερα . 
Γι' αυτό ο καπιταλισμός φοβάται τις απλές καταστάσεις του τύπου "Σπίτι μέσα στο χωράφι" . Ξέρει οτι σ' αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ! Ο καπιταλισμός δεν φοβάται πλέον κομμουνιστικές αυτοκρατορίες σαν την Σοβιετική Ένωση ούτε ογκώδεις αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις . Αυτό που φοβάται είναι το πρότυπο «Σπίτι μέσα στο χωράφι» ! Προσέξτε όλα τα περισπούδαστα άρθρα των «σοβαρών» εφημερίδων που παριστάνουν οτι μάχονται τον καπιταλισμό ή οτι ανησυχούν για το περιβάλλον . Πουθενά δεν θα δείτε καμμία αναφορά στο πρότυπο «Σπίτι μέσα στο χωράφι» (*) . Είναι δυνατόν κανείς να μην σκέφθηκε κάτι τόσο απλό ; Η απάντηση είναι οτι αυτοί που το φοβούνται το σκέφθηκαν . Κάνουν όμως λυσσαλέο αγώνα για να μήν φυτρώσει αυτή η ιδέα στον εγκέφαλο των απλών ανθρώπων .

Τώρα πλέον καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πόλεις !
πηγή Μια αγροκολλεκτίβα

http://www.antistasi.info/showthread.php?t=5002

Εργάτη, Εργαζόμενε, Φοιτητή, Συνταξιούχε, Άνεργε,


Αυτή τη στιγμή στο κοινοβούλιο κατεργάζονται την ψήφιση των πιο επώδυνων αντιλαϊκών μέτρων που έχουν αποφασισθεί έως σήμερα. Στα μέτρα περιλαμβάνονται περικοπές, από ότι ελάχιστο είχε απομείνει και το οποίο προκλητικά ακόμη αποκαλούν μισθό ή σύνταξη. Στην πραγματικότητα γνωρίζουμε πολύ καλά πως είναι ένα θλιβερό χρηματικό εισόδημα για να μπορούμε να εξασφαλίζουμε τον ύπνο και την τροφή μας ώστε να συνεχίζουμε να παράγουμε τον πλούτο των λίγων.
Τόσα χρόνια προπαγάνδιζαν από όλα τα μέσα του συστήματος αδιάκοπα την ενοχή μας για όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα και που οι υπαίτιοι γνώριζαν πολύ καλά ότι θα συμβεί. Το ίδιο το σύστημα που στηρίχτηκε τόσα χρόνια στην διαφθορά, στις μίζες και τις «μπίζνες» κάτω από το τραπέζι, στον έλεγχο της δικαιοσύνης, στην ισοπέδωση των κοινωνικών παροχών και στην εσκεμμένη εξαθλίωση του λαού, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Η συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε το έλλειμμα για το οποίο γίνεται τόσος λόγος στις ημέρες μας να είναι μία απλή υποδιαίρεση του εγχώριου ιδιωτικού πλούτου. Αυτό σημαίνει ότι οι λίγοι θησαύρισαν στις πλάτες του ελληνικού λαού όλα αυτά τα χρόνια και τώρα έρχονται να ζητήσουν ευθύνες από εσένα!
Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσει παραπέρα αυτό το άδικο, αντιλαϊκό σύστημα είναι αυτός τον οποίον εφαρμόζουν οι κρατούντες στις ημέρες μας. Δηλαδή, να νιώσει ο λαός ένοχος ώστε στην συνέχεια να αποδεχτεί την μείωση του μισθού του, την απώλεια της σύνταξης, την ξευτίλα της ασθένειας και με σκυμμένο κεφάλι να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα αφεντικά για ένα κομμάτι ψωμί.
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο πλούτος αυτός έχει παραχθεί από τον λαό και κατά συνέπεια ανήκει σε αυτόν. Οι κεφαλαιοκράτες, κατά πλειοψηφία «κολλητοί» της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του τόπου και του τραπεζικού κατεστημένου εξασφάλισαν τεράστια δάνεια και με τους σύγχρονους εργάτες, εργαζόμενους –σκλάβους θησαύρισαν τόσο πολύ που τα χρηματικά μεγέθη ξεπερνούν οποιαδήποτε σκέψη μας. Την ίδια περίοδο ο λαός δανείστηκε (με δόλο από τις τράπεζες) για να απολαύσει τα αυτονόητα προνόμια της τεχνολογίας και της φύσης, με αποτέλεσμα όταν ξέσπασε η «κρίση» να βρίσκει υποθηκευμένη την ίδια του τη ζωή στους αχόρταγους τοκογλύφους.
Οι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι προδότες βουλευτές, οι οποίοι στο όνομα της λαϊκής εντολής που πηγάζει από το εκλογικό πανηγύρι, ενεργούν απροκάλυπτα υπέρ των ευρωπαϊκών εκείνων δυνάμεων που σχετίζονται άμεσα με την παγκόσμια πλουτοκρατία. Στην πραγματικότητα εκτελούν εντολές και αυτό είναι σαφές καθώς οι αποφάσεις τους ουδεμία σχέση έχουν με την ευημερία των πολιτών. Τα οικονομικά μέτρα είναι η τελευταία πράξη της ισοπέδωσης του απλού λαού και της εξύψωσης του καπιταλιστικού μοντέλου.
Όσοι σκέφτονται ότι μία «βόλτα» -διαμαρτυρία στους δρόμους της πρωτεύουσας δεν προσφέρει τίποτα ίσως και να έχουν δίκιο. Ο σκοπός όμως είναι η γενική απεργία και η ανοιχτή διαμαρτυρία που ίσως μία ημέρα εξελιχθεί σε λαϊκή εξέγερση. Διότι εκεί βρίσκεται η πραγματική μας δύναμη. Ούτε στις εκλογές, ούτε στους αντιπροσώπους που προκύπτουν από αυτές. Η γενική απεργία παραλύει το χρηματικό σύστημα, την παραγωγή πλούτου (που καταλήγει στους καπιταλιστές) και προκαλεί άμεσα τριγμούς στο εύθραυστο έκτρωμά τους. Στην Αργεντινή που αντιμετώπισε την ίδια κατάσταση οι πολίτες προχώρησαν σε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις που κράτησαν περισσότερο από 30 ημέρες(!) με αποτέλεσμα την κατάρρευση του συστήματος.
Λαέ, μην τους ακούς! Λένε ψέματα. Λένε ψέματα για την αναγκαιότητα των μέτρων, ψέματα για το ευρώ , το οποίο εκθειάζουν σε κάθε ευκαιρία, ψέματα για τους θλιβερούς μισθούς και συντάξεις που απειλούνται… Ούτε ένα ευρώ από την περιβόητη δόση δεν καταλήγει στον λαό παρά μόνο στους τραπεζίτες με σκοπό τον περαιτέρω υπέρ- πλουτισμό τους.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΛΙΨΟΥΜΕ – Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΟΣΟ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ – ΔΙΚΤΥΟ.ΕΞΕΓΕΡΣΗ

H χρησιμότητα του "αντιφασισμού σήμερα"


Ολόκληρο το αφιέρωμα του Δ. Παπαγεωργίου στον "αντιφασισμό" μπορείτε να βρείτε στο τεύχος του "ΕΚ" που κυκλοφορεί στα περίπτερα
Ο "ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ" ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
Σε όλες δηλαδή τις περιπτώσεις ο αντιφασισμός δεν είχε μία αυθύπαρκτη παρουσία, αλλά αντιθέτως είχε ως στόχο την επιβολή της "πολιτικής ορθότητας" εις βάρος αυτών οι οποίοι την αμφισβητούσαν. Για όποιον αμφιβάλλει ότι η σημερινή πολιτική ορθότητα, το zeitgeist αν θέλετε είναι ο πολυπολιτισμός, ο αντιρατσισμός και γενικά η εμπέδωση του αριστερίζοντος φιλελευθερισμού, δεν έχουμε τίποτε άλλο να πούμε παρά να ρίξει μία ματιά στο πρόγραμμα της τηλεόρασης για να πάρει τις απαντήσεις που θέλει.
Ο "αντιφασισμός" είναι το μακρύ χέρι του κράτους για την καταστολή των δραστηριοτήτων που δεν τελούν υπό την κοινωνική έγκριση ή έστω ανοχή της άκρας αριστεράς. Οι αντιφασιστικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν από μεγάλης έκτασης event, όπως αντιπορείες και αντισυγκεντρώσεις, μέχρι ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα στο σκοτάδι της νύκτας ατόμων που μπορεί να είναι γνωστοί στους "αντιφασιστικούς" χώρους ή απλά να έτυχε να φοράνε κάτι που μοιάζει με ελληνική σημαία δεν είναι καθόλου ασυνήθιστος.
Δεν πάει άλλωστε πολύ καιρός από τότε που στα Εξάρχεια περίπου 30 αντιφασίστες επιτέθηκαν με δοκάρια και ρόπαλα σε μία ομάδα ατόμων που καθόντουσαν σε καφετέρια. Γιατί; Γιατί οι συγκεκριμένοι ήταν από ένα μοτοσυκλετιστικό σύλλογο. Και επειδή ταξίδευαν στο εξωτερικό, κάποιος από αυτούς έτυχε να έχει στο κράνος του ελληνική σημαία. Τέτοια περιστατικά θα μπορούσα να διηγούμαι χιλιάδες ακόμη. Ποιός δεν θυμάται άλλωστε τους "Αντιφασίστες" που επετέθησαν κατά του καθηγητή Γουότσον στην Πάτρα και απείλησαν τον υπερήλικα με ρόπαλο. Ευτυχώς τότε εμποδίστηκαν από κάποιους παρευρισκομένους και ο Γουότσον κατάφερε να κρατήσει το κεφάλι του άθικτο.
Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Ο αντιφασισμός όμως έχει ένα ακόμη πολύ σημαντικό ρόλο, πέραν αυτού της καταστολής της πολιτικής μη-ορθότητας. Αυτόν του ενοποιητικού σημείου της αριστεράς. Από την πλέον ακραία της μορφή μέχρι τους υποτίθεται δεξιούς φιλελεύθερους. Όλοι μα όλοι δηλώνουν ανεξαιρέτως "αντιφασίστες".
Αρχικά ο "αντιφασισμός" όταν επανανακαλύφθηκε υπήρξε κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο. Μία προσπάθεια των τροτσκιστών να δημιουργήσουν μετωπικούς σχηματισμούς, προκειμένου να καταφέρουν να συσπειρώσουν γύρω τους "κινηματικές" δυνάμεις της αριστεράς. Και να τις χρησιμοποιήσουν για τους δικούς τους λόγους. Αργότερα όμως αποδείχθηκε ότι ο "αντιφασισμός" μπορεί να προσφέρει ακόμη περισσότερα. Μπορεί να αποτελέσει το κοινό σημείο δράσης όλων των σεκτών των κομμάτων και των παρακομμάτων της αριστεράς. Από τον αναρχικό χώρο, μέχρι την σοσιαλδημοκρατία, ο αντιφασισμός είναι μία καλή αφορμή προκειμένου να διατηρεί η αριστερά ζωντανή την ιδεολογική της συγγένεια.
Έτσι λοιπόν δεν είναι απίθανο το φαινόμενο σε μία αντιφασιστική πορεία να δεί κάποιος από έναν επαναστάτη των εξαρχείων, μέχρι άτομο που είχε υπάρξει έμμισθο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Γιατί; Μα γιατί σύμφωνα με την "αντιφά" θεωρία της πραγματικότητας, όπως πολύ σωστά σημείωνε ο Κώστας Αθανασίου λίγα χρόνια πριν: "Στα πλαίσια του «πολιτικά ορθού» σημασία για την επιδοκιμασία ή την καταδίκη μίας πράξης δεν έχει το ίδιο το περιεχόμενό της, αλλά το ποιος την τελεί. Επί παραδείγματι υπάρχουν «καλοί» κρανοφόροι – ροπαλοφόροι («αντιεξουσιαστές») και «κακοί» κρανοφόροι – ροπαλοφόροι («ακροδεξιοί»). Υπάρχουν «καλές» βιαιοπραγίες και «κακές» βιαιοπραγίες. Υπάρχουν «πολιτικά ορθές» συγκεντρώσεις (antifa), καθώς και άλλες που δεν πρέπει να είναι «ανεκτές» (εθνικιστικές). Υπάρχουν «καλοί» βομβαρδισμοί (αγγλο-αμερικανικοί) και «κακοί» βομβαρδισμοί (γερμανικοί) (4). Υπάρχουν «καλοί» αναθεωρητές της ιστορίας (π.χ. Λιάκος) και κακοί αναθεωρητές της (π.χ. Irving). Δύο μέτρα λοιπόν και δύο σταθμά."
Ακριβώς αυτό στο οποίο στηρίζεται η αριστερά.
Η ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΕΞΙΑ
Ξεκαθαρίσαμε λοιπόν τι είναι ο αντιφασισμός. Δεν είναι η αντίθεση στο πολιτικό σύστημα του σωματειακού κράτους ή αλλιώς κορπορατισμού, που υιοθέτησε ο μουσολίνι. Δεν είναι καν η αντίθεση στην ιστορική ύπαρξη του Ιταλικού ΄'Εθνους ως "Φασιστικού". Είναι η προσπάθεια της αριστεράς να συσπειρωθεί και να επιβάλλει τις απόψεις της.
Το αστείο στην Ελλάδα είναι ότι ο "αντιφασισμός" υπάρχει και στα δεξιά. Σε "αντιφασίστες" αναδεικνύονται και πολιτικά άτομα και πολιτικοί χώροι που προέρχονται από την δεξιά. Τα παραδείγματα πολλά. "Φασίστες" οι αναρχικοί που καίνε βιβλιοπωλεία, "φασίστες" οι αριστεριστές που πετροβολούνε καταστήματα και ούτω καθ' εξής. Φυσικά εδώ ο "αντιφασισμός" δεν σημαίνει ότι ο Γεωργιάδης π.χ. η ο οποίοσδήποτε άλλος υιοθετεί την φυσική εναντίωση στους πατριώτες, όπως κάνουν οι αντιφά.

Απειλές Αλβανών για την κήρυξη της ΑΟΖ στο Ιόνιο!


Θα αντιδράσει «ενεργά» αν κατατεθούν χάρτες στον ΟΗΕ…

• Σε νέα περίοδο εισέρχονται οι Ελληνοαλβανικές σχέσεις, τη φορά αυτή με επίκεντρο την κήρυξη της ΑΟΖ και την εμπλοκή στην όλη διαδικασία της Τουρκίας! Η Ελλάδα φέρεται αποφασισμένη να κηρύξει σταδιακά την ΑΟΖ παράλληλα  με την πρόοδο των γεωφυσικών ερευνών για την ύπαρξη πετρελαίου, ωστόσο λόγω των αντιδράσεων της Τουρκίας αυτό θα ξεκινήσει πρώτα από το Ιόνιο Πέλαγος. 
Ούτε η οριοθέτηση στο Ιόνιο, είναι εύκολη υπόθεση καθώς η Τουρκία έχει προχωρήσει σε διμερείς επαφές και συμφωνίες με άλλους θαλάσσιους γείτονες, (Λιβύη, Αίγυπτο και Αλβανία), που πλέον αρχίζουν να προκαλούν δυσκολίες και εντάσεις.
Ήδη από τη γειτονική μας Αλβανία -που λειτουργεί ως φερέφωνο της Τουρκίας-  εκπορεύονται οι πρώτες απειλές, ότι θα αντιδράσει ενεργά σε περίπτωση που η Ελλάδα θα υποβάλει μονομερώς στα Ηνωμένα Έθνη τους χάρτες των θαλασσίων συνόρων με τις γειτονικές της χώρες".
Η αλβανική εφημερίδα «Gazeta Shqiptare» αναφέρεται σε επίσημες πηγές του υπουργείου Εξωτερικών οι οποίες φέρεται να είπαν πως «μέχρι στιγμής έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα επίσημα.
Εμείς θα εξετάσουμε τα βήματα που θα ακολουθήσουμε μόνο για την περίπτωση που η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή δήλωση στον ΟΗΕ».
Από τις κινήσεις που γίνονται, προκύπτει σαφέστατα ότι η Τουρκία εργάζεται «κυκλωτικά» σε βάρος της Ελλάδος και πλέον η Αλβανία δείχνει να έχει δορυφοροποιηθεί πλήρως και να λειτουργεί ως «τσαμπουκάς» σε βάρος της Ελλάδας.
Στην περίπτωσή της  πάντως, υπάρχει και συγκεκριμένο ενδιαφέρον για περιοχές του Βορείου Ιονίου 100%, φυσικά εντός της ελληνικής ΑΟΖ, που είναι σφόδρα πιθανές να κρύβουν πετρελαιοφόρα πεδία στο υπέδαφος, από τα οποία οι Αλβανοί ενδεχομένως να επιδιώκουν την απόσπαση μεριδίου.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Παρέμβαση διαμαρτυρίας Ελλήνων Εθνικιστών στην μαρίνα Γουβιών Κέρκυρας

kerkyraΧθες, 11 -1 - 2013, ομάδα Ελλήνων Εθνικιστών πραγματοποίησε συμβολική παρέμβαση διαμαρτυρίας στις εισόδους της μαρίνας Γουβιών στην Κέρκυρα καλύπτοντας τις πινακίδες που υπάρχουν εκεί. Το μήνυμα μας ξεκάθαρο. Οι κινήσεις του Τουρκικού επεκτατισμού πρέπει να μας απασχολούν όλους ειδικά την δύσκολη αυτή περίοδο όπου η πατρίδα μας δοκιμάζεται έντονα. ΝΑΙ στην εγρήγορση για το Έθνος και την Φυλή μας, ΟΧΙ στην αδιαφορία. ΟΧΙ στα τουρκολίμανα της αντεθνικής επενδυτικής οικονομίας.

http://www.elkosmos.gr/epikairotita/h-/kathimerinotita/12165-2013-01-12-15-13-02.html

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Συνάντηση πολιτών με θέμα: "Δεν είναι ο Κάβος το πρόβλημα"


Συνάντηση για συζήτηση όσον αφορά την κατάσταση που επικρατεί στο νησί μας και τον τουρισμό, τις παρεχόμενες υπηρεσίες και το μέλλον που θα θέλαμε πραγματοποιούν πολίτες της Κέρκυρας.
Η συνάντηση θα είναι για μια ανοιχτή συζήτηση και θα έχει ένα πάνελ συντονισμού και συγκεκριμένο χρόνο που ο κάθε ενδιαφερόμενος θα αναπτύξει τους προβληματισμούς του και τις απόψεις του.
Η συνάντηση θα γίνει στο βιβλιοπωλείο Μουστάκη τις 7.00 το απόγευμα της Τετάρτης (16/1). Είσοδος απο την πλευρά της Λαϊκής.
Παρακαλούνται οι συμμετέχοντες να έλθουν εγκαίρως γιατί το κατάστημα θα είναι κλειστό και θα ανοίξει μόνο για την συνάντηση.
Το βίντεο του Κάβου είναι η αφορμή και όχι ο λόγος της συνάντησης.

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Ο ρόλος των ΑΝΤΙΦΑ στη σύγχρονη καταστολή.

Όταν ο εθελοντισμός της δωρεάν εργασίας για το σύστημα περνάει και στον τομέα της καταστολής, όταν η ιδεολογική και μόνο διαφωνία με θέματα όπως το σύγχρονο δουλεμπόριο και τα εγκλήματα του αμερικανοσιωνισμού τιμωρείται με χυμένο αίμα στο δρόμο , όταν ομάδες δολοφόνων δρουν με τις πλάτες του συστήματος, και όταν η παρακρατική τρομοκρατία βαφτίζεται «πάλη ενάντια στο σύστημα», τότε σίγουρα ζούμε στη «νέα εποχή», την εποχή των «αντιφά»-δων.

Τα τελευταία χρόνια οποιοδήποτε από τα μεμονωμένα φαινόμενα ακόμα και γρατσουνίσματος οποιουδήποτε ορκισμένου «ρατσιστοφάγου» «εθνικιστοφάγου» σε συμπλοκή με αγνώστους, έχει καταναλώσει εκατοντάδες ώρες προβολής στα κανάλια της πλουτοκρατίας και χιλιάδες σελίδες στον αστικό τύπο. Δεκάδες προσαγωγές και ανακρίσεις σε κάθε τέτοιο περιστατικό και άνθρωποι που οι παρόντες στο περιστατικό δηλώνουν ότι δεν αναγνωρίζουν οδηγούνται στις φυλακές για δεκαετίες, ενώ ακόμα και οι ελαφρές εκδορές καταδικάζονται από τα αστικά δικαστήρια ως «απόπειρες ανθρωποκτονίας» .



Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, κανείς από τα αστικά μέσα «ενημέρωσης» δεν αναφέρεται στη δράση ομάδων που όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται έχουν αποκλειστικό σκοπό το «τσάκισμα» δηλαδή την τρομοκράτηση, πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και απόπειρα ανθρωποκτονίας, των «φασιστών» , όπως αποκαλούν οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη από την πλανητική ολιγαρχία σχετικά με την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, ή απλώς όποιον τόλμησε να ντυθεί με τρόπο που δεν τους αρέσει..

Τον Ιούνη του 2006, ένα 19άχρονο παιδί έπεσε σε κώμα χαροπαλεύοντας στο νοσοκομείο, γιατί τόλμησε να φοράει στη μπλούζα του την Ελληνική σημαία. Αν φορούσε την Αμερικανική ή του Ισραήλ , με τις οποίες διαδηλώνουν μαζικά οι «αντιφά» στη Γερμανία, δε θα είχε βέβαια κανένα πρόβλημα. Κανένα από τα αστικά ΜΜΕ δεν πρόβαλε το γεγονός. Μόνο τον τελευταίο μήνα, έχουμε πάνω από 10 περιστατικά ξυλοδαρμού νέων παιδιών , ακόμα και ανηλίκων σε όλη την Ελλάδα, που τόλμησαν να διαπράξουν παρόμοια «εγκλήματα», όπως να φοράνε ρούχα που δεν άρεσαν στις συμμορίες που τους συνάντησαν ή τόλμησαν να εκφράσουν την άποψη ότι αισθάνονται Έλληνες και όχι «πολίτες του κόσμου», πολίτες της πλανητικής αυτοκρατορίας.

Κάποιες φορές τα θύματα δεν έχουν καν πολιτική δράση. Φοιτητής της Παντείου εντελώς άσχετος με τον εθνικισμό που έγραφε εργασία σχετική με τον εθνικοσοσιαλισμό στη Γερμανία, έδωσε τα λίγα χρήματα που κρατούσε για να αγοράσει ως πηγή το βιβλίο του Χίτλερ, «ο αγών μου» Ενώ βρισκόταν ανυποψίαστος σε χώρο της σχολής μαζί με την κοπέλα του, δέχτηκε επίθεση από «γνωστούς αγνώστους» που τον ξυλοκόπησαν άγρια με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο, ενώ έσκισαν τη φούστα της κοπέλας του, την οποία χτύπησαν άσχημα, έφτυσαν ομαδικά και την αποκαλούσαν «πόρνη». Δεκάδες τέτοια περιστατικά, δεκάδες απόπειρες δολοφονίας, νέα παιδιά βαριά τραυματισμένα στο νοσοκομείο, απειλές και μαζική παρακρατική τρομοκρατία που ποτέ δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Γιατί; Απαντήσεις θα βρούμε μόνο αν εξετάσουμε τον πραγματικό ρόλο αυτών των ομάδων. Τι είναι τελικά οι «αντιφα»;

Ας ξεκινήσουμε με το τι λένε οι ίδιοι.. Στόχος τους όπως λένε είναι να τσακιστεί ως κύριος «κίνδυνος» και «εχθρός» ο «εθνικισμός» και ο «ρατσισμός». Τα εισαγωγικά εδώ είναι απαραίτητα, γιατί ως «εθνικισμός» αποκαλούν όχι μόνο τον καθαυτό εθνικισμό αλλά και οποιουδήποτε τύπου πατριωτική άποψη ακόμα και από το χώρο της παραδοσιακής αριστεράς, ενώ στον όρο «ρατσισμός» περιλαμβάνουν από απόψεις με αναφορές στην ύπαρξη φυλών, μέχρι και οποιαδήποτε άποψη καταδικάζει το φαινόμενο της μετανάστευσης όπως αυτό εμφανίζεται σήμερα. Οτιδήποτε αποκαλούν ως «εθνικισμό» και «ρατσισμό» , τα συνοψίζουν μαζί με τον όρο «φασισμός». Αυτή η διευκρίνιση είναι απαραίτητη, για να καταλάβουμε ότι οι «αντιφά» δεν έχουν στόχο μόνο τους εθνικιστές ή εθνικοσοσιαλιστές, αλλά οποιαδήποτε άποψη δεν αποδέχεται την σύγχρονη ιμπεριαλιστική κυριαρχία, από όποιο χώρο και αν προέρχεται. Έτσι λοιπόν η αντιμετώπιση των «αντιφά» δεν θα πρέπει να είναι υπόθεση μόνο των εθνικιστών, αλλά ολόκληρης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, υπόθεση κάθε ανθρώπου που υφίσταται εκμετάλλευση από το σημερινό σύστημα της πλουτοκρατίας, από τον κάθε μισθωτό εργάτη μέχρι τον κάθε άνθρωπο που έχει μετατραπεί με το ζόρι σε ξένος ανάμεσα σε ξένους και μετανάστης ανάμεσα σε μετανάστες μέσα στην ίδια του τη χώρα.



Είναι υπόθεση του κάθε ανθρώπου που μπορεί να βρεθεί αύριο βαριά χτυπημένος στο νοσοκομείο ως «ρατσιστής» από «αντιρατσιστικές» συμμορίες, επειδή τόλμησε να πει ότι το κεφάλαιο χρησιμοποιεί τους δύσμοιρους μετανάστες σε ολόκληρο τον κόσμο για να διαλύει τον κοινωνικό ιστό που είναι ο συνεκτικός κρίκος των κοινωνικών αντιστάσεων και να κατεβάζει τους μισθούς και για να μετατρέπει τον άνθρωπο σε «πολίτη του κόσμου» που θα περιφέρεται μια ζωή από τόπο σε τόπο περνώντας τα «ανοιχτά σύνορα» για να επιβιώσει με μισθούς πείνας, ξένος ανάμεσα σε ξένους. Είναι υπόθεση του κάθε ανθρώπου που μπορεί να βρεθεί με ανοιγμένο κεφάλι ως «εθνικιστής» επειδή αντί για καπιταλιστική «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση» τόλμησε να μιλήσει για αυτοδιάθεση των εθνών, επειδή υποστηρίζει τα διεθνή απελευθερωτικά κινήματα ενάντια στην νεοταξική κυριαρχία, επειδή καταδικάζει το ρόλο των ΗΠΑ και Ισραήλ που δολοφονούν τους λαούς, επειδή τόλμησε να στηρίξει τους «εθνικιστές» Σέρβους στον αγώνα για την ελευθερία τους και επειδή «σε μια εποχή που τα σύνορα πέφτουν» αντί να διεκδικεί «ανοιχτά σύνορα» στηρίζει την αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων. Επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση» των Τούρκων της Θράκης , τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και την ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα όπως και όλα τα σχετικά νεοταξικά σενάρια που στόχο έχουν όταν χρειαστεί να μετατρέψουν την ευρύτερη περιοχή της Ελλάδας σε Κόσοβο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι , ανεξάρτητα από πολιτικό χώρο που ανήκουν και βαθμό πολιτικής συνειδητοποίησης, όπως και όποιος τολμάει να έχει στην μπλούζα του την Ελληνική σημαία αντί για την Αμερικανική, είναι «φασίστες» που πρέπει να «τσακιστούν». Υποψήφιοι «φασιστικοί» στόχοι λοιπόν είναι ολόκληρη η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, οποιοσδήποτε τολμήσει να ακολουθεί πρότυπα διαφορετικά από αυτά της νεοταξικής βαρβαρότητας και υποκουλτούρας και να σηκώσει το κεφάλι του ενάντια στα αφεντικά. Για αυτό λοιπόν είναι χρέος ολόκληρης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να σταθούν αλληλέγγυοι στα μέχρι τώρα θύματα, να καταδικάσουν τα νεοταξικά παρακρατικά παραμάγαζα, να περάσουν στην αντεπίθεση και να τσακίσουν αυτούς τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με όρους ταξικής πάλης.

Στην εποχή της λεγόμενης «κοινωνίας των πολιτών» , της ανάθεσης δηλαδή λειτουργιών του κράτους που «κοστίζουν» στα αφεντικά σε ομάδες «εθελοντών», δεν θα μπορούσε να μείνει έξω και ο τομέας της καταστολής. Ο μπάτσος κοστίζει … O «αντιφά» συμμετέχει δωρεάν και εθελοντικά. Ο μπάτσος αν χρησιμοποιήσει ακραίες μορφές βίας εκθέτει την κυβέρνηση όπως και ολόκληρο το σύστημα. Τα πρόσφατα γεγονότα στο τμήμα Ομόνοιας π.χ. έγιναν θέμα σε όλα τα κανάλια και στοίχησαν πολιτικά στην κυβέρνηση, μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμα και σε αναγκαστική «παραίτηση» υπουργού. Ο «αντιφά» αντίθετα, επιτρέπεται να χρησιμοποιεί βία σε οποιοδήποτε μορφή, μπορεί να διαπράττει μέχρι και απόπειρες ανθρωποκτονίας δίχως το θέμα να προβάλλεται πουθενά δίχως το παραμικρό πολιτικό κόστος, δίχως να κλονίζει τις «δημοκρατικές» αυταπάτες του λαού.

Δεν περιορίζεται από πουθενά και είναι εκεί που το σύστημα τον χρειάζεται όταν τον χρειάζεται. Θα γίνει ο ρουφιάνος και ιδεολογικός μπάτσος στη γειτονιά, στη σχολή, στο δρόμο, στη δουλειά, θα μπορεί να χρησιμοποιεί σιδηρολοστούς , ρόπαλα , καδρόνια , πέτρες και φωτιές όταν αυτά για λόγους «δημοκρατικών» αυταπατών δεν επιτρέπονται ακόμα να χρησιμοποιούνται εμφανώς από την επίσημη μισθωτή αστυνομία. Και όλα αυτά τα προσφέρει δωρεάν, χωρίς να ζητάει μισθούς και επαγγελματικά δικαιώματα. Δεν χρειάζεται να τον διατάξει κανείς, θα πάει μόνος του να πάρει τη γραμμή του από την αστική φυλλάδα στο περίπτερο ή από τη χρηματοδοτούμενη από το Σόρος και άλλα αφεντικά «ανεξάρτητη ενημέρωση» στο Internet και μόνο όταν υπάρχει «ανάγκη» θα τον βοηθήσει και θα τον οργανώσει ο «σύντροφος» ασφαλίτης με μαλλιά και μούσια που μπαινοβγαίνει όποτε θέλει στην «παρέα», στην «ομάδα» και στην «κατάληψη». Ο μπάτσος πάλι μπορεί κάποιες φορές να νιώθει «δημόσιος υπάλληλος» και να ενδιαφέρεται να βγάλει το μισθό του όσο πιο ανώδυνα γίνεται, αντίθετα ο «αντιφά» είναι ένα πορωμένο πρόβατο σε ιδεολογικό νεοταξικό παροξυσμό , πρόθυμο να θυσιαστεί με κάθε τρόπο για τα αφεντικά του. Ο μπάτσος δεν επιτρέπεται, κατά τα προσχήματα τουλάχιστον, να «ποινικοποιήσει» την πολιτική άποψη και γνώμη. Ο αντιφά αντίθετα ποινικοποιεί όχι μόνο την πολιτική άποψη αλλά ακόμα και το ντυσίματος που δεν του αρέσει. Έτσι οι «αντιφά» λειτουργούν ως εθελοντικές δυνάμεις επέμβασης και καταστολής, είναι η βάση της πυραμίδας της κατασταλτικής ιεραρχίας που ξεκινά με τους υπερεθνικούς στρατούς , και συνεχίζει με τις διάφορες μορφές καταστολής σε επίπεδο «εθνικού» κράτους.

Εκτός από τη φυσική καταστολή, βασική και κυριότερη σήμερα μορφή καταστολής είναι η ιδεολογική καταστολή. Οι δύο βασικές λειτουργίες των «αντιφά» στην ιδεολογική καταστολή είναι πρώτον να προβάλλεται στο λαό ως κύριος εχθρός αντί για την διεθνή και ντόπια πλουτοκρατία αυτοί που αντιστέκονται σε αυτοί, δεύτερον είναι η ιδεολογία της πλανητικής ολιγαρχίας να καμουφλαριστεί με «επαναστατικό» και «αντιεξουσιαστικό» περιεχόμενο και να περάσει σε μάζες ατόμων που νιώθουν την ανάγκη για αμφισβήτηση. Σε σχέση με το πρώτο, είναι σαφές ότι δεν είναι ο «εθνικισμός» και ο «ρατσισμός» που δολοφονεί σήμερα τους λαούς αλλά ο «αντιεθνικισμός» και ο «αντιρατσισμός».

Και στην Ελλάδα για παράδειγμα, το δικαίωμα χρήστης του Ελληνικού εδάφους για το βομβαρδισμό του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας, δεν το έδωσαν εθνικιστές, ούτε το εκστρατευτικό σώμα στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία τα έστειλαν εθνικιστές, αλλά ήταν έργο ορκισμένων «αντιεθνικιστών» ,από αυτούς όμως που δεν χτυπάνε αλλά προτιμάνε να συμμετέχουν μαζί τους στα «αντιρατσιστικά» φεστιβάλ, με τα περίπτερα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, της ΠΑΣΠ, της ΓΣΕΕ κλπ. Το βασικό μισθό δεν τον πήγαν 600 Ευρώ στην Ελλάδα κάποιοι «ρατσιστές» αλλά αυτοί οι ίδιοι «αντιρατσιστές» και για να το πετύχουν εισήγαγαν στη χώρα δύο εκατομμύρια παράνομους μετανάστες. Την διάλυση των δικαιωμάτων στη δωρεάν παιδεία , την υγεία , την ασφάλιση δεν την προώθησαν εθνικιστές, αλλά αντιεθνικιστές επίσης, και το Ελληνικό κράτος δεν είναι «εθνικιστικό» αλλά αντιεθνικιστικό, άλλωστε το ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι οι πιο θερμοί υποστηρικτές της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, και η διδασκαλία του «αντιεθνικισμού» και «αντιρατσισμού» στα σχολεία, μέχρι και η διαφήμιση του Indymedia από τα σχολικά βιβλία και την κρατική τηλεόραση μιλάνε από μόνα τους. Εφόσον όμς το κράτος και τα αφεντικά είναι «αντιρατσιστές» και «αντιεθνικιστές», αυτοί δε βάλλονται από τους αντιφά, αντίθετα διοργανώνουν μαζί τους τα φεστιβάλ τους, από τα «αντιρατσιστικα» με το ΠΑΣΟΚ μέχρι τα GAY PRIDE των χορηγών και των πολυεθνικών , ως τα «οικολογικά» του Αλ Γκορ και των πετρελαϊκών εταιρειών,, ενώ αυτοί που βάλλονται είναι όσοι από τους «γης τους κολασμένους» τολμάνε να σηκώσουν κεφάλι στην εξουσία τους.



Ο εξωραϊσμός της νεοταξικής βαρβαρότητας και το ντύσιμο των δολοφονιών με ανθρωπιστικό περιεχόμενο είναι σήμερα βασικό όπλο ιδεολογικής καταστολής. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 21ου αιώνα και όλες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις είναι σαφές ότι θα γίνουν στο όνομα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» του «αντιεθνικισμού» και του «αντιρατσισμού»Οι «αντιφά» και λοιποί «ανθρωπιστές» είναι αυτοί που στρώνουν το έδαφος για όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να βομβαρδιστεί με τόνους απεμπλουτισμένο ουράνιο, γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «φασίστας» «εθνικιστής» και «ρατσιστής»,ενώ κατασκευάστηκαν «στοιχεία» με «ομαδικούς τάφους» σκάβοντας νεκροταφεία η δείχνοντας φωτογραφίες από νεκρούς από άλλους πολέμους ή ακόμα και από Σέρβους. Το Ιράκ επίσης, αυτή τη φορά ο «φασίστας» ήταν ο Σαντάμ, και μαζί με αυτόν και ο λαός του Ιράκ, που επιπλέον «κατέστρεφαν και το περιβάλλον» αφού «έχυσαν πετρέλαιο στη θάλασσα» και ψόφησαν κάτι κορμοράνοι που όμως δεν υπήρχαν τέτοια πτηνά στο Ιράκ, αλλά τα βίντεο που προβλήθηκαν ήταν από χυμένο πετρέλαιο από πλοίο πολυεθνικής σε άλλη περιοχή…

Το σύγχρονο δουλεμπόριο, πολύ χειρότερο από το παλιό (παλιά όταν μετέφεραν τους μαύρους με πλοία στην Αμερική με το ζόρι, δεν τους έβαζαν να πληρώσουν εισιτήριο όλα τα υπάρχοντά τους, ούτε τους βούλιαζαν στον ωκεανό όπως τώρα), βαφτίζεται «προοδευτικό φαινόμενο» και η διάλυση των πολιτισμών «πολυπολιτισμικότητα». Εδώ οι «μαχητές» κατά του φυλετισμού επιστράτευσαν μέχρι και δικές τους φυλετικές επίσης «επιστημονικές» ανοησίες, και μάλιστα τις πιο ακραίες , όπως ότι «αν μια φυλή δεν αναμιγνύει το αίμα της, φθίνει και γίνεται κατώτερη» (τα «έγκυρα» αυτά «επιστημονικά» άρθρα δημοσιεύτηκαν σε «έγκυρες» εφημερίδες που φροντίζουν και για την «επιστημονική» όπως και για την «ιστορική» συνεχή κατάρτιση των «αντιφά» τύπου Ελευθεροτυπία). Η αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου πρέπει να χτυπηθεί ως «φασισμός», τα κράτη που εμφανίζουν αντιστάσεις όπως Κούβα, Βενεζουέλα, Βόρεια Κορέα «καταπιέζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα» και οι προετοιμαζόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις θα έχουν το «θετικό» ότι θα οδηγήσουν και αυτές τις χώρες σε «σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες», έτσι και οι άνθρωποι αυτών των χωρών θα «ελευθερωθούν» αφού θα μπορούν πια «ελεύθερα» να γυρνάνε από χώρα σε χώρα να δουλεύουνε για ένα κομμάτι ψωμί, με πατρίδα τους «όλη τη γη», να διασκεδάζουν τον πόνο τους λικνιζόμενοι στους ρυθμούς του Μανού Τσάο στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ της νέας τάξης, στα «open border camp» στα φεστιβάλ για την νομιμοποίηση της κάνναβης, στα gay pride, ή φωτογραφιζόμενοι σε «αντιρατσιστικές» πορείες για αφιερώματα στα αστικά ΜΜΕ, κρατώντας πικέτες με υπογραφές γκρουπούσκουλων που δεν μπορούν να διαβάσουν οι ίδιοι.

Πατήστε στην εικόνα για να τη δείτε σε μεγένθυνση

Όνομα:  0002.jpg
Εμφανίσεις:  1
Μέγεθος:  21,3 KB
Η σύγκρουση με τις συμμορίες του παρακράτους , η ανάδειξη του ρόλου τους , η αλληλεγγύη στα θύματά τους, είναι άμεσο καθήκον της ταξικής πάλης, είναι άμεσο καθήκον του κάθε αντικαπιταλιστή, του κάθε ανθρώπου που σιχαίνεται την κρατική καταστολή. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για μια κοινωνία που οι άνθρωποι θα έχουν το δικαίωμα να μην νιώθουν ξένοι ανάμεσα σε ξένους στον τόπο που γεννήθηκαν αλλά να τον θεωρούν πατρίδα τους, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο χωρίς υποδουλωμένα έθνη και λαούς.

http://mavroskrinos.blogspot.gr/2007/09/blog-post_462.html

http://www.antistasi.info/showthread.php?t=4978

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Τέλος στους εικονικούς γάμους αλλοδαπών για νομιμοποίηση της παραμονής τους


Το υπουργείο Εσωτερικών μέσω νομοθετικής ρύθμισης θα βάλει θα αντιμετωπίσει το ζήτημα των εικονικών γάμων αλλοδαπών, οι οποίο με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την παραμονής τους στη χώρα μας, υποστηρίζει με έγγραφό του ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Χαράλαμπος Αθανασίου.
Το έγγραφο διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη, με την οποία καταγγέλλει ότι το τελευταίο έτος έχουν αυξηθεί οι εικονικοί πολιτικοί γάμοι ανάμεσα σε γυναίκες υπηκόους Βουλγαρίας και Ρουμανίας και σε άνδρες υπηκόους Πακιστάν και Συρίας, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, με σκοπό να αναγνωριστούν οι παράνομοι μετανάστες ως σύζυγοι πολιτών της ΕΕ και, συνεπεία τούτου, να παραμείνουν νόμιμα στη χώρα μας. Μάλιστα, ο βουλευτής έχει καταγγείλει ότι υπάρχει οργανωμένη δράση κυκλωμάτων τέλεσης εικονικών γάμων και κατάρτισης πλαστών εγγράφων.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών ενημερώνει ότι το υπουργείο έχει δώσει σαφείς οδηγίες προς τους αρμόδιους για την έκδοση αδειών γάμων δήμους, επισημαίνοντας ότι, σε περίπτωση υπόνοιας καταστρατήγησης των διατάξεων για τη νόμιμη παραμονή των αλλοδαπών στη χώρα, οφείλουν να επικοινωνούν άμεσα με τις αρμόδιες Διευθύνσεις Αλλοδαπών της ΕΛΑΣ.
Μάλιστα, όπως αναφέρει ο αναπληρωτής υπουργός, εφόσον γίνει έλεγχος στα στοιχεία του υποβληθέντος φακέλου και υπάρξουν ενδείξεις κατάχρησης, απάτης ή πλαστότητας, οι αρμόδιες υπηρεσίες προβαίνουν στη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων που θεμελιώνουν την κατάχρηση ή την απάτη, ενώ αν υπάρξουν ισχυρές αποδείξεις μπορεί να εκδοθούν και αποφάσεις επιστροφής των αλλοδαπών. Επιπροσθέτως, ο κ. Αθανασίου ενημερώνει τη Βουλή ότι, από τον αριθμό των απορριπτικών αποφάσεων αιτημάτων χορήγησης δελτίου διαμονής, προκύπτει ότι η ακολουθούμενη πρακτική περιορίζει σε σημαντικό βαθμό την καταχρηστική κατοχύρωση δικαιώματος διαμονής με την ιδιότητα μέλους οικογένειας πολίτη της ΕΕ.
Παράλληλα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, ενημερώνει τον βουλευτή ότι, έπειτα από έρευνα που διενεργήθηκε από την Αστυνομική Διεύθυνση Πιερίας, διαπιστώθηκαν 22 περιπτώσεις εικονικών γάμων αλλοδαπών υπηκόων με Ευρωπαίους πολίτες, στους οποίους, λόγω προσκόμισης πλαστών δικαιολογητικών, ανακλήθηκαν οι χορηγηθείσες άδειες διαμονής, εκδόθηκαν ευρύτερες αναζητήσεις για τον εντοπισμό τους, καθώς και αποφάσεις επιστροφής. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει εγγραφή τους στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών. Ο κ. Δένδιας αποκαλύπτει ότι ανάλογα περιστατικά ερευνώνται στο Ρέθυμνο και τα Χανιά και αναφέρει ότι δόθηκαν εντολές και οδηγίες για την εντατικοποίηση των ενεργειών των Αστυνομικών Διευθύνσεων Πιερίας, Ρεθύμνου και Χανίων, για την αξιοποίηση των μέσων που διαθέτουν και τη συνεργασία με συναρμόδιες υπηρεσίες και φορείς.


Πηγή: Τέλος στους εικονικούς γάμους αλλοδαπών για νομιμοποίηση της παραμονής τους | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/84639#ixzz2HHr2AJ9B

Χρυσή Αυγή: Επεσε η μάσκα του ΣΥΡΙΖΑ


Χρυσή Αυγή: Επεσε η μάσκα του ΣΥΡΙΖΑ
Επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει με ανακοίνωσή της η Χρυσή Αυγή:
Συγκεκριμένα:
«Έπεσε η μάσκα του Σύριζα που με την συγκάλυψη Παπανδρέου απέδειξε πως αποτελεί κομμάτι του παλαιοκομματικού κατεστημένου. Η Χρυσή Αυγή επιμένει στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο και Παπανδρέου και καλεί τους βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων να υπογράψουν την κοινή πρόταση».

H υπερηφάνεια του να είσαι Έλληνας

Όπως είπαμε στα προηγούμενα κείμενα (Φυλή και Πατρίδα, Έθνος και Πολιτισμός, Πατριωτισμός και Εθνικισμός), η εθνικότητα πάνω απ’ όλα αποτελεί πνευματικό-πολιτιστικό χαρακτηριστικό. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά μία βιολογική οντότητα. Αυτό που τον διακρίνει από τα ζώα πέραν των βιολογικών του χαρακτηριστικών είναι το ότι αποτελεί πολιτιστικό ον. Οντότητα δηλαδή που επάνω και μέσα στην υλική της υπόσταση κυριαρχεί το πνεύμα, όπως αυτό διαμορφώνεται τόσο από τον πολιτισμό μέσα στον οποίο ζει, όσο και από τον προσωπικό αγώνα καλλιέργειας των πνευματικών αρετών.

Εδώ λοιπόν έρχεται ως φυσικό επακόλουθο το ερώτημα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα του πολιτισμού μας, που μας διαφοροποιούν ως Έλληνες από τους υπολοίπους ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας; Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε δεκάδες στοιχεία του πολιτισμού μας, που χαρακτηρίζουν την πνευματική-πολιτιστική οντότητα του Έλληνα, κάτι το οποίο θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο ξεχωριστό βιβλίο. Εδώ, επέλεξα να σταθούμε στην πηγή όλων αυτών τον στοιχείων που διαμόρφωσαν τον Έλληνα, που δεν είναι άλλη από την προσπάθειά του να διαμορφώσει τον ατομικό και συλλογικό βίο του και κατ’ επέκταση τον πολιτισμό του με βάση το «κατά φύσιν» ή αλλιώς το κατά «Λόγον ζην».

Κατά Λόγον ζην

Η έννοια του Λόγου επινοήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, με πρώτο τον Ηράκλειτο, προκειμένου να περιγράψουν την θεϊκή εκείνη δύναμη που γεννά, εποπτεύει και εκδηλώνει την συμπαντική τάξη. Έννοια την οποία περιέγραψαν πιο παλιά από τον Ηράκλειτο ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και οι Ορφικοί, οι Πυθαγόρειοι κ.α. με διαφορετικά ονόματα. Έννοια που πολλές φορές παρερμηνεύτηκε από δυτικούς αναλυτές της αρχαίας Ελληνικής σκέψης οι οποίοι την περιόρισαν σε κουτάκια λογικοκρατίας, αλλά που για τους Έλληνες περιέγραφε καθαρά τον εκδηλωμένο στην φύση Θεό. «Λόγος είναι η δημιουργός-οργανώτρια-κατευθυντήρια αρχή του Παντός. Έννοια υπερβατική, πηγή πάσης υπάρξεως, παντός φυσικού νόμου και όλης της συμπαντικής τάξεως. Είναι η αιτία των αιτίων, το ακίνητον που τα πάντα κινεί, ο ίδιος ο εσωτερικός ρυθμός - δεσμός του Όλου - ο εν εκδηλώσει Θεός» (Γ. Γεωργαλά «Χριστιανισμός και Ελληνικότης»).

Στο φωτεινό δοχείο της αρχαίας ελληνικής σκέψης, μπορούμε να βρούμε άπειρα ονόματα φιλοσόφων που αφιέρωσαν την ζωή τους, τόσο με την πράξη τους, όσο και με την διατύπωση της φιλοσοφία τους, στην προσπάθεια να εναρμονίσουν την ανθρώπινη ύπαρξη, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδό με τον Λόγο. Το ελληνικό θαύμα ήταν ότι το κατάφεραν στον μέγιστο βαθμό που μπόρεσε ποτέ η ανθρωπότητα. Τόσο με τα φωτεινά παραδείγματα φιλοσόφων που αποτέλεσαν την αφετηρία και το πέρας της παγκόσμιας φιλοσοφίας, όσο και με τα παραδείγματα πολιτειών και πολιτισμών που γέννησαν οι Έλληνες, πλησίασαν όσο κανείς άλλος στον στόχο της αποστολής του ανθρώπου (άνω θρώσκων = ο βλέπων ψηλά) που είναι η προσέγγιση του στα ύψη της συμπαντικής ουσίας.

Το μέτρο, η διεκδίκηση της αρετής, η αποθέωση του κάλλους, η επίτευξη της αρμονίας πνεύματος-ύλης, η φιλοπατρία, η ελευθερία, ο ηρωισμός, έγιναν στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, στην προσπάθειά του να ζήσει «κατά Λόγον». Στοιχεία που αναδεικνύονταν πάντα όταν το Έθνος μας βρισκόταν σε ακμή και που χάνονταν, αλλά έμεναν καλά κρυμμένα και ζωντανά μέσα στο DNA και στην συλλογική μας ψυχή, όταν περνούσαμε περιόδους παρακμής, όπως η σημερινή.

Φορείς του ελληνικού «μικροβίου»

Η υπερηφάνεια μας για το ότι είμαστε Έλληνες δεν θα μπορούσε να βασίζεται στον παραλογισμό να αισθανόμαστε ευτυχείς για την σημερινή άθλια πραγματικότητα του κράτους που ονομάζεται Ελλάδα. Ούτε για την συλλογική παρακμή των Νεοελλήνων. Η υπερηφάνεια μας, έγκειται στο γεγονός, ότι ως κληρονόμοι του ελληνικού DNA και του ελληνικού πολιτισμού, είμαστε φορείς του «μικροβίου» της Ελληνικότητας.

Εκείνου του «μικροβίου» που κατέτρωγε τους Έλληνες και τους ωθούσε να ξεσκίσουν το πέπλο των φαινομένων, να φτάσουν στην ουσία των πραγμάτων, να μετρηθούν με τις δοκιμασίες, να γεννήσουν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες νέους λαμπρούς πολιτισμούς, που διδάσκοντας την ανθρωπότητα να την οδηγούν στον προορισμό της να δει ψηλά και να ζήσει «κατά Λόγον». Εκείνου του μικροβίου που μας ωθούσε ως Έθνος στην εκπλήρωση της αποστολής μας, όπως την περιέγραψε ο Περικλής Γιαννόπουλος: «Προορισμός του Έλληνος, εχθές, σήμερα, πάντοτε, είναι: Ο εξανθρωπισμός της Οικουμένης». Μπορεί λοιπόν σήμερα, σε μία βαθιά περίοδο παρακμής, η «ασθένεια» της Ελληνικότητάς μας να μην έχει εκδηλωθεί, αλλά το «μικρόβιό» της βρίσκεται πάντα μέσα μας, έτοιμο να μας κατακτήσει και πάλι, όταν βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες.

Η υπερηφάνεια λοιπόν που νοιώθουμε για την Ελληνικότητά μας, μας γεννά σε ατομικό επίπεδο δύο βασικές ευθύνες-αποστολές:

1) Να κατακτήσουμε τον τίτλο του Έλληνα, με τον προσωπικό πνευματικό αγώνα κατάκτησης της αρετής και με τον τρόπο ζωής μας, που πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για τους συμπατριώτες μας. Να νοιώσουμε και να βιώσουμε δηλαδή αυτό που έλεγε και έκανε ο Ίων Δραγούμης: «Θέλω να γίνω ένα καλό παράδειγμα Έλληνος ανθρώπου. Ιδού ένας σκοπός ζωής».

2) Να αγωνιστούμε για να ξυπνήσουμε το μικρόβιο της Ελληνικότητας, μέσα στις ψυχές των συμπατριωτών μας, προκειμένου ο γίγαντας Ελληνισμός να σταθεί και πάλι στα πόδια του, έτοιμος να προχωρήσει προς την ιστορική αποστολή του.
http://www.metopo.gr/article.php?id=5702

http://www.antistasi.info/showthread.php?t=4961