Εθνικιστική λογοτεχνία: Από τον Όμηρο στον Μισίμα

του Γιώργου Πισσαλίδη περισσότερα άρθρα του συγγραφέα

Ο κόσμος του Ομήρου εκπροσωπούσε το αριστοκρατικό και ιπποτικό ιδεώδες.

«Μπαγκαβάτ Γκιτά»: ο Βούδας-Κρίσνα ως ιππότης Ξατρίγια οδηγεί το άρμα του πρίγκηπα Αρτζούν στον πόλεμο.

Από τα μεσαιωνικά έπη στον Βάγκνερ και τον Διγενή Ακρίτα, το ιπποτικό ιδεώδες διαπερνά την ευρωπαϊκή παράδοση.

Λόρδος Βύρων: Ο αρχέτυπος εθνικοεπαναστάτης.

Αδελφοί Γκριμ: οι γεννήτορες του πολιτιστικού Εθνικισμού.

Τζακ Λόντον: ο αρχέτυπος σκίνχεντ συνδύαζε Νίτσε, Μαρξ και Δαρβίνο με μπόλικο φυλετισμό.

Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς: Εθνικός ποιητής, εθνικιστής, παγανιστής, αλλά και λάτρης του Βυζαντίου.

«Η Ευλογία της Γης»: Το δέσιμο με την γη των προγόνων.

Ο Νίκος Καζαντζάκης ανάμεσα σε φαλαγγίτες την περίοδο του Ισπανικού Εμφυλίου.

Ο Έζρα Πάουντ θέλησε να διαλύσει την δύναμη των τραπεζών με την θεωρία της «Κοινωνικής Πίστωσης» του Ντάγκλας.

Γιουκίο Μισίμα: Ο τελευταίος Σαμουράι της διεθνούς λογοτεχνίας.

Άγγελος Σικελιανός: Ο ποιητής της Δελφικής Ιδέας.

Τζ. Ρ .Ρ. Τόλκιεν: Ο παραδοσιοκράτης δημιουργός του «Άρχοντα των δακτυλιδιών».

1979: Ο Οδυσσέας Ελύτης βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο Σολζενίτσιν εξορίσθηκε στην ΕΣΣΔ και φιμώθηκε στις ΗΠΑ.

Στήβεν Πρέσφηλντ: Το μέλλον της ηρωικής λογοτεχνίας.

Σαντ Έλια, Μποτσιόνι και Μαρινέττι με στρατιωτική στολή το 1914.

Τ.Σ. Έλιοτ: Μίλησε για την παρακμή της Δύσης.

Εκείνο πού το πολιτικό και πνευματικό κατεστημένο στην χώρα μας προσάπτει στον Εθνικισμό, είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με την μεγάλη Διανόηση, θεωρώντας ότι αυτή ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην «προοδευτική» Αριστερά. Ουδέν ψευδέστερον τούτου.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι μεγαλύτεροι ποιητές, δραματουργοί και συγγραφείς διηγημάτων και μυθιστορημάτων εμπνεόταν από τις αιώνιες αξίες του Έθνους, της Φυλής, της Πίστης, της Οικογένειας και του Πατρώου Πολιτισμού. Δημιουργούσαν έτσι το πρώτο λίπασμα της Εθνικιστικής Σκέψης: το εθνικό συναίσθημα.

Από τον Όμηρο στον Ελύτη και από τον Μπάιρον στον Τόλκιν και τον Μισίμα, δημιουργήθηκαν στολίδια της Λογοτεχνίας με διάχυτη την αύρα του Πατριωτισμού, του Ηρωικού Τρόπου Ζωής, της πίστης στην Παράδοση και της προσφοράς στην λαϊκή κοινότητα.

Τελευταίοι απόγονοι του Ρομαντισμού

Από την άλλη, οι Εθνικιστές διανοούμενοι του 19ου και του 20ου αιώνα, τελευταίοι απόγονοι του Ευρωπαϊκού Ρομαντισμού, πολέμησαν τις δίδυμες υλιστικές βιοθεωρίες Καπιταλισμού και Κομμουνισμού, όπου όλα ερμηνεύονται με οικονομικούς όρους, η άνοδος των μαζών ισοπεδώνει τις ξεχωριστές προσωπικότητες (ήρωες, επιστήμονες, καλλιτέχνες, φιλοσόφους) και η Τέχνη είναι καταναλωτικό αγαθό ή κομματικό όργανο. Απέρριψαν την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου που θεωρούσε τον άνθρωπο ένα ακόμα ζώο (ο Ιούλιος Έβολα την απέρριπτε ως παρακμιακή, επειδή παράγει τα ανώτερα από τα κατώτερα και τον Άνθρωπο από τα ζώα). Εναντιώθηκαν στην θεωρία του Φρόιντ που ερμήνευε τα πάντα στην ανθρώπινη συμπεριφορά και τον Πολιτισμό βάσει των σεξουαλικών απωθημένων. Ενώ τόσο οι Ρομαντικοί, όπως ο Μπλέηκ και ο Νόβαλις, ό­σο και οι Ορθόδοξοι όπως ο Κόντογλου και ο Ντοστογιέφσκι, είδαν στον Δυτικό Ορθολογισμό και Διαφωτισμό την δεύτερη Πτώση του Ανθρώπου.

Οι εθνικιστές διανοούμενοι αντιτάχθηκαν στην καταστροφή της Θρησκείας από την Επιστήμη και στα κηρύγματα της Γαλλικής και της Ρωσικής επανάστασης. Αρνήθηκαν την γραμμική Ιστορία και την άποψη ότι η σημερινή κοινωνία με την αποθέωση της επιστήμης αποτελεί «πρόοδο» ή τον κολοφώνα του ανθρώπινου πολιτισμού. Αντίθετα δέχθηκαν την κυκλική, οργανική άποψη περί Ιστορίας (γέννηση, ανάπτυξη, παρακμή και θάνατος) που υπάρχει σε όλους τους παραδοσιακούς πολιτισμούς και σαν τον Έλιοτ μίλησαν για «Παρακμή Της Δύσης». 

Εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο

Σε αυτήν την παρακμή, η ποσότητα κυριαρχεί της ποιότητος, η άρριζη Μητρόπολη αντικαθιστά την αγροτική λαϊκή κοινότητα, το εμπορικό κέρδος και ο καταναλωτισμός τον ηρωισμό. Ενώ οι κάστες, κοινωνικές τάξεις στις οποίες ο βαθμός κυριαρχίας του πνεύματος αντικατοπτρίζεται στην αντίστοιχη κάστα, χάνουν το υπερβατικό τους νόημα και αποκτούν μόνο οικονομικό. Έτσι το άρριζο προλεταριάτο αντικατέστησε τον αγρότη και τον τεχνίτη, ο έμπορος τον πολεμιστή και ο τραπεζίτης τον αριστοκράτη.

Σε αυτήν την σκοτεινή εποχή του πνεύματος (την Κάλι Γιούγκα των Ινδών) η παρακμή λατρεύεται ως κάτι «μοντέρνο» και «προοδευτικό»: ο αγνωστικισμός, η αθεΐα, η ιδεολογία των δικαιωμάτων, οι εκτρώσεις, ο φεμινισμός, οι κοινοβουλευτικές «πλειοψηφίες». Η μοντέρνα αφηρημένη τέχνη περιφρονεί την ιδέα του Κόσμου και το δήθεν χάσμα των γενεών αποκόβει την Νεολαία από την Παράδοση. Ενώ οι πολυφυλετικές κοινωνίες ισοπεδώνουν τα Έθνη, τις Φυλές και τους Πολιτισμούς. Πίσω από αυτήν την Παρακμή της Δύσης κρύβεται η πλουτοκρατία, η κυριαρχία του χρήματος και η εξουσία των αστών, γαλάζιου και ερυθρού χρώματος.

«Εξεγειρόμενοι ενάντια στον σύγχρονο κόσμο», οι Εθνικιστές ζητούσαν να κρίνονται οι άνθρωποι και οι κοινωνίες όχι βάσει οικονομικών, αλλά βάσει πνευματικών κριτηρίων. Ήθελαν να εξυψώσουν τον άνθρωπο από την παρακμή στην οποία ζούσε. Οπαδοί ενός Νιτσεϊκού πνευματικού ελιτισμού, κήρυτταν τον ηρωικό βιταλισμό και υπήρξαν λάτρες της φυλετικής ψυχής, που είναι ο γεννήτορας του ιδιαίτερου Πολιτισμού κάθε λαού. Προσπάθησαν να πολεμήσουν τον δυτικό δυϊσμό, αναζητώντας μία καθολική ζωή σκέψης και δράσης, όπου ο κόσμος της λογικής και της τάξης θα μπορεί να συνυπάρχει με αρμονικά με τον κόσμο των συναισθημάτων και των ενστίκτων.

Από την Ορθοδοξία στις Έδδες και τους Σαμουράι

Στο πνευματικό επίπεδο, οι Ρώσοι σλαβόφιλοι (Ορθόδοξοι Εθνικιστές) συγγραφείς, όπως ο Ντοστογιέφσκι, ο Μπερντιάγιεφ και ο Σολζενίτσιν εναντιώνονταν στην δυτικοποίηση και τον φιλελεύθερο εκσυγχρονισμό του Μεγάλου Πέτρου, αλλά και τον Κομμουνισμό. Ενώ θεωρούσαν την Ορθόδοξη Παράδοση της χώρας τους, όπου δεν υπήρχε δυϊσμός αλλά συναμφότερο, όχι μόνο ως λύση στην παρακμή της Δύσης, αλλά και ως πολιτική ιδεολογία.

Από την άλλη, στην προσπάθεια τους να κτυπήσουν τον κοσμοπολιτισμό και να επαναφέρουν την ενότητα Έθνους και Κουλτούρας, πολλοί εθνικιστές συγγραφείς επανανακάλυψαν τις προχριστιανικές Παραδόσεις της Ευρώπης (Γέητς, Ντ. Χ. Λώρενς), στράφηκαν στον Μεσαίωνα ή εισήγαγαν την σοφία της Ανατολής στην Δύση. Αυτοί οι παραδοσιακοί πολιτισμοί ανήκαν κατά πλείστον σε μία ενιαία Άρια ή «Ινδοευρωπαϊκή» παράδοση (από τις Ισλανδικές Έδδες στις Ινδικές Βέδες) εξέφραζαν το φυλετικό ασυνείδητο και είχαν, σύμφωνα με τον Σπένγκλερ, μεγάλη ομοιότητα στην σκέψη κατά την διάρκεια της ακμής τους.

Έτσι ο Γέητς εισήγαγε τον Ινδουισμό στην Δύση. Ο Έζρα Πάουντ μετέφραζε Κινέζικη ποίηση και πίστευε ότι οι πολιτικές ιδέες του Κομφούκιου (του Πλάτωνα της Ανατολής) έβρισκαν την σύγχρονη τους εφαρμογή στην Εθνικιστική Ιταλία. Ο Έβολα επιμελήθηκε την πρώτη ιταλική έκδοση του Τάο Τε Τσίνγκ και έκανε γνωστές στην Δύση τις πρακτικές της Τάντρα (γιόγκα του σεξ) και τον κώδικα τιμής των Σαμουράι. Ενώ ο Βάγκνερ εμπνεύστηκε το ιπποτικό ιδεώδες ηρωισμού και μύησης για τις όπερες του, τόσο από τα μεσαιωνικά έπη (Νιμπελούνγκεν, Πάρσιφαλ), όσο και από το Μπαγκαβάτ Γκιτά. Από την άλλη ο Γέητς και ο Λάβκραφτ ήταν επηρεασμένοι από την Θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ.

Φουτουριστές, κοινοτιστές και Κοινωνική Πίστωση

Ως οπαδοί του κοινοτισμού και πρόδρομοι της οικολογίας της αυτοχθονίας, οι Εθνικιστές συγγραφείς, όπως ο Κνουτ Χάμσουν («Η ευλογία της Γης») και ο Χένρυ Γουϊλλιαμσον, πρότειναν την εγκατάλειψη της άρριζης Μητρόπολης, που απο­κόπτει τον άνθρωπο από τις πνευματικές του ρίζες του και κήρυτταν την επιστροφή στην αγροτική ζωή με τις εθνικά συμπαγείς λαϊκές κοινότητες και την υπεροχή τους έναντι της βιομηχανικής ζωής.

Αντίθετα, ο Φίλιππο Μαρινέττι και ο κύκλος των Ιταλών Φουτουριστών θεοποίησαν τη βία, τον κίνδυνο, την ταχύτητα. Λάτρεψαν την τεχνολογία, τις μηχανές και την δυναμική του πρωτοεμφανιζόμενου τότε αυτοκινήτου, προϊδεάζοντας έτσι την Επιστημονική Φαντασία. Ενώ ήθελαν να τελειώνουν μία και καλή με κάθε έννοια της παράδοσης. Όπως και ο Εθνικιστής ποιητής - πολεμιστής Γκαμπριέλ Ντ’ Αννούτσιο, που με τους Λεγεωνάριους του κατέλαβε το Φιούμε ανοίγοντας τον δρόμο για την «Πορεία προς την Ρώμη», έτσι και οι Φουτουριστές υπήρξαν οπαδοί του ηρωικού τρόπου ζωής. Διαδήλωναν υπέρ της εισόδου της Ιταλίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολέμησαν στα χαρακώματα και όλοι τους τιμήθηκαν με μετάλλια ανδρείας. 

Το εθνικό-αναρχικό τους πνεύμα ήταν απαραίτητο συστατικό του πνευματικού υπόβαθρου που προϋπήρξε της ανόδου του Ιταλικού Εθνικισμού στην εξουσία. Και την οποία θεωρούσαν ότι υπήρξε το μίνιμουμ της πραγματοποίησης του Φουτουριστικού Προγράμματος τους. Στο πολιτικό επίπεδο οι Εθνικιστές επιζητούσαν μία επιστροφή στην παραδοσιακή συντεχνία που είχε αντικατασταθεί από τα συνδικάτα και την εθνοδιαλυτική πάλη των τάξεων. Απέρριπταν το ταξικό μίσος προς χάριν της αλληλεγγύης των τάξεων (αλληλεγγυϊσμός), που βρισκόταν πιο κοντά στο Χριστιανικό ιδεώδες της αγάπης.

Μοντερνιστές, όπως ο Πάουντ και ο Έλιοτ θέλησαν να ανατρέψουν την δύναμη των τραπεζιτών μέσω της θεωρίας της Κοινωνικής Πίστης (Social Credit) του Κλίφορντ Ντάγκλας, όπου το χρήμα θα είναι στην υπηρεσία του γενικού καλού και το σύστημα παραγωγής θα απελευθερωθεί από το σύστημα τιμών.

Παράλληλα ο κυβιστής ποιητής Γουΐνταμ Λιούις, πίστευε ότι οι Εθνικιστές είχαν την υποχρέωση να υπερασπίζονται την μικρή επιχείρηση, τον αγρότη, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία και τον δημιουργό ενάντια μεγάλο, παρασιτικό και διεθνές και τον τεχνίτη ενάντια στην μηχανή. Και πάνω από όλα, την ιδέα του Εθνικού Κράτους, μεγάλου η μικρού, ενάντια στο «υπερέθνος» (του τύπου της παλιάς πολυεθνικής Αυτοκρατορίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Σοβιετικής Ένωσης). Ενώ, όπως και ο Ρόυ Κάμπελ, επιτίθετο στην αγγλική «θολοκουλτούρα» της εποχής και πολέμησε στον Ισπανικό Εμφύλιο ενάντια στην Αριστερά.

Πάνω από όλα οι Εθνικιστές αναζήτησαν ένα νέο πρότυπο ηγέτη που θα απαλλάξει την κοινωνία από την κυριαρχία του χρήματος και μέσω του ηρωισμού θα οδηγούσε το Έθνος στο πεπρωμένο του.

Εθνικός Ιδεαλισμός: βράβευση και περιθωριοποίηση

Έτσι ο Εθνικισμός έγινε το όχημα μέσω του οποίου διοχετεύτηκε όλος ο φιλοσοφικός και λογοτεχνικός ιδεαλισμός και αντι-υλισμός των δυόμισι τελευταίων αιώνων. Ενώ πάντα υπήρξε η πνευματική αριστοκρατία που συνδύαζε ιδανικά το ξίφος και την πένα, την παράδοση και τον νεωτερισμό. 

Αυτός ο εθνικός ιδεαλισμός αρκετές φορές θεωρήθηκε πνευματικός θησαυρός για την χώρα του, όπως στην περίπτωση του Σολωμού, του Γκαίτε και του Ουίτμαν. Βραβεύτηκε πολλές φορές με Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως στις περιπτώσεις του Πιραντέλο, του Φώκνερ, του Γέιτς και του Χάμσουν. Όμως πάρα πολλές φορές το αντίτιμο της ελεύθερης σκέψης ήταν περιφρόνηση και περιθωριοποίηση από το πνευματικό και ακαδημαϊκό κατεστημένο.

Η περιθωριοποίηση του Μπάυρον, η εκτέλεση του Δραγούμη και ο εγκλεισμός σε ψυχιατρείο του Πάουντ είναι μόνο λίγες περιπτώσεις του πως αντιμετωπίζει το σύστημα τους πραγματικούς επαναστάτες. Ενώ κλασσική έχει μείνει η περίπτωση του Σολζενίτσιν, ο οποίος κατάγγειλε τόσο τα σοβιετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, όσο και την φιλελεύθερη δημοκρατία στις ΗΠΑ, περνώντας από την βράβευση του Νόμπελ στην φίμωση από τα ΜΜΕ.

Αυτό που ακολουθεί είναι μία εισαγωγή στην λογοτεχνία ιδεαλισμού και αντίστασης, επιλέγοντας ένα πλήθος βιβλίων που εκφράζουν το ιπποτικό ιδεώδες ανά τους αιώνες (Ομηρικοί ήρωες, Ινδοί Ξατρίγια, Ακρίτες, Ιππότες, Σαμουρά­ι). Καθώς και συγγραφείς που επηρέασαν και εμπνεύστηκαν από τον Ελληνικό εθνικισμό (από τον Κάλβο στον Παλαμά και τον Ρούφο), αλλά και εθνικιστικά κινήματα, όπως το Ριζορτζιμέντο, ο IRA και ο Νεοπαγανισμός. Μαζί τους έχουμε συμπεριλάβει διαμάντια της αντι-αστικής Δεξιάς (Έρμαν Έσσε, Τόμας Μαν), της φυλετικής Αριστεράς (Τζακ Λόντον), της Ελληνορθόδοξης λογοτεχνίας (από τον Παπαδιαμάντη στον Πεντζίκη), αλλά και της σοφίας της Ανατολής, που όλα υπήρξαν μέρος των εθνικών, πνευματικών και μεταφυσικών μας αναζητήσεων τον αιώνα που μας πέρασε. Ενώ σε μία περίοδο διώξεων της Εθνικής Ιδέας, οι ιδέες μας βρίσκονται κρυμμένες στα ιστορικά μυθιστορήματα του Στήβεν Πρέσφηλντ και τα μπέστ σέλερ ηρωικής και επιστημονικής φαντασίας. Αξίζει να τα ανακαλύψουμε.

http://www.e-grammes.gr/article.php?id=5673

Η απάντηση στον κύριο Στρατούλη είχε έρθει λίγους μήνες πιο πριν από τον Ψαριανό. Βιντεο

40 χρόνια χωρίς ελληνική δεξιά .

Το 40 χρόνια είναι απλά ένα ενδεικτικό νούμερο, γιατί όχι μόνο κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης, αλλά και μεταπολεμικά δεν υπάρχει στην Ελλάδα ένα γνήσιο δεξιό συντηρητικό κόμμα. Αυτή η απουσία είναι η αιτία της υπάρχουσας κρίσης. 

Η υπάρχουσα ελληνική πραγματικότητα διαχέεται από τα δόγματα τις μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Από το δημοτικό στο πανεπιστήμιο, στην τηλεόραση και την εφημερίδα ο Έλληνας πολίτης καθημερινά βομβαρδίζεται με τα πιστεύω του μεταπολιτευτικού καθεστώτος.

Τον Δεκέμβριο του 2008 οι δάσκαλοι θα παίρνουν τους μαθητές γυμνάσιων και λυκείων για να πετάξουν πέτρες σε αστυνομικά τμήματα. Προσφάτως όταν ο διοικητής του νοσοκομείου ειδοποίησε την αστυνομία για ασθενή λαθρομετανάστη αυτό αμέσως «προκάλεσε «τριγμούς» στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα κύκλοι του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λυκουρέντζου να κάνουν λόγο για δυσαρέσκεια του υπουργού ως προς τις ενέργειες του διοικητή του νοσοκομείου. Λίγες ώρες αργότερα, με παρέμβαση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, η αστυνομική φρουρά απομακρύνθηκε.»

Τριγμούς όμως στην κυβέρνηση ή στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη δεν προκάλεσε η αποφυλάκιση του κατηγορουμένου για την δολοφονία των ανδρών της ομάδας Διας στον Ρέντη. Τριγμούς επίσης στην κυβέρνηση δεν έχει προκαλέσει η ιδέα ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα φορολογούνται από το πρώτο κιόλας ευρώ. Και ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, οι γονείς φαίνεται ότι θα χάσουν τις φοροαπαλλαγές που έχουν όταν έχουν πάνω από ένα παιδί. Τριγμούς όμως δεν προκάλεσε ότι από τα τελευταία δόση από την ΕΕ ευθύς αμέσως ένα δις θα πάει για τα εφάπαξ 40.000 δημόσιων υπαλλήλων.

Υποτίθεται ότι έχουμε μια δεξιά κυβέρνηση από ένα δεξιό κόμμα, κι’ όμως τα πολιτικά αντανακλαστικά τους φαίνονται να είναι, σταθερά και αμετάβλητα, αυτά που καθιερώθηκαν την περίοδο της περαιτέρω παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, γνωστή σε όλους ως μεταπολίτευση. Αυτά και πολλά άλλα συμβαίνουν γιατί η Ελλάδα δεν έχει και δεν είχε ένα κόμμα που ξεκάθαρα και χωρίς ενδοιασμούς εκφράζει τις αρχές και τις ιδέες του εθνικά σκεπτόμενου Έλληνα που θέλει να ζει ελεύθερος.

Πρόσφατα διάβασα μια δήλωση που πιστώνεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Η συμμετοχή της γυναίκας στο δημόσιο βίο βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το επίπεδο της αναπτύξεως κάθε χώρας.» Δηλαδή η συμμετοχή των γυναικών στα κοινά και το δικαίωμα της ψήφου δεν προκύπτει από την αρχή ότι κάθε πολίτης πρέπει να έχει την ελευθερία να συμμετέχει στα κοινά ανεξάρτητα από τι φύλο είναι; Ή απλά το εφαρμόζουμε τώρα γιατί είναι μόδα στην Ευρώπη; Και αν αύριο η μόδα αλλάξει το αλλάζουμε πάλι γιατί δεν πιστεύαμε στην αρχή της ισότητας αλλά στην πιθηκίσια αντιγραφή των ευρωπαϊκών μας ειδώλων;

Η λεγόμενη ελληνική δεξιά είχε και έχει πάντα το ίδιο πρόβλημα, δεν φαντάζεται καν ότι πρέπει να έχει αρχές και ιδέες και ότι πρέπει να δίνει πολιτικές μάχες για τα πιστεύω της. Είναι εδώ απλά για να διαχειρίζεται τα πράγματα ως έχουν, όταν η αριστερά κάνει ένα διάλειμμα από την εξουσία. Στον ρου της ιστορίας η ελληνική “δεξιά” φέρνει την κομψότητα του κ. Αβραμόπουλου και την ακατάσχετη κενολογία ενός Στυλιανίδη. Προσωπικότητες άχρωμες, άοσμες, άβουλες και πολλαπλώς μοιραίες, που βουτούν στον πολιτικό ωκεανό και αφήνουν τα ρεύματα να τους παρασύρουν στο οπουδήποτε.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας βλέπουμε μια Ελλάδα που για 40 χρόνια έχει δοκιμάσει όλα τα δόγματα που έχει προπαγανδίσει η αριστερά και τα αποτελέσματα είναι τραγικά. Δαιμονοποιήσαμε την ιδιωτική πρωτοβουλία και το κέρδος, αγκαλιάσαμε τον κρατισμό μέχρι αηδίας και το αποτέλεσμα είναι να έχουμε την πιο χρεοκοπημένη οικονομία στον κόσμο. Μετατρέψαμε τα σχολεία και τα πανεπιστήμια σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως βίας και αμορφωσιάς. Ο δημόσιος τομέας είναι διαλυμένος και σχεδόν τριτοκοσμικού επιπέδου. Σε ολόκληρη την κοινωνία φαίνεται να έχουν χαθεί ακόμα και οι πιο βασικές συνήθειες και παραδόσεις που δημιουργούν την πραγματικότητα μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Η αίσθηση του νόμου, της τάξης, της ιεραρχίας έχει χαθεί για να αντικατασταθούν από χιλιάδες μικρές και μεγάλες πράξεις βαρβαρότητας.

Τίποτα από όλα αυτά δεν θα αλλάξει όσο η Ελλάδα δεν έχει ένα γνήσιο συντηρητικό κόμμα που είναι αποφασισμένο να δώσει την μάχη για τα πιστεύω του. Ένα κόμμα που θα προασπίζει την εθνική ταυτότητα και κυριαρχία έναντι της λαθρομετανάστευσης αλλά και έναντι των Βρυξελλών. Που θα μάχεται για να απελευθερωθεί η ελληνική κοινωνία από τα δεσμά του κρατισμού που την κρατούν φτωχή και χρεοκοπημένη. Τότε οι Έλληνες θα μπορούν να αποδείξουν στον κόσμο ότι μπορούν να κυβερνούν την πολιτεία τους χωρίς των ξένων τα δανεικά.

- Η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο είναι του σπουδαίου Βρετανού πολιτικού Enoch Powell, που έδειξε την αξία του ιδεολογικά μαχόμενου δεξιού δίνοντας μάχες εναντίον της πολυπολιτισμικότητας, του κρατισμού και την απώλεια εθνικής κυριαρχίας προς τις Βρυξέλλες, πολλές δεκαετίες πριν όλα αυτά αναγνωριστούν ως σοβαρά ζητήματα. 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΣΜΟ

Το κόμμα των πολιτικών κομμάτων είναι μια πολύ καλά δεμένη πολιτική οικογένεια. Μια οικογένεια που με τη σειρά της είναι στενά δεμένη στο άρμα του διεθνιστικού νεοταξισμού με έναν ομφάλιο λώρο που αν τυχόν διαρραγεί θα μας αφήσει χρόνους. Πολύ καλό το ενδεχόμενο αυτό. Καθήκον ιερό κάθε συνειδητού πατριώτη και εθνικιστή Έλληνα είναι η μετατροπή του αναφερόμενου ενδεχόμενου σε βεβαιότητα και απτή πράξη.

Το πολιτικό σύστημα της δουλοπρέπειας και του δοσιλογισμού θέλει να παρασύρει στην εντατική το ελληνικό έθνος. Η αποστολή που εκτελεί είναι η έσχατη. Η κομματοκρατία της αστικής ψευτοδημοκρατίας, ανέκαθεν κατοχική και εκτελεστικό όργανο του διεθνιστικού νεοταξισμού, προβαίνει από κοινού με τα διεθνή αφεντικά της στη διάλυση της Ελλάδος.

Πολιτικάντηδες και τοκογλύφοι χρησιμοποιούν την ίδια φρασεολογία, έχουν την ίδια επιχειρηματολογία, στοχοποιούν με χαρακτηριστική ταύτιση διαθέσεων τον ελληνικό εθνικισμό και αποδέχονται την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας με άνεση και νεοταξική πειθαρχία. Ο πρώην πρωθυπουργός και ισόβιος εθνικός ολετήρας Γ. Παπανδρέου προσφάτως μας είπε ότι δεν είναι κακό να παραχωρήσουμε την εθνική κυριαρχία αφού το έχουμε ήδη πράξει με τους διεθνείς «συμμαχικούς» οργανισμούς στους οποίους συμμετέχουμε. Πραγματικά, η Ελλάς έχει παύσει προ πολλού να είναι εθνικά ανεξάρτητο και ελεύθερο κράτος, τα δε μνημόνια παραχώρησαν και τυπικά την εξουσία της Ελλάδος στο νεοταξικό κτήνος και την εκκολαπτόμενη παγκόσμια διακυβέρνηση.

Οι πολιτικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται στο εθνικό μητροπολιτικό κέντρο αλλά σε σκοτεινά, θεόκλειστα δωμάτια από μισάνθρωπους υπηρέτες του διεθνούς σιωνισμού. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που οι ολέθριοι σκοποί δεν ανακοινώνονται ούτε στα πιο ψιλά τους γράμματα προεκλογικά ως ωραιοποιημένη εκδοχή μιας απαραίτητης τάχα δουλοπρέπειας. Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της αντεθνικής και αντιλαϊκής πολιτικής το γνωρίζουν τα ενταύθα πολιτικά ανδρείκελα και ενεργούμενα. Η μεθόδευση όμως διανθίζεται διαρκώς με νέα πολιτικά όπλα. Όπλα που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα συμβατικά όπλα και τη διεκδίκηση ελληνικής γης των προσωρινών γειτόνων που ξεσαλώνουν τώρα γιατί εντέλλονται από τον νεοταξισμό.

Νεοταξισμός, αστική ψευτοδημοκρατία, παρακράτος και βάρβαροι είναι όργανα του κοινού ανθελληνικού εκστρατευτικού πολιτικού σώματος. Η φορολογική πολιτική που μας φέρνουνε κατευθύνεται στην απομείωση και τελική εξαφάνιση τόσο της ελληνικής οικογένειας όσο και της ελληνικής εργασίας. Η αποσάθρωση του ελληνικού σχολείου τόσο ως προς την παρεχόμενη εκπαίδευση όσο και ως προς τη λιμοκτονία και την έλλειψη θέρμανσης για τα παιδιά μας σκοπεύει στο σβήσιμο του ανέσπερου φωτός της εθνικής αυτογνωσίας και της εθνικής μας συνέχειας.

Η ανάθεση του οικονομικού προγράμματος και του γεωφυσικού μας πλούτου στους διεθνείς τραπεζίτες φράζει τις εθνικές μας διεξόδους και λύσεις. Τα γειτονικά ψευδοκράτη, οι καταληψίες του μείζονος αλύτρωτου ελληνισμού, επιδιώκουν τον εδαφικό μας ακρωτηριασμό. Και το κράτος με το παρακράτος επιτίθενται στο Εθνικοκοινωνικό Κίνημα γιατί λέμε στον ελληνικό λαό τις αλήθειες και σημαίνουμε εθνικό συναγερμό για την απελευθέρωση της πατρίδος μας από καθαρά ελληνικά χέρια. Τρόμος με τις συκοφαντίες, τρόμος με τις απειλές, τρόμος με τα ντουβάρια μα και τις ψυχές. Ανεργία, αυτοκτονίες ενάντια στον ελληνισμό. Ψεύδη, τρομοκρατία ενάντια στον λαϊκό εθνικισμό.

Πολλές συμπτώσεις λοιπόν μαζεύτηκαν και έτσι συνασπισμένες μέσα σε πνεύμα συστημικής «ελευθερίας» φτιάξανε ένα πολύ μεγάλο και αδιαμφισβήτητο γεγονός. Το γεγονός αυτό λέει ότι η Ελλάς καθίσταται φόβητρο ένεκα του φυσικού παρατηρητηρίου και του γεωφυσικού της πλεονεκτήματος αν τεθεί στην πολιτική διοίκηση των δικών της παιδιών. Πρέπει να τεμαχιστεί στα κυριαρχικά της δικαιώματα. Ακόμη κι όταν απελευθερωνόταν στην μακριά και ένδοξη ιστορία μας ένα στρέμμα γης, το υποθήκευαν οι ψευτοσύμμαχοι με την εύνοια των ριψάσπιδων του πολιτικαντισμού, ψευτοεθναρχών και πολιτικά ορθών προσκυνημένων, στο τιμόνι της πατρίδος.

Όμως ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός πάντοτε έβρισκε τρόπο να σηκώνει το υπερήφανο ελληνικό του ανάστημα. Αυτό πράττει και σήμερα ενάντια σε κομματοκρατία και νεοταξισμό. Τα παραμύθια τού καθεστώτος γίνονται συντρίμμια κάτω από τόνους πολιτικών μπαζών του συστήματος. Η μπόχα της διαφθοράς και της άνομης δοσοληψίας δεν κρύβεται πλέον.

Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα ορθοτομεί γνήσιο ελληνικό πολιτικό λόγο βασισμένο στις αρχές και τις αξίες της Φυλής μας. Κινούμαστε ανάμεσα στον ηρωικό λαό που μας ανέθρεψε και δίδουμε χέρι συντροφικό στον συνέλληνα που πονάει κάτω από το πέλμα του τύραννου. Ένα ζεστό φαί, ένας θερμός εμψυχωτικός λόγος και ατελείωτος αγώνας για την αποκατάσταση ελληνικής διακυβέρνησης και παραγωγής. Ένα ζεστό χαμόγελο και μια Νέα Ελλάδα αυτάρκης και δυνατή. Αυτός είναι ο  λόγος που μας πολεμούν οι νεοταξικοί δαίμονες. Γιατί ο Εθνικιστικός Αγών είναι μονάχα για Έλληνες σε μια Ελλάδα ελληνική.

Είμαστε ενάντιοι στην κομματοκρατία διότι πιστεύουμε ακράδαντα ότι η εθνική μας ενότητα και η προσήλωση στα πλεονεκτήματα της εύφορης γης και θάλασσας μαζί με την εργατικότητα και την ευφυΐα του λαού μας αρκούν για να μας θρέψουν. Και είμαστε ενάντιοι στον νεοταξισμό διότι το γεωφυσικό μας πλεονέκτημα και οι εθνικές μας υποθέσεις μαζί με τα δίκαια της Φυλής μάς οδηγούν στη διεκδίκηση μιας Μεγάλης και Ελεύθερης Ελλάδος γιατί το θέλει ο Θεός, το απαιτεί η εθνική μας ασφάλεια, το μπορούν ο λαός, ο στρατός και ο εθνικοκοινωνισμός μας.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com

Ιφικράτης Αμυράς : Σχέδιο Ιδρυτικής Διακηρύξεως του Πολιτικού φορέως της Εθνεγερσίας

Η Μητέρα Ελλάδα τελεί υπό εξωτερική και εσωτερική κατοχή, και μας καλεί σε Ιερό ΕθνικοΑπελευθερωτικό Πόλεμο. Η ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος θα επιτευχθεί με κάθε μέσον. Ο Πολιτικός φορέας της Εθνεγερσίας σε κάθε δράση του έχει ως στόχο την δημιουργία πρωτογενούς δικαίου και την κατάλυση της κατοχικής νομιμότητος. 

Η επιτυχής παλλαϊκή εξέγερση προαπαιτεί την διάρρηξη όλων των σχέσεών μας με το παλαιό καθεστώς. Την τελετουργική μας μύηση στον ΕθνικοΑπελευθερωτικό Αγώνα. Την πνευματική μας Αναγέννηση. 

Η προσέλκυση μελών στον Πολιτικό φορέα της Εθνεγερσίας, προϋποθέτει 4 βασικά στοιχεία. Την κατάργηση του πολιτικού άξονος δεξιός-κεντρώος-αριστερός. Την αποδοχή του Έθνους των Ελλήνων ως το βασικό πολιτικό υποκείμενο. Την Επανάσταση ως βασική μέθοδο πάλης για την Ελευθερία. Την οικοδόμηση παραλλήλων κρατικών δομών και ζωνών ελευθερίας, πριν ακόμη καταλάβουμε την πολιτική εξουσία. 

Κύρια αιτία για την σημερινή παρακμή των Ελλήνων είναι η έλλειψη εθνοκεντρισμού. Η ξενομανία μας κατέστρεψε. 

Ο Πολιτικός φορέας της Εθνεγερσίας θα υπερασπιστεί τον Ελληνισμό σε όλες του τις εκφάνσεις: το Ελληνικό Έθνος, την Ελληνική Θρησκεία, την Ελληνική Φυλή, τον Ελληνικό Πολιτισμό, την Αρχαία Ελληνική γλώσσα, το Ελληνικό νόμισμα, την Ελληνική παραγωγική βάση, την Ελληνική επιστήμη και τεχνολογία, την Ελληνική εργατική τάξη και αγροτιά, την Ελληνική επιχειρηματική τάξη, την Ελληνική Ομογένεια, τον Ελληνικό ορυκτό πλούτο, τις σκλαβωμένες Πατρίδες του Ελληνισμού, την Ελληνική Ιδεόσφαιρα και το Ελληνικό Έθος, την Ελληνική τέχνη και αισθητική, την Ανεξαρτησία του Ελληνικού έθνους-κράτους, την Εθνική και Λαϊκή Κυριαρχία. 

Σκεφτόμαστε με όρους Αιωνιότητος. Ελληνική Συνέχεια σημαίνει την αναπαραγωγή της βιολογικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ανόθευτης από ξένες προσμείξεις. Έχοντας όραμα αιώνων αρνούμαστε τις ιδεολογικές εκπτώσεις. Όλα τα στοιχεία της ιδεολογίας μας είναι Ελληνικά. Η έλλειψη πίστεως στις αστείρευτες δυνάμεις του Ελληνισμού θα αποτελεί για μας ποινικό αδίκημα. 

Ανωτάτη ηθική αξία του Πολιτικού φορέως της Εθνεγερσίας είναι η συλλογική επιβίωση τους Έθνους των Ελλήνων με κάθε μέσον. Για να επιβιώσουμε στις αντίξοες συνθήκες της παγκοσμιοποιήσεως πρέπει να έχουμε ως βασική αρχή την διαφοροποίηση από τους άλλους λαούς και πολιτισμούς, και την καταπολέμηση της αφομοιώσεως, ήτις διαβρώνει τον Εθνισμό μας ως κοινωνική πανώλη. 

Θα πολεμήσουμε για όλες τις ύψιστες Ελληνικές αξίες: την αιωνιότητα, το πεπρωμένο, την διαφορετικότητα, την μοναδικότητα, την αποκλειστικότητα, την συνέχεια της Ελληνικής Φυλής. 

Έχουμε καθήκον να ανοικοδομήσουμε μία Ελληνική Πολιτεία την στιγμή που καταλύεται το ρωμέϊκο ψευδοκράτος, οι κοινωνικές δομές, η συνταγματική νομιμότητα. Δεν υφίσταται πιά νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία. 

Το μεγαλύτερο έγκλημα στην σημερινή εποχή που οφείλουμε να αποτρέψουμε είναι η αφομοίωση του Λαού στον καταρρέον πολιτικό καθεστώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μεταπολίτευση και Ε.Ε. προσπαθούν να αφανίσουν το Ελληνικό Έθνος δια της πολιτικής αφομοιώσεως στο Ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος. 

Εγκληματεί κατά των μελλοντικών γενεών όποιος υποτάσσεται σε αλωμένους θεσμούς, όπως το κατοχικό κοινοβούλιο. Διεκδίκηση εξουσίας με κοινοβουλευτικούς όρους εν μέσω ξένης κατοχής, ισοδυναμεί με απόρριψη της εννοίας της ξένης κατοχής. 

Δεν μπορούμε να απελευθερωθούμε υπό το υπάρχον πολιτειακό και συνταγματικό πλαίσιο. Ο κοινοβουλευτικός δρόμος προϋποθέτει την υποταγή στην κατοχική νομιμότητα, αυτήν που εμείς υποχρεούμαστε να ανατρέψουμε. Θεωρούμε τον Αγώνα για Ελευθερία και την διάδοχο κατάσταση ως άρνηση και ασυνέχεια του υπάρχοντος μισελληνικού ψευδοκράτους. 

Πολιτικός αγών μέσα στα ασφυκτικά νομικά πλαίσια της μνημονιακής Ελλάδος σημαίνει αποδοχή ότι η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο του 4ου Ράιχ. Αν η απελευθέρωση της Ελλάδος δεν γίνει με μονομερείς ενέργειες, αποκλείεται η μονομερής διαγραφή του παρανόμου χρέους λόγω συνέχειας του κράτους, και αναγνωρίζεται διεθνές δικαίωμα επεμβάσεως των ξένων πιστωτών στην χώρα μας λόγω διεθνών δεσμεύσεων. 

Ο δυτικός κοινοβουλευτισμός ως πολίτευμα και ο ευρωραγιαδισμός ως πολιτική ιδεολογία αποτελούν σύγχρονες μάστιγες διότι αναπαράγουν την ολιγαρχική κληρονομική φαυλοκρατία. Η μόνη μας επιλογή είναι να επαναστατήσουμε δηλώνοντας ότι αποτελούμε ασυνέχεια του καταρρέοντος καθεστώτος, και ότι δεν αναγνωρίζουμε καμμία διεθνή δέσμευση απ’ όσες υπέγραψαν οι κατοχικές κυβερνήσεις. 

Ως Επαναστάτες της Εθνεγερσίας θα συγκροτηθούμε σε κόμμα. Σε επαναστατικό κόμμα. 

Γιατί κόμμα και όχι μέτωπο ή κίνημα; Το μέτωπο είναι μία προσωρινή, χαλαρή, ευκαιριακή συμμαχία, ανομοίων ιδεολογικών στοιχείων, με περιωρισμένο πολιτικό ορίζοντα. Το κίνημα είναι ένα διάσπαρτο, ακέφαλο, απείθαρχο σχήμα, με περιωρισμένες πολεμικές δυνατότητες. Το κόμμα στέκεται σε ανώτερο οργανωτικό και ιδεολογικό επίπεδο από το μέτωπο και το κίνημα. Το Επαναστατικό Κόμμα της Εθνεγερσίας απαιτεί πειθαρχία, οργάνωση, ιεραρχία. Δεν εισέρχεται όποιος θέλει, δεν φεύγει όποτε θέλει. Απαιτείται δοκιμαστική περίοδος για να καταστεί πλήρες μέλος ένας υποψήφιος. Ο Πολιτικός φορέας της Εθνεγερσίας θα έχει εσωτερικό αστικό και ποινικό δίκαιο, ανεξάρτητο από το κατοχικό δικανικό σύστημα. Η ορκωμοσία των μελών θα γίνεται με ειδικό τελετουργικό. 

Το Κόμμα της Εθνεγερσίας θα έχει πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική, και στρατιωτική πτέρυγα. 

Το Κόμμα θα λειτουργεί ως συντακτική εθνοσυνέλευση. Ως οργανωτική ενσάρκωση της Εθνικής Ιδέας. Ως δάσκαλος του Ελληνικού Λαού. Ως επιτελείο πολέμου. Ως σχολείο επαναστατών. Ως σχολή ηγητόρων. Ως δεξαμενή σκέψεως. Ως επαναστατική κυβέρνηση. Ως κράτος εν κράτει. Ως ενσάρκωση του εμπόλεμου Έθνους. Ως εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία του σκλαβωμένου Ελληνικού Λαού. 

Η επιλογή και ανάδειξη στελεχών και ηγετών απαιτεί ικανότητες αφοσιωμένων αξιωματούχων εν καιρώ γενικευμένου πολέμου. 

Άμεσοι στόχοι του Πολιτικού φορέως της Εθνεγερσίας είναι να σφυρηλατήσει την Εθνοφυλετική Αλληλεγγύη, να ενισχύσει την δημογραφική αύξηση του Λαού, να τεθεί επικεφαλής της μάχης κατά της πολιτικής, βιολογικής και πολιτιστικής αφομοιώσεως του Έθνους των Ελλήνων, να εκδώσει εθνικό νόμισμα υπό συνθήκες κατοχής, να αναλάβει εκπαιδευτικά καθήκοντα σε όλες τις σχολικές βαθμίδες. 

Η πολιτική αφομοίωση στο κατοχικό καθεστώς ξεκινά με την δήλωση υποταγής στο δικαστήριο του κατοχικού καθεστώτος, με την απόκτηση ΑΦΜ από τις εφορίες του κατοχικού καθεστώτος, με το υποχρεωτικό άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα που ελέγχει ο κατακτητής για να μας κατασκοπεύει, με την αναγνώριση του νόμου περί κομμάτων των κατακτητών. 

Οφείλουμε να αρνηθούμε όλες αυτές τις ενέργειες που υποδηλώνουν υποταγή και ενσωμάτωση στο κατοχικό πολιτικό σύστημα, και συγχρόνως να δημιουργήσουμε τις δικές μας κρατικές δομές και την δική μας νομιμότητα. Θα δημιουργήσουμε ζώνες ελευθερίας όντας εκτός εξουσίας. 

Δεν αρκεί να αρνείσαι την πληρωμή φόρων στον κατακτητή, πρέπει να συντάξεις και δικό σου φορολογικό κώδικα, αδιαφορώντας για τους φορολογικούς νόμους των κατακτητών. Τότε μόνον αποκτάς συνείδηση Ελευθέρου Ανθρώπου, Πατριώτου, και Επαναστάτου. 

Ο ΕθνικοΑπελευθερωτικός Αγών εξ αρχής έχει ως στόχο να οργανώσει δικά του σχολεία, δικούς του εκλογικούς καταλόγους, δικά του πολιτικά δικαστήρια, δικά του χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δικά του μητρώα επιχειρήσεων, προκειμένου να διαφοροποιούμαστε σε όλες τις εκφάνσεις των κοινωνικών μας δραστηριοτήτων από το κατοχικό καθεστώς. Αποκτώντας ξεχωριστό ΑΦΜ απ’ αυτό που μας έχει ορίσει ο κατακτητής, συγγράφοντας δικά μας σχολικά βιβλία ιστορίας, οργανώνοντας δικά μας νοσοκομεία και δικούς μας βρεφονηπιακούς σταθμούς, αποκτώντας δική μας κεντρική τράπεζα με εκδοτικό προνόμιο, συγγράφοντας δικό μας κώδικα πολιτικής και ποινικής δικονομίας, δικά μας δικαστήρια, δική μας πολιτοφυλακή, ΠΡΙΝ καταλάβουμε την εξουσία. 

Θα ΑΠΟΣΧΙΣΤΟΥΜΕ πλήρως από το κατοχικό καθεστώς. Θα του αφαιρέσουμε κάθε δυνατότητα να μας καταδυναστεύει. 

Για να συντρίψουμε τους εχθρούς του Έθνους οφείλουμε να εξοικειωθούμε με τις νέες μορφές και όρους των μη-στρατιωτικών πολεμικών επιχειρήσεων: κυβερνοπόλεμος, επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου, τεχνικές πολιτικής ανυπακοής, απεριόριστος πόλεμος, κοινωνική μηχανική, μιμήδια, θρησκευτικός πόλεμος, συλλογική πολιτιστικών πληροφοριών, νομισματικός πόλεμος, ασύμμετρες απειλές από μη-κρατικές οντότητες. 

Ο ΕθνικοΑπελευθερωτικός Αγών αντλεί αστείρευτες δυνάμεις από το Ελληνικό Πολιτιστικό Κίνημα. Πρέπει να εκλαϊκεύσουμε την έννοια του Πολιτιστικού Πολέμου. Δεν αρκεί να ενισχύουμε τις Ελληνικές πολιτιστικές αξίες, πρέπει να υπονομεύουμε όλα τα στερεότυπα και όλες τις μιαρές ηθικές αξίες των εχθρών του Ελληνισμού. 

Το μεταπολιτευτικό καθεστώς προάγει τον ηθικό σχετικισμό, την ανευθυνότητα, τον υλισμό, το παρόν, την λήθη, την ποσότητα, την ισοπέδωση. Εμείς προάγουμε το ηθικό απόλυτο, την υπευθυνότητα, το πνεύμα, το μέλλον, την συλλογική μνήμη, την ποιότητα, την ιεραρχία. 

Ο υλοζωισμός, η έμψυχος και ζώσα φύση, η ενδογαμία, η ολιστική ιατρική, η πνευματική και φυλετική αριστοκρατία ως θεμελιώδεις αξίες μάς διαφοροποιούν πλήρως από τους πολιτικούς μας αντιπάλους. 

Είμαστε η συνέχεια των Αρχαίων Ελλήνων Προγόνων, η συνέχεια της μηδέποτε ολοκληρωθείσας Εθνικής Επαναστάσεως του 1821. Η Ελληνική Συνέχεια επιτυγχάνεται μόνον όταν αφήνουμε ιερά παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές Ελλήνων. 

Ο Ιερός ΕθνικοΑπελευθερωτικός Αγών δεν αποσκοπεί μόνον στην ελευθερία της σημερινής Ελλάδος. Δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Δεν υπάρχουν αλησμόνητες πατρίδες. Υπάρχουν σκλαβωμένες πατρίδες που περιμένουν να τις απελευθερώσουμε. Σε Κύπρο, Βόρειο Ήπειρο, Θράκη, Μακεδονία, Πόντο, Ιωνία, η Ελλάδα έχει υποχρεώσεις. Δεν επιτρέπεται να αδιαφορούμε για τα εδάφη και τους πληθυσμούς υπό κατοχήν. Ούτε επιτρέπεται να αδιαφορούμε για την αναβίωση του νεο-οθωμανισμού. Το όραμα για ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος δεν ολοκληρώθηκε το 1821, ούτε εδαφικώς, ούτε πολιτιστικώς, ούτε δημογραφικώς. 

Αποτινάσσουμε τον ζυγό ενός ρωμέικου ψευδοκράτους επί δεκαετίες πολέμιο του Ελληνισμού, ενστερνιζόμενοι τα πανάρχαια Σύμβολα της Ελληνικής Φυλής: το δεκαεξάκτινο αστέρι της ιεράς Μακεδονικής πόλεως Αιγές και το διπλό Δελφικό Έψιλον, ως σύμβολα του Πολιτικού μας φορέως τα οποία νοηματοδοτούν την Εθνεγερσία. 

Ο Ελληνισμός έχει χρέος να υπερβεί τα στενά κρατικά όρια, να επεκτείνει τα εθνικά και πολιτιστικά του σύνορα, και να καταστεί οικουμενική ιδεολογία κατισχύων των προαιωνίων εχθρών του. 



Ιφικράτης Αμυράς 

14-12-2012 

http://iphicratisamyras.blogspot.com

O πιο μάγκας Έλληνας τελικά είναι ο Ντερτιλής

Δ. Παπαγεωργίου

Δεν παρέστη ούτε στην κηδεία του μοναδικού του γιού, ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής, που παραμένει έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού εδώ και 38 χρόνια.

Αιτία, η άρνηση του να υπογράψει σχετικό αίτημα προς τις αρμόδιες Αρχές, όπως προβλέπει ο Ποινικός Κώδικας για κρατούμενους που ζητούν να παρευρεθούν στην κηδεία συγγενικών τους προσώπων πρώτου βαθμού, θα έχει ως αποτέλεσμα να μην παραβρεθεί για το «ύστατο χαίρε» στο μοναχοπαίδι του, που «έφυγε» σε ηλικία 62 ετών από εγκεφαλικό ανεύρυσμα.

Τι καλύτερη επίδειξη της ανωτερότητας των ιδανικών έναντι των προσωπικών αναγκών. Ποιός ξέρει από όλους αυτούς τους "πρόσκαιρους" ανθρώπους τι προσωπική δύναμη χρειάζεται ένας άνθρωπος για να κάνει τέτοια υπέρβαση. Πώς ξεφτίλισε με αυτή του την αυτοθυσία ο στρατηγός όλα αυτά τα ανθρωπάκια που τον κρατάνε αιχμάλωτο εδώ και 40 σχεδόν χρόνια. τουλάχιστον τώρα πια δεν του έμεινε τίποτε άλλο να δώσει για την πίστη στα ιδανικά του. Δεν του έμεινε τίποτε άλλο να του πάρουν όλοι αυτοί οι "δημοκράτες" και ανθρωπιστές.
Και δεν ήταν για το "γινάτι" του που παρέμεινε ακλόνητος. Ήταν λόγω της πίστης του στα ιδανικά της στολής που φέρει. Το γνωρίζω. Γνωρίζω πώς εάν ήταν μόνο προσωπικό το ζήτημα μπορεί και να υποχωρούσε. Ήταν όμως το βάρος της στολής, η συναίσθηση ότι στους ώμους του κουβαλάει της αξιοπρέπεια μιας γενιάς στρατιωτών που θυσίασαν τόσα για την Ελλάδα που τον κρατά βράχο. 

Για μένα προσωπικά, ήταν απόλυτα αναμενόμενο, καθώς τον γνώρισα. Για κανέναν λόγο αυτός ο Άνδρας, με το Α κεφαλαίο δεν θα υπέγραφε κάποιου είδους αίτηση προς το καθεστώς που τον κρατά τόσες δεκαετίες αιχμάλωτο. Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η ανδρεία και αξιοπρεπής στάση του πολύ λίγους θα συγκινήσει. Τουλάχιστον αισθάνομαι ευχαριστημένος να είμαι ένας από αυτούς!

http://www.elkosmos.gr/2011-11-29-16-11-20/apopsis/synergates/11948-o-------.html

Κορυφαία απόφαση του δήμου Θάσου που δίνει το παράδειγμα για τους πολίτες και βάζει φόρο σε ΔΕΗ, ΟΤΕ και τράπεζες!!!

Στην προσπάθειά του να ελαφρύνει τους δημότες του από τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη που επωμίζονται από τα τελευταία οικονομικά μέτρα, ο Δήμος Θάσου προχώρησε σε μείωση των δημοτικών τελών.

Η παραπάνω απόφαση εγκρίθηκε ομόφωνα στη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου μετά από σχετική εισήγηση της Οικονομικής Επιτροπής.

Την ίδια ώρα, οι δημοτικοί σύμβουλοι του νησιού αποφάσισαν την επιβολή τέλους κοινόχρηστου χώρου για χρήση εδάφους και υπεδάφους. Τα τέλη αυτά αφορούν τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ και τα τραπεζικά καταστήματα. Αυτό σημαίνει ότι από τη νέα χρονιά η ΔΕΗ θα πρέπει να πληρώνει στο δήμο για την τοποθέτηση στύλων ηλεκτροφωτισμού, ο ΟΤΕ για την τοποθέτηση τηλεφωνικών θαλάμων και οι τράπεζες για την τοποθέτηση μηχανημάτων αυτόματης ανάληψης χρημάτων.

Στόχος της παραπάνω απόφασης, όπως τόνισε ο δήμαρχος Θάσου Κώστας Χατζηεμμανουήλ στη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου είναι η ανεύρεση εναλλακτικών εσόδων για τον Δήμο.

Πάντως η γενικότερη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου προβλέπει μείωση δημοτικών τελών κατά 15% στην τιμή τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων και κατά 20% στην τιμή τοποθέτησης προϊόντων.

Επίσης, προβλέπει μείωση των δημοτικών τελών κατά 20% για τη χρήση αιγιαλού και παραλίας.

http://www.eglimatikotita.gr/2012/12/blog-post_749.html

Υπηρεσίες κατά της ρατσιστικής βίας. Δένδιας:Τριψήφιο τηλέφωνο καταγγελιών για αλλοδαπούς

Υπηρεσίες κατά της ρατσιστικής βίας.

Δένδιας:Τριψήφιο τηλέφωνο καταγγελιών για αλλοδαπούς

Το «πράσινο φως» άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας για τη δημιουργία Τμημάτων και Γραφείων της Αστυνομίας κατά της ρατσιστικής βίας, αρχικά στις υποδιευθύνσεις της Κρατικής Ασφάλειας της Αθήνας και Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στις υποδιευθύνσεις Ασφαλείας της Αττικής και σε όλη την Ελλάδα. Με τη λειτουργία των Τμημάτων αυτών οι αλλοδαποί που υφίστανται από οποιοδήποτε άτομο ρατσιστική κακοποίηση, θα μπορούν είτε οι ίδιοι αυτοπροσώπως, είτε μέσω των δικηγόρων τους ή ακόμα και ανώνυμα, να το καταγγέλλουν στις Αστυνομικές Αρχές. Παράλληλα, όπως έχει ανακοινώσει ο υπουργός Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας, θα τεθεί σε λειτουργία τηλεφωνική γραμμή με τριψήφιο αριθμό για την υποβολή σχετικών καταγγελιών. Ειδικότερα, στο Ε' Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου κατατέθηκε για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει τη σύσταση Τμημάτων και Γραφείων αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας και παράλληλα τροποποιεί το Π.Δ. 14/2001. Συγκεκριμένα, συνιστώνται Τμήματα στις υποδιευθύνσεις Κρατικής Ασφάλειας των διευθύνσεων Ασφάλειας Αττικής και Θεσσαλονίκης, ενώ συνιστώνται Γραφεία στο Τμήμα Κρατικής Ασφαλείας των υποδιευθύνσεων Ασφαλείας της Διεύθυνσης Ασφαλείας και τα Τμήματα Ασφαλείας των Αστυνομικών Διευθύνσεων των νομών της χώρας. Η αποστολή των νέων αυτών Τμημάτων και Γραφείων της ΕΛΑΣ είναι η πρόληψη και δίωξη αδικημάτων που διαπράττονται σε βάρος προσώπων ή ομάδας προσώπων, αποκλειστικά και μόνο λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής ή του θρησκεύματός τους. Η στελέχωση των Τμημάτων αυτών θα γίνει με κατανομή του ήδη υπηρετούντος προσωπικού και με απόφαση του αρχηγού της ΕΛΑΣ.

http://www.eglimatikotita.gr/2012/12/blog-post_5649.html

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ!

Ενώ η Ελλάδα το 1997 είχε δανείσει 20 δις δραχμές στην κατεστραμμένη Αλβανία, σήμερα την «παρακαλάει» να δεχτεί την οριοθέτηση της μεταξύ μας ΑΟΖ.

Του Κώστα Χαρδαβέλλα 

Τούρκοι και Ιταλοί εξασφάλισαν ανταλλάγματα στρατηγικής σημασίας...

Το 1997 η «κρίση των πυραμίδων» που ξέσπασε στην Αλβανία είχε αναγκάσει την αλβανική κυβέρνηση να ζητήσει οικονομική βοήθεια από ξένες χώρες για να καταφέρει να ξαναχτίσει το κράτος της. Ελλάδα, Ιταλία και Τουρκία ήταν μεταξύ εκείνων που δάνεισαν τότε στους Αλβανούς τεράστια ποσά, με μία σημαντική διαφορά: οι Τούρκοι και οι Ιταλοί κατάφεραν να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα μεγάλης στρατηγικής σημασίας, με τους πρώτους να αποκτούν τον έλεγχο κεντρικών στρατιωτικών βάσεων της Αλβανίας και τους δεύτερους να... αγοράζουν ένα αλβανικό νησί -κάποτε ανήκε στην Ελλάδα!-, η θέση του οποίου το καθιστά «ρυθμιστή» για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην περιοχή.

Αντίθετα, η Ελλάδα, που το 1997 είχε δανείσει περίπου 58 εκατ. ευρώ στην καταστραμμένη Αλβανία, σήμερα, δεκαπέντε χρόνια μετά, την «παρακαλάει» να δεχτεί

την οριοθέτηση της μεταξύ μας ΑΟΖ για να προχωρήσουμε στις έρευνες για πετρέλαιο στο Ιόνιο. Αν και στην κοινή γνώμη έχει καλλιεργηθεί η άποψη ότι το μεγάλο «αγκάθι» για τη χώρα μας είναι η ΑΟΖ του Αιγαίου -λόγιο των κυριαρχικών απαιτήσεων που προβάλλει η Τουρκία-, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, καθώς και η ΑΟΖ του Ιονίου βρίσκεται στον αέρα.

Η κατάσταση στην περιοχή του Βόρειου Ιονίου, όπου ξεκινούν άμεσα οι έρευνες από το νορβηγικό σκάφος Nordic Explorer, είναι εξαιρετικά σύνθετη, αφού αποτελεί σημείο «σύγκρουσης» πολλών διαφορετικών συμφερόντων: οι διαρκώς αυξανόμενες διεκδικήσεις της Αλβανίας η στρατηγική συνεργασία των Αλβανών με τους Τούρκους και η σταθερή επιδίωξη της Ιταλίας να ασκεί επιρροή και έλεγχο είναι τα βασικά σημεία ενός προβλήματος που η χώρα μας καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει.

Όπως αποκαλύπτουν τα «Επίκαιρα», η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει αποκτήσει το

προβάδισμα στο Βόρειο Ιόνιο, αν υπήρχαν στρατηγικός σχεδιασμός και πολιτικό όραμα κατά το πρόσφατο παρελθόν.

Η ΑΟΖ Ελλάδας - Αλβανίας και στο βάθος οι... Τούρκοι

Ήδη οι έρευνες για πετρέλαιο στο Βόρειο Ιόνιο έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στο αλβανικό Κοινοβούλιο, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ζητούν από την κυβέρνηση της Αλβανίας να μην επιτρέψει στην Ελλάδα να τις πραγματοποιήσει! Το ζήτημα της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών βρίσκεται στον αέρα από το 2009, καθώς η συμφωνία που είχε υπογραφεί τότε από την Ελλάδα και την Αλβανία ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας «για τεχνικούς λόγους» - υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας φυσικά!

Την ώρα που εμείς συζητάμε αν και πώς θα τολμήσουμε να θέσουμε θέμα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, οι Τούρκοι έχουν λάβει... θέσεις μάχης και στη δυτική πλευρά της χώρας μας, επηρεάζοντας ουσιαστικά τις αποφάσεις της Αλβανίας για τα πετρέλαια του Ιονίου. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την ελληνοαλβανική συμφωνία για την ΑΟΖ, καθώς αυτή αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα στις Διαπόντιες Νήσους -το νησιωτικό σύμπλεγμα στα βορειοδυτικά της Κέρκυρας που αποτελείται από τρία κατοικημένα νησάκια και οχτώ ακατοίκητες νησίδες-, γεγονός που θα αποτελούσε {ανεπιθύμητο για τους Τούρκους) προηγούμενο στο Αιγαίο.

Η επίσημη θέση της χώρας μας, πάντως, είναι πως η απόφαση της αλβανικής Δικαιοσύνης να ακυρώσει την ΑΟΖ είναι αβάσιμη και αποτελεί εσωτερικό πρόβλημα των Αλβανών, αφού από τη στιγμή που υπεγράφη διακρατική συμφωνία δεν μπορεί να γίνει νέα διαπραγμάτευση.

Το πρώην ελληνικό νησί που πουλήθηκε στους Ιταλούς

Ως προς τους έτερους γείτονες της θαλάσσιας ΑΟΖ μας στο Ιόνιο, τους Ιταλούς, το θέμα δεν είναι τόσο «τακτοποιημένο» όσο θέλουν να το παρουσιάζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αν και η Ελλάδα έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της με την Ιταλία από το 1977 -στην ουσία αυτή είναι η μόνη θαλάσσια ζώνη που έχουμε ρυθμίσει- οι πληροφορίες λένε ότι οι Ιταλοί δεν σκοπεύουν να επαναπαυτούν σε εκείνη τη

συμφωνία. Έτσι, μπορεί η Ελλάδα να είναι ήσυχη ότι η ΑΟΖ με την Ιταλία θα χαραχτεί με βάση τα έξι σημεία της μεταξύ τους υφαλοκρηπίδας, οι Ιταλοί όμως αναζητούν τρόπους να διεκδικήσουν ένα μεγαλύτερο θαλάσσιο κομμάτι.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Ιταλία δεν δίστασε να «αγοράσει» ένα ολόκληρο αλβανικό νησί ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας ως αντάλλαγμα για την παροχή δανείου προς την Αλβανία το 1998. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι το μικρό νησί, που ενδέχεται να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ με τις δύο χώρες, ανήκε κάποτε στη χώρα μας.

Η νησίδα Σάσων (Σαζάνη για τους Αλβανούς) έχει έκταση 4,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων και βρίσκεται έξω από την είσοδο του Κόλπου του Αυλώνα, στο στενό του Οτράντο. Αν και πρόκειται για ένα μικρό βραχώδες κομμάτι γης, η θέση του είναι τέτοια, που καθιστά τη στρατιωτική σημασία του ιδιαίτερα κρίσιμη. Στο Χάρτη 1 η νησίδα βρίσκεται εντός κόκκινου κύκλου.

Ο κόμβος Ιόνιο - Οτράντο - Αδριατική επιτρέπει την πρόσβαση σε Μεσόγειο και Εύξεινο Πόντο, ελέγχοντας ουσιαστικά τρεις ηπείρους. Αυτό, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το καθιστά ανεκτίμητο σε περίπτωση στρατιωτικών επιχειρήσεων στην ευρύ

τερη περιοχή. Αν σε όλα αυτά προστεθεί το γεγονός ότι το 1951 κατασκευάστηκαν, σε συνεργασία με τους Σοβιετικούς, υπόγειες εγκαταστάσεις για τα πυρηνικά υποβρύχια του σοβιετικού στόλου, η σημασία της νησίδας αυξάνεται ακόμη περισσότερο.

Πώς χάσαμε τη νησίδα Σάσων

Η Σάσων είχε παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1864) μαζί με τα Ιόνια Νησιά, χωρίς όμως να γίνεται ονομαστική αναφορά σε αυτή: «Αι νήσοι Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Λευκάς, Κύθηρα, Ιθάκη, Παξοί, καθώς και τα εξαρτήματα αυτών ενούνται μετά του Βασιλείου της Ελλάδος» είναι η ακριβής διατύπωση. Σύμφωνα με ιστορικές μελέτες, αυτή η «ασαφής» περιγραφή ήταν το μοιραίο λάθος της τότε ελληνικής ηγεσίας, που οδήγησε στην οριστική απώλεια της νησίδας.

Μετά το τέλος του Α' Βαλκανικού Πολέμου είχε αποφασιστεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις η παραχώρηση της νησίδας Σάσων στο ανύπαρκτο ακόμη κράτος της Αλβανίας μαζί με τη Βόρεια Ήπειρο. Η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου, υποχωρώντας στις πιέσεις, είχε διευκολύνει την παραχώρηση ψηφίζοντας το 1914 ειδικό νόμο (Ν. 272) «περί παραχωρήσεως της νησίδος Σάσωνος εις την Αλβανικήν επικράτειαν» και είχε διατάξει την υποστολή της ελληνικής σημαίας: «Επιτρέπεται εις την Ελληνική Κυβέρνησιν η εις την Αλβανικήν επικράτειαν παραχώρησις της νησίδος Σάσωνος, ανηκούσης τω Ελληνικώ Βασιλείω δυνάμει του 2ου άρθρου της περί παραχωρήσεως των Ιονίων Νήσων Συνθήκης του Λονδίνου».

Ήταν η πρώτη φορά που η εκχώρηση εθνικού εδάφους γινόταν με νόμο του Ελληνικού Κοινοβουλίου...

Η τουρκική επιχείρηση «περικύκλωσης» της Ελλάδας

Το 1997 η αδιέξοδη πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αλβανία είχε «γεννήσει» τις γνωστές «πυραμίδες», οι οποίες, προσφέροντας τόκους μέχρι και 100% με τις ευλογίες του κράτους είχαν λεηλατήσει τις οικονομίες των απελπισμένων πολιτών. Οι βίαιες κοινωνικές εξεγέρσεις που ακολούθησαν είχαν ως συνέπεια αφενός την πλήρη κατάρρευση του αλβανικού κράτους, αφετέρου την καταστροφή εκατοντάδων στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Η Ελλάδα είχε σπεύσει τότε να βοηθήσει τους Αλβανούς να ξαναχτίσουν την οικονομία και το κράτος τους, συμβάλλοντας έτσι στην αποκατάσταση της σταθερότητας στη γειτονιά μας, χωρίς, ωστόσο, να πετύχει στρατηγική συμφωνία όπως η Ιταλία το 1992 ή η Τουρκία το 1997.

Γιατί την ώρα που οι Έλληνες φορολογούμενοι έδιναν 58 εκατ. ευρώ για να στηρίξουν την αλβανική οικονομία, οι Τούρκοι είχαν αδράξει την ευκαιρία και, με «όχημα» τΠ χρηματοδότηση της ανακατασκευής καταστραμμένων στρατιωτικών μονάδων, είχαν εδραιώσει τη στρατηγική επιρροή τους στην Αλβανία. Με βασικό «αντάλλαγμα» τη ναυτική βάση του Αυλώνα («Πασά Λιμάνι»), η επιχείρηση «περικύκλωσης» της Ελλάδας είχε μόλις ξεκινήσει! Στο Χάρτη 2 ο Κόλπος του Αυλώνα σημειώνεται με πράσινη κουκκίδα

Το δάνειο των 20 δις δραχμών που έδωσε η Ελλάδα το 1997

Η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, προκειμένου να βοηθήσει στην οικονομική ανόρθωση της Αλβανίας, είχε προχωρήσει το Ί 997 σε παροχή δανείου ύψους 58.694.000 ευρώ (20 δις δραχμών). Οι όροι του πακέτου, όπως αναφέρονται στο πρωτότυπο κείμενο που είναι γραμμένο στην αγγλική γλώσσα, καθόριζαν τη διάρκειά του στα είκοσι πέντε χρόνια, με μια περίοδο χάριτος εφτά ετών και την αποπληρωμή του σε εξαμηνιαίες δόσεις. Τα χρήματα αυτά, αν και προορίζονταν κυρίως για τις ελληνικές επιχειρήσεις στην Αλβανία που είχαν υποστεί ζημίες, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης είχαν τελικά κατανεμηθεί ως εξής:

α) 14,7 εκατ. ευρώ (5 δις δραχμές) για προγράμματα κοινωνικής υποδομής του αλβανικού κράτους

β) 14,7 εκατ. ευρώ (5 δις δραχμές) για προγράμματα στέγασης της Αλβανίας·

γ) 14,7 εκατ. ευρώ (5 δις δραχμές) για υποστήριξη του ιδιωτικού τομέα, με προτεραιότητα στις ελληνικών, ελληνοαλβανικών και αλβανικών συμφερόντων επιχειρήσεις, οι οποίες υπέστησαν ζημίες κατά τις εξεγέρσεις του 1997 στην Αλβανία και επιθυμούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους εκεί

δ) 8,8 εκατ. ευρώ (3 δις δραχμές) για την υποστήριξη του Ισοζυγίου Πληρωμών. Ειδικά για το ποσό αυτό, το οποίο είχε εκταμιευτεί άμεσα, η συμφωνία προέβλεπε ότι οι Αλβανοί θα πλήρωναν στην Ελλάδα μόνο τους τόκους ανά εξάμηνο και το «αρχικό κεφάλαιο» θα επιστρεφόταν μετά από είκοσι χρόνια (δηλαδή το 2017).

Το Πρωτόκολλο Οικονομικής Συνεργασίας και η Συμφωνία Δανείου μεταξύ της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας, που υπεγράφησαν στα Τίρανα στις 15 Οκτωβρίου 1997 και στις 24 Φεβρουάριου 1998 αντίστοιχα, κυρώθηκαν εν συνεχεία από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ Α'            274/3-12-1998      .

Η τουρκική οικονομική βοήθεια και το «αντάλλαγμα»

Την ίδια ακριβώς εποχή, η Τουρκία έσπευσε να βοηθήσει την Αλβανία δίνοντάς της οικονομική βοήθεια, η οποία όμως είχε έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό: τον εκσυγχρονισμό των αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων και την ανακατασκευή των στρατιωτικών εγκαταστάσεων που είχαν πληγεί από τις εξεγέρσεις. Τα πρώτα χρήματα της τουρκικής βοήθειας, και συγκεκριμένα ένα κονδύλι 7 εκατ. δολαρίων, απελευθερώθηκαν για την επισκευή της πρώην βάσης υποβρυχίων «Πασά Λιμάνι» στον Κόλπο του Αυλώνα, που χωρίζει την Αδριατική Θάλασσα από το Ιόνιο Πέλαγος, η οποία είχε υποστεί εκτεταμένες ζημιές, ενώ ακολούθησε η ανακατασκευή του ναύσταθμου του Δυρραχίου.

Η επίσημη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Αλβανίας υπεγράφη το Μάρτιο του 1998, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την ελληνο-αλβανική συμφωνία για παροχή δανείου ύψους 58 εκατ. ευρώ.

Πώς οι Ιταλοί απέκτησαν τον έλεγχο της νησίδας Σάσων

Έξι μήνες αργότερα, το Νοέμβριο του 1998, οι Ιταλοί προσφέρουν στην Αλβανία οικονομική βοήθεια ύψους 217 δις λιρετών (167 εκατ. ευρώ), λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα το δικαίωμα χρήσης της βάσης της νήσου Σάσων από τις ιταλικές δυνάμεις, με τη δικαιολογία ότι θα τη χρησιμοποιούσαν «για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης». Η συμφωνία προέβλεπε ότι οι Ιταλοί θα χρηματοδοτούσαν το πρόγραμμα των 167 εκατ. ευρώ υπό τη μορφή χαμηλό-τοκου δανείου, υλοποιώντας στην Αλβανία δράσεις για την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, την άμυνα και την ανάπτυξη.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ασχοληθεί καθόλου τότε με το θέμα, αφήνοντας την ιταλική διπλωματία να πετύχει με εξαιρετική ευκολία μια κίνηση ματ, που της χάρισε τον έλεγχο του κορυφαίου στρατηγικού σημείου της Αδριατικής. ■

Όπως δημοσιεύεται στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ που κυκλοφορεί, πρώτη δημοσίευση στο διαδίκτυοborioipirotika.blogspot.gr

http://borioipirotika.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1522.html