Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Χιλιάδες λαθρομετανάστες νομιμοποιούνται μέσω… ΙΚΑ..




Η κυβέρνηση κατηγορείται για πρωτοφανή και εθνικά επικίνδυνη πρακτική για έμμεση νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών μέσω του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας του ΙΚΑ.

Με αφορμή τις δημόσιες ανακοινώσεις του διοικητή του ΙΚΑ κ. Ροβέρδου Σπυρόπουλου το πρωί, στην εκπομπή του mega «Κοινωνία ώρα mega», ότι με την αρχή της ισχύος του Εργόσημου θα μπορούν ακόμα και οι παρανόμως εισελθόντες και διαμένοντες στη χώρα, ανεξαρτήτως δε του χρόνου εισόδου να προσέρχονται στα κατά τόπους ΚΕΠ και να προμηθεύονται Αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), η Νέα Δημοκρατία κατέθεσε αμέσως επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Γ. Κουτρουμάνη, ζητώντας να μάθει εάν οι ανακοινώσεις του κ. Σπυρόπουλου έχουν την κάλυψη της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.

Μεταξύ άλλων ο διοικητής του ΙΚΑ επέμεινε ότι η χορήγηση ΑΜΚΑ σε όλους του παράνομους μετανάστες είναι και προσοδοφόρα για το ΙΚΑ, αλλά και κοινωνικά δίκαιη! Μάλιστα, ο κ. Σπυρόπουλος διευκρίνισε ότι οι παράνομοι μετανάστες μετά από πέντε χρόνια θα μπορούν ως κάτοχοι πλέον του αριθμού κοινωνικής ασφάλισης να διεκδικούν τη νομιμοποίησή τους.

Είναι εθνικά επικίνδυνη η τακτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να επιχειρεί με κάθε τρόπο τη μετατροπή της Ελλάδας σε «παράδεισο» των παράνομων μεταναστών εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και των νομίμως εργαζομένων αλλοδαπών

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΣΤΙΣ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1923 ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Οι Ιταλοί καταλαμβάνουν προσωρινά την Κέρκυρα, μετά από βομβαρδισμό της ανοχύρωτης πόλης από το στόλο τους. Αφορμή ήταν η δολοφονία από Αλβανούς πράκτορες, σε ελληνικό έδαφος, του Στρατηγού Τελλίνι, που ήταν μέλος της επιτροπής για τον καθορισμό των ελληνοαλβανικών συνόρων.

Τί είχε προηγηθεί...

Η παραχώρηση της βορείου Ηπείρου δύο χρόνια πριν στην Αλβανία είχε δημιουργήσει προβλήματα μεταξύ της Ελλάδος και της Αλβανίας ως προς τον καθορισμό των συνόρων. Προκειμένου να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία οι δύο πλευρές, σχηματίστηκε τριεθνής επιτροπή αποτελούμενη από την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Η συνάντηση είχε οριστεί στις 9.00 π.μ. της 27ης Αυγούστου 1923 στα ελληνοαλβανικά σύνορα, κοντά στην Κακαβιά.

Επικεφαλής της επιτροπής ήταν ο Ιταλός στρατηγός Ενρίκο Τελλίνι, αντιπολιτευόμενος του Μουσολίνι. Την ελληνική πλευρά εκπροσωπούσε ο συνταγματάρχης Νότης Μπότσαρης ενώ την αλβανική ο γραμματέας ΥΠ.ΕΞ. Δημήτερ Μπεράτι. Η ελληνική και η ιταλική αποστολή αναχώρησε με ξεχωριστό αυτοκίνητο από τα Ιωάννινα. Οι Ιταλοί διέθεταν αυτοκίνητο τελευταίας τεχνολογίας, οπότε δεν δυσκολεύτηκαν να προσπεράσουν στην διαδρομή το αυτοκίνητο της ελληνικής αντιπροσωπείας, το οποίο είχε εν τω μεταξύ παρουσιάσει κάποια μηχανική βλάβη. Η ελληνική αντιπροσωπία συνέχισε μετά από αρκετή καθυστέρηση για την Κακαβιά. Δέκα χιλιόμετρα πριν τα σύνορα, στη θέση Ζέπι, συνάντησε το ιταλικό αυτοκίνητο, το οποίο είχε δεχτεί πυρά. Οι επιβαίνοντες ήταν όλοι νεκροί. Συγκεκριμένα νεκροί ήταν οι: Ενρίκο Τελλίνι, στρατηγός και επικεφαλής της επιτροπής, Κόρτι, επίατρος, Θανάς Κραβέρι (Λεσκοβίκου), διερμηνέας, Φαρνέττι Ρεμίτζιο, οδηγός, και ο Μάριο Μπονατσίνι, υπασπιστής του Τελλίνι και υπολοχαγός.

Ο Νότης Μπότσαρης έδωσε αμέσως διαταγή να οργανωθούν περίπολοι προκειμένου να συλληφθούν τυχόν ύποπτοι καθώς και να φρουρήσουν τον τόπο του εγκλήματος. Παράλληλα διέταξε να κρατηθεί στην Κακαβιά η αλβανική αντιπροσωπία. Αμέσως μετά αναχώρησε για τα Ιωάννινα για να ειδοποιήσει την ελληνική κυβέρνηση και την ηγεσία του στρατού. Οι ενέργειες για διαλεύκανση της υπόθεσης ήταν άμεσες. Η ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών, από την οποία ζήτησε να σχηματιστεί ειδική επιτροπή για να διερευνήσει την δολοφονία. Η αλβανική πλευρά κατηγόρησε την Ελλάδα ότι αυτή είχε σχεδιάσει την δολοφονία ενώ η Ιταλία θεωρητικά κρατούσε στάση αναμονής.

Η κατάληψη της Κέρκυρας

Η ιταλική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι στις 29 Αυγούστου, απαίτησε αποζημίωση 50 εκατομμυρίων λιρεττών και την εκτέλεση των δολοφόνων, τους οποίους όμως δεν μπορούσε να ανακαλύψει η ελληνική κυβέρνηση. Έτσι οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Κέρκυρα στις 31 Αυγούστου σκοτώνοντας δεκαπέντε πολίτες, και ακολούθως αποβίβασαν στρατιωτικές δυνάμεις.

Η Ελλάδα απευθύνθηκε στην Κοινωνία των Εθνών, η οποία καταδίκασε την Ιταλική κατοχή. Το θέμα πέρασε στην Διάσκεψη των Πρεσβευτών, έναν οργανισμό που είχε δημιουργηθεί το 1919 για την αντιμετώπιση προβλημάτων στις συνθήκες ειρήνης που ακολούθησαν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και η Ιταλία και η Ελλάδα δεσμεύτηκαν να υπακούσουν στην απόφασή του. Τελικά η Διάσκεψη ικανοποίησε τις ιταλικές απαιτήσεις και όρισε στην Ελλάδα να απολογηθεί και να πληρώσει αποζημιώσεις, μια απόφαση που έγινε δεκτή. Οι Ιταλοί έφυγαν από την Κέρκυρα στις 27 Σεπτεμβρίου 1923. (wik)


http://www.stoxos.gr/2011/08/23-1923.html

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ


ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ


ΑΘΗΝΑ 19-8-2011.

Η εξέλιξη της ιστορίας των εθνών βασίζεται στην συνύπαρξη των στοιχείων της δυνάμεως, του δικαίου και του πολιτισμού. Η σχέση των λαών που νομοτελειακά συνυπάρχουν και συναλλάσσονται μεταξύ τους μες την οικουμένη διέπεται από το στοιχείο του συμφέροντος και της υπεροχής του ενός έναντι του άλλου. Αυτό ισχύει ακόμα και μεταξύ των εθνών εκείνων που σχηματίζουν συμμαχίες προώθησης της επιρροής τους. Πάντοτε ο ένας εταίρος θα επιθυμεί να πάρει την κεφαλή απέναντι στους συνέταιρούς του και να τους προκαλέσει το αίσθημα της αποδοχής της δικής του ηγεμονίας. Με αυτόν τον τρόπο σχηματίζονται οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις.

Η υπεροχή του Ισχυρού υπήρχε πάντοτε και θα εξακολουθεί να υπάρχει, αφού τα μεγάλα και γερά έθνη είναι αυτά που αφενός μεν διατηρούν την ελευθερία τους και αφετέρου δημιουργούν σταθερά αξιακά συστήματα και πολιτισμικά επιτεύγματα. Η γοητεία της δυνάμεως και η απερίσπαστη δημιουργικότητα της φυλής είναι ουσιαστικές προϋποθέσεις προκειμένου να εργαστεί και να προοδεύσει ένας λαός κάνοντας τους άλλους λαούς να τεθούν κάτω από τη σκιά του ισχυρού προσπαθώντας μοιραία να το μιμηθούν. Η υπεροχή όμως ενός κράτους δεν μπορεί να στηριχθεί μονάχα από το ποσοτικό προβάδισμα αν δεν ακολουθείται από ανάλογο ποιοτικό βάθος. Και εδώ ακριβώς θα γίνει η διάκριση ανάμεσα στην κοσμοκρατορία και τον στείρο και εκβαρβαρισμένο ιμπεριαλισμό.

Η Ελλάς και ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός δεν είναι εξ ορισμού αντίθετα μεγέθη και έννοιες στην επιβολή της φυλής μας απέναντι στους άλλους λαούς. Αντιθέτως, η θέση της πατρίδος μας γεωγραφικά, οι προγονικές παρακαταθήκες, οι ικανότητες και οι ανησυχίες του λαού μας αντιστοιχούν σε μια πορεία που ως μόνη φυσική κατάληξη δεν μπορεί να έχει παρά μονάχα τον εξανθρωπισμό της οικουμένης και την Ηγεμονική Αρχή. Το σκήπτρο του κόσμου ήταν ελληνικό και ο κόσμος θα γαληνέψει και πάλι όταν το σκήπτρο αυτό ξαναγίνει ελληνικό από μια Ελλάδα που θα έχει απαλλαχθεί από τους εσωτερικούς σάρκες μου μολύνουν την εξουσία της Πατρίδος. Η Ελληνική Κοσμοκρατορία διακρίνεται από τον βάρβαρο ιμπεριαλισμό διότι στηρίζεται στη δύναμη του σώματος μαζί με τη δύναμη του πνεύματος που ακολουθούν την ανάπτυξη της Πατρίδος μας στην κοινωνία των εθνών ως βασικά και αχώριστα συστατικά στοιχεία.

Η πολεμική αρετή είναι το μέσον που υποστήριζε την δημιουργικότητα του Ελληνικού Έθνους, το δε θεμέλιο της αποδοχής της ελληνικής υπεροχής υπήρξε πάντοτε το άθροισμα από τα ελληνικά γράμματα, τις τέχνες, το ήθος, την αρετή, την αξιοσύνη και τη ροπή του Έλληνα στη δόμηση κοινωνιών δικαίου. Η Πίστη του Ελληνισμού σε Πατρίδα και Θεό και ταυτόχρονα ο σεβασμός της φυλής μας στην ιδιοπροσωπεία και τις αξίες των άλλων λαών ωθούσε αυτούς να αποδέχονται την ευεργετική παρουσία των Ελλήνων ως σημαντικό στοιχείο εμπλουτισμού των δικών τους κοινωνιών. Απόδειξη αυτής της πραγματικότητας αποτελεί αφενός μεν η εύκολη προσαρμογή των κατακτηθέντων και αφετέρου η ευγνωμοσύνη που τηρούν αυτοί για τον Ελληνισμό έως τις μέρες μας. Η κατάκτηση μετατρεπόταν σε κοινωνία ευνομίας και πολιτισμικής μετάγγισης. Υπήρχε μια ανταλλαγή εκτεταμένου ζωτικού χώρου και γνώσεων με το κτίσιμο πολιτειών κανόνων και αξιοκρατίας του ευεργετημένου «κατακτηθέντος».

Η ισορροπία δυνατού και αδύνατου υφίσταται αλλά η διατήρηση των ελευθεριών αμφοτέρων διατηρείται. Η κατάκτηση της γεωπολιτικής υπεροχής και της γεωφυσικής προέκτασης τελείται με τα κατάλληλα αντίδωρα προόδου στο πέρασμα των αληθινά μεγάλων δυνάμεων. Κι αυτό μονάχα μια Ελληνική Κοσμοκρατορία με το αντίστοιχο ιδεολογικό υπόβαθρο θα μπορούσε ποτέ να το πετύχει. Αυτό ακριβώς απέδειξε η πορεία και το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που κατόρθωσε να ενώσει τους Έλληνες και να κάνει ξακουστή και πανταχού παρούσα την Ελληνική Φυλή σ’ όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Η πορεία μέσα από την Ασία και από την Περσία, την Ινδία και τα υψώματα του Παμίρ που πραγματοποίησε ο Μέγιστος Έλληνας Βασιλιάς και Στρατηλάτης είναι μια ένδοξη πορεία που συνδυάστηκε με τις θυσίες την επιθυμία για ελληνική δόξα και ανεξαρτησία που γονιμοποίησε ο άλλος μέγιστος Έλληνας, ο Λεωνίδας.

Η πορεία που ακολούθησε ο Μέγας Αλέξανδρος ασφαλώς μας θυμίζει κάτι. Είναι η ίδια πορεία που ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί ο αμερικανοσιωνισμός επιδιώκοντας να καταλάβει την παγκόσμια εξουσία και να επιβάλλει την παγκόσμια διακυβέρνηση του δικού του εφευρήματος, του διεθνιστικού νεοταξισμού. Η διαφορά είναι ότι ο σκοπός του νεοταξικού τύραννου είναι η κατάλυση του εθνικού κράτους μέσα από την πολυφυλετική πανσπερμία και την δέσμευση των εθνικών οικονομιών ακόμη και με πόλεμο, καταργώντας τοπικά δίκαια και διαγράφοντας σύνορα.

Η Ελληνική Κοσμοκρατορία βασίζεται στο Εθνικό, Λαϊκό και Φυλετικό κράτος που βαστάει την συνοχή και την καθαρότητά του. Ενισχύει την διεθνή παρουσία του και ταυτόχρονα θωρακίζει τα τείχη της Εθνικής Κοινότητας. Έχει δυνατότητες διεθνούς παρέμβασης αφού πρωτίστως έχει εξασφαλίσει την ευημερία και την απόλυτη κυριότητα της Πατρίδος από τους Έλληνες και μόνον. Αυτή την Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα επιθυμεί ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/2011/08/blog-post_18.html

Τρόφιμοι της Υπατίας ρήμαζαν αυτοκίνητα στα Χανιά!


Και άλλοι δύο Αλγερινοί της Υπατίας συνελήφθησαν για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Κύριε Όθωνα, θα διωχθούν αυτοί που υπέγραψαν για να μείνουν;

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Αυγούστου 22, 2011

http://nationalpride.files.wordpress.com/2011/03/ypatia_1.jpg?w=270&h=182&h=182Αυτό που δεν ξέρουν αρκετοί, είναι ότι η υπόθεση των καταληψιών της Νομικής προκειμένου να τους χορηγηθεί η περιβόητη άρση αναστολής απομάκρυνσης από την χώρα, δεν πάρθηκε “μαζικά”. Κάθε περίπτωση ελέγθηκε ξεχωριστά. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΧΕΡΑΚΙΑ έβαλαν υπογραφή για αυτά τα καθάρματα ώστε να παραμείνουν στην χώρα και να επιδοθούν σε εγκληματική δραστηριότητα.

Υπάρχει όμως κύριε υπουργέ ένα μεγάλο ερωτηματικό. Γνωρίζοντας ότι Αλγερινοί και Μαροκινοί άνω των 30 και μόνο άνδρες, έρχονται με τουρκική μεθόδευση μέχρι τον Έβρο χωρίς βίζα, δεν πρέπει να γίνει μία έρευνα στα πόθεν έσχες όσων υποστήριξαν στυγνούς εγκληματίες για εύρεση τυχόν μαύρου χρήματος; Για δουλεμπόριο και ΜΙΤ λέμε: Η συμφωνία σοκ της Τουρκίας με Αλγερία και Μαρόκο και ο μακάριος ύπνος της Ελλάδας (πολύ το χρήμα του δουλεμπορίου…)

Τρόφιμοι της Υπατίας ρήμαζαν αυτοκίνητα στα Χανιά!

Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, μετανάστες που φιλοξενήθηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο στο μέγαρο «Υπατία» συνελήφθησαν για διαρρήξεις και κλοπές! Πρόκειται για δύο Αλγερινούς που είχαν γίνει πραγματικός πονοκέφαλος για
τους κατοίκους της πόλης, αφού είχαν “ρημάξει” 34 αυτοκίνητα στην περιοχή!
Οι δράστες, ηλικίας 26 και 24 χρόνων, που ήταν οπλισμένοι και με ένα ειδικό μηχάνημα taser το οποίο προκαλεί ηλεκτροσόκ ώστε να εξουδετερώσουν όποιον προσπαθούσε να τους εμποδίσει, έπεσαν στα χέρια της Ασφάλειας Χανίων μετά από πολυήμερες έρευνες. Κατά την προανάκριση ομολόγησαν 34 κλοπές που είχαν κάνει από αυτοκίνητα, των οποίων έσπαζαν τα παρμπρίζ και άρπαζαν από μέσα ό,τι έβρισκαν!
Στις 20 Ιουλίου, άλλοι τέσσερις αλλοδαποί που συμμετείχαν στην κατάληψη της Νομικής και φιλοξενήθηκαν στην «Υπατία» είχαν εντοπιστεί από αστυνομικούς της Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», έχοντας στις βαλίτσες τους κλεμμένα αντικείμενα! Οι τέσσερις Μαροκινοί ηλικίας 26, 27, 29 και 36 χρόνων επρόκειτο να ταξιδεύσουν στην Τυνησία καθώς ήταν κάτοχοι αποφάσεων του Τμήματος Απελάσεων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής για αναβολή της απομάκρυνσής τους από τη χώρα!
Η είδηση από το “Πρώτο Θέμα”

Γιατί η εγκληματικότητα χτυπά «κόκκινο»


Κάποτε μια αιματηρή ένοπλη ληστεία ή μια διάρρηξη στην "καρδιά" της Αθήνας, την ώρα που οι ένοικοι ήταν μέσα στο διαμέρισμα αποτελούσε πρώτη είδηση στα δελτία ειδήσεων και της εφημερίδες.
Σήμερα ο θάνατος ενός άτυχου εμπόρου ή η εν ψυχρώ εκτέλεση ενός νέου υπαλλήλου, όπως συνέβη με τον κοσμηματοπώλη στη Λυκόβρυση τον Ιούνιο και τον άτυχο σεκιούριτι το περασμένο Σάββατο στην Αττική Οδό, έχει καταντήσει να θεωρείται ρουτίνα.
Το έγκλημα "οργιάζει" όχι μόνο στην πρωτεύουσα, αλλά σε όλη τη χώρα με την ελληνική αστυνομία και την πολιτεία να "κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου".
Το οξύμωρο είναι ότι βάση των στατιστικών στοιχείων που έδωσε το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, για την εγκληματικότητα στην Επικράτεια το πρώτο εξάμηνο του 2011, είναι εμφανής η άνοδος των κλοπών και ένοπλων ληστειών.
Η εικόνα είναι θλιβερή, αφού η καθημερινότητα των πολιτών έχει μετατραπεί σε έναν διαρκή εφιάλτη.
Κάθε 24ωρο που περνά σημειώνονται 265 κλοπές και διαρρήξεις από τις οποίες οι 165 στην Αθήνα, 19 ληστείες (οι 15 στην Αθήνα), ενώ δύο συνάνθρωποί μας πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες κακοποιών !
Όσο για τις προτιμήσεις των εγκληματικών συμμοριών ;
Η Πολιτεία απ΄ ότι φαίνεται ενδιαφέρεται περισσότερο να προστατέψει τα χρήματα των τραπεζών παρά τις ζωές των πολιτών, αφού τα αυξημένα μέτρα στα υποκαταστήματα τραπεζών, ΕΛΤΑ και σούπερ μάρκετ έστρεψαν τους κακοποιούς στα σπίτια και τα καταστήματα του απλού κοσμάκη με τραγικές συνέπειες.
Το στοιχείο όμως που πραγματικά προκαλεί τρόμο σχετικά με το τι πρόκειται να ακολουθήσει είναι η το πόσο ευτελή θεωρούν οι κακοποιοί την ανθρώπινη ζωή, αφού δε διστάζουν με το παραμικρό στο ψαχνό ή ακόμα χειρότερα να σε σφάξουν στη μέση του δρόμου.
Ποιος άλλωστε έχει ξεχάσει τον άτυχο Μανώλη Καντάρη που έσφαξαν τρεις αλλοδαποί στη συμβολή της Ηπείρου με την Γ΄ Σεπτεμβρίου, για να του αρπάξουν την κάμερα με την οποία ο άτυχος 44χρονος σκόπευε να βιντεοσκοπήσει τη γέννηση του παιδιού του...
Τα αίτια που η εγκληματικότητα "κτυπά κόκκινο" ;
Η οικονομική κρίση που αύξησε κατακόρυφα όχι μόνο τα ποσοστά ανεργίας, αλλά και τα επίπεδα εξαθλίωσης και απόγνωσης. "Όταν ο άλλος πεινάει, θα κλέψει για να ζήσει". Μπορεί η συγκεκριμένη φράση να ακούγεται κλισέ, αλλά όταν διατυπώνεται από τα χείλη ανώτερου αξιωματικού της ελληνικής αστυνομίας κρίνεται ιδιαίτερα σοβαρή.
Μια ελληνική αστυνομία που πέρα από τις τεράστιες ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό, αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα ακόμα και στο να βγάζει βάρδιες για περιπολίες.
Σαραβαλιασμένα περιπολικά, άχρηστα αλεξίσφαιρα, σκουριασμένα όπλα και μηδαμινή εκπαίδευση των νέων αστυνομικών στις ακαδημίες σχετικά με την αντιμετώπιση των κακοποιών απαρτίζουν την "εικόνα" των διωκτικών αρχών το 2011.
Αν προσθέσεις την αθρόα προσέλευση λαθρομεταναστών, κυρίως από τον Έβρο, το οργανωμένο έγκλημα, τους "νονούς της νύχτας", τα κυκλώματα ναρκωτικών και λευκής σαρκός, τους παραχαράκτες και κάθε λογής κακοποιούς, τότε δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η Αθήνα διεκδικεί με αξιώσεις τον θλιβερο τίτλο της ευρωπαϊκής "πρωτεύουσας του εγκλήματος".
 http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/73979/giati-h-egklhmatikothta-chtypa-kokkino

Νυχτερινές περιπολίες από πολίτες

Παίρνουν μέτρα για να προστατευτούν από τους κακοποιούς

Η αύξηση της εγκληματικότητας ανάγκασε τους κατοίκους να δημιουργήσουν μια… διμοιρία νυχτερινών άοπλων περιπολιών που θα συνδράμει στο έργο της αστυνομίας και θα γίνει «το μάτι και το αφτί της» στην περιοχή.. 
Μάλιστα, οι ομάδες πολιτών θα συγκροτούνται την τελευταία στιγμή και η συμμετοχή όσων μετέχουν στις περιπολίες θα κρατιέται μυστική απ’ όλους, εκτός από την Αστυνομία και την Πολιτική Προστασία του δήμου Βόλου.

Η απόφαση αυτή ελήφθη κατά τη γενική συνέλευση που έγινε υπό τον δημοτικό σύμβουλο και εκπρόσωπο της δημοτικής κοινότητας στον διευρυμένο δήμο Βόλου Σωτήρη Χαλκιά, τον αντιδήμαρχο για θέματα Πολιτικής Προστασίας Βόλου Χαράλαμπο Τσαμπάζη, την πλειονότητα των κατοίκων των Κάτω Λεχωνίων, ακόμα και αστυνομικών.

Μιλώντας στην «Espresso» ο Σ.Χαλκιάς, ανέφερε πως οι περιπολίες ξεκίνησαν από το βράδι της περασμένης Τρίτης. Σημείωσε ακόμα ότι το χωριό τους έχει 1.700 μόνιμους κατοίκους, ενώ κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ο πληθυσμός αυξάνεται.

«Μόνο οι κάτοικοι θα νοιαστούν για την περιοχή τους κανείς άλλος, ούτε η ιδιωτική αστυνομία ούτε κανείς», δήλωσε ευχαριστώντας τον κόσμο για την ευαισθησία και την αίσθηση αλληλεγγύης.



http://egersis2.blogspot.com/2011/08/blog-post_8439.html

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Όταν η πατρίδα αργοπεθαίνει !


  • Ένα όνειρο που προσπαθεί να μείνει ζεστό... Μια χώρα που πεθαίνει... Μια πατρίδα που σβήνει... Ένα φώς που χάνεται...
Γυναίκες στη Πορνεία
Προχτές διάβαζα στο μπλόγκ του Κων/νου για το θλιβερό επεισόδιο στο τελωνείο Εβρου με πρωταγωνίστριες τρείς - μάλλον μοντέλες - που έκαναν ένα ταξίδι - αστραπή οδικώς στη Κων/πολη για ...διακοπές και γύρισαν την μεθεπόμενη μέρα, με γεμάτα τα πορτοφόλια τους ευρώ. Οι αρχές υποψιάστηκαν εμπόριο ναρκωτικών και τις πήγαν για έλεγχο. Και μετά από αφόρητη πίεση και μπροστά στο γεγονός οτι κινδύνευαν με άμεση σύλληψη και ό,τι αυτό συνεπάγετο, άνοιξαν το στόμα τους και μίλησαν. Και ο βόθρος άνοιξε. Συμμετείχαν λέει, σε sex-party που διοργάνωσε ένας Τούρκος «λεφτάς» και τις προσκάλεσε. Με το αζημίωτο φυσικά. Η απόλυτη αηδία. Αυτές οι κοπέλες δεν είναι ξένες. Είναι οι γυναίκες σας. Οι κόρες σας. Οι αδελφές σας, οι ανηψιές σας. Εσείς, εμείς, όλοι. Είναι η ίδια η Ελλάδα. Μια Ελλάδα που έχει μάθει σε μιαν άλλη ζωή, τη χλιδάτη ζωή, τη γκλαμουράτη ζωή, τη «στράς», που έζησε χρόνια όλόκληρα με δανεικά και που τώρα δεν μπορεί να την απαρνηθεί. Και επορνεύεται, όχι γιατί δεν έχει να ζήσει, αλλά γιατί δεν έχει ΑΡΚΕΤΑ να ξοδέψει πλέον. Οχι για να φάει, για να συντηρηθεί. Αλλά για να ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ να έχει το ίδιο life-style που της είχαν μάθει οι προδότες-προαγωγοί που την κυβέρνησαν τόσα χρόνια...
Δεν πάει πολύς καιρός, πεντ'- έξι χρόνια, που έβλεπα στην ελληνική τηλεόραση (μέσω δορυφόρου) κάποιες «κοινωνικές» εκπομπές με τις γνωστές παρουσιάστριες του είδους, που ούρλιαζαν για τις Ρωσίδες, τις Βουλγάρες, τις Ρουμάνες κλπ κλπ που ερχόντουσαν στη πατρίδα ως μπαργούμεν και ξεμυάλιζαν τους άνδρες των - δήθεν - ενάρετων συζύγων και τους έτρωγαν και το μεδούλι. Και θυμάμαι ακόμη τις άναρθρες κραυγές τους, να βρίζουν, να λοιδωρούν, να απαξιούν αυτές τις γυναίκες, που συνήθως έπεφταν θύματα αδίστακτων μαφιόζων επειδή ζητούσαν να βρούν μια δουλειά για να θρέψουν κάποιο παιδί ή κάποιους γονείς ή κάποιους άνδρες που δεν είχαν δουλειά εκεί πέρα, θύματα των φασιστικών και διεφθαρμένων κομμουνιστικών καθεστώτων που είχαν καταρρεύσει. Και νά τωρα που αντιστράφηκαν οι όροι. Με τον πιο επαχθή τρόπο. Η ασέβεια, η Υβρις, που η επικάλεσή της προκαλεί ανυπολόγιστες συνέπειες.
Και το πράγμα δε σταματάει εδώ. Και ασφαλώς μιλώ για την άνθιση του ελληνικού νεο-πορνό που έχει κατορθώσει να εδραιώσει εκ νέου ένας αυθεντικός γνώστης του αντικειμένου, ο Δημητρης Σειρηνάκης, σπουδαγμένος ανα τας Ευρώπας περι του αντικειμένου αυτού και με την παραγωγό εταιρεία SIRINA Entertainment, κατόρθωσε να πείσει - χωρίς πολύ κόπο να φανταστώ, επώνυμες ελληνίδες μοντέλες όπως η πρώην Μις Ελλάς Τζούλια Αλεξανδράτου και η τηλε-περσόνα Μαριάννα Ντούβλη, να μπούν στον βρώμικο χώρο του Adult Entertainment για περισσότερα λεφτά και περισσότερη χλιδή. Και επειδή οι ταινίες αυτές κυκλοφορούν ελεύθερα τόσο στο διαδύκτιο όσο και στα περίπτερα και όχι σε επιλεγμένα καταστήματα με αυστηρή επίβλεψη για τους ανήλικους όπως θα έπρεπε (τι λέω τώρα Θεέ μου...), απέκτησαν φανατικό ΝΕΑΝΙΚΟ κοινό, κυρίως κορίτσια (και εδώ είναι το ανατριχιαστικό) 14ων ως 17 χρονών, που ονειρεύονται παρόμοιες καριέρες που υπόσχονται εύκολο χρήμα, αρκεί να έχουν τα προσόντα που απαιτούνται. Και θα το κάνουν, αν δεν το έχουν ήδη κάνει. Σε λίγο όλες οι κόρες μας, τα παιδιά μας, οι αδελφές μας θα φωνάζουν αυτό που η Ντούβλη ξεφωνίζει στο νέο της...πόνημα "Sex in the City of Athens" (που σημειωτέον κυκλοφορεί σε ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ SEX-SHOPS της Αυστραλίας με ιδιαίτερη επιτυχία όπως έχω μάθει) «Είμαι η Βασίλισσα της π...νιάς»! Και μάλιστα είναι απίστευτο και απορίας άξιον(;), το πόσο προωθείται απο τα επίσης βρώμικα ΜΜΕ (Star Channel - Χριστίνα Λαμπίρη) κι απο τις σημερινές εκπομπές life-styling έτσι ανεξέλεγκτα (σιγά μην πάρει ...είδηση το ΕΡΣ), που όχι μόνον αποδέχονται το κατάντημα των εν λόγω «κυριών» και κατάντημα ολόκληρης της πατρίδας μας, αλλά με τη στάση τους το ΕΠΙΚΡΟΤΟΥΝ κιόλας και προτρεπουν (με τον τρόπο τους) και τις υπόλοιπες κοπέλες να το ...επιχειρήσουν, όταν δεν έχουν πλέον άλλη λύση και εφ' όσον έχουν αποτύχει σε όλες τις απόπειρες που έχουν κάνει για να αποκτήσουν παχυλούς μισθούς και δουλειές "στη showbiz", μιας «και δεν είναι και τόσο κακό βρε αδερφέ όσο λένε»!
Το συσσίτιο της ελπίδας
Ουρές ολόκληρες στην Αγία Τριάδα στον Πειραιά, σύμφωνα με δημοσίευμα του βρετανικού «Γκάρντιαν», απο Ελληνες, αδέρφια μας, που δεν έχουν ή δεν τους φτάνουν τα χρήματα, για ένα πιάτο φαί. Είναι ο γείτονάς σας, ο συμπατριώτης σας, ο φίλος η ο γνωστός σας που δεν σας το λέει γιατί ντρέπεται. Μάνες που έχουν παιδιά και δεν έχουν στέγη και μια κουβέρτα για να τα ζεστάνουν, ένα μπουκάλι γάλα για να τα θρέψουν, μια γωνιά για να τα κοιμήσουν. Νέοι άνθρωποι, που δεν μπορούν να βρούν μια δουλειά, μια οποιαδήποτε δουλειά και προστρέχουν για ένα πιάτο φαί μπρός το κατώφλι της εκκλησίας. Γέροι και γριούλες, που τους στέρησαν μια φούχτα ευρώ απο την ήδη πενιχρή τους σύνταξη, προκειμένου οι εγκληματίες κυβερνήτες τους να καλύψουν τις δικές τους λοβητούρες και τις μαύρες τρύπες που οι ίδιοι δημιούργησαν. Κορμιά που κυλιούνται στα παγωμένα και βρώμικα σκαλοπάτια ή ακόμα ακόμα και στο ίδιο το οδόστρωμα, καταμεσής, 'ερημοι, αβοήθητοι, έτοιμοι να ξεψυχήσουν επειδή δεν έχουν μια στάλα φαί να στηλωθούν. Πόσο ακριβά θα πρέπει να πληρώσει η πατρίδα αυτά τα σκοτεινά και εφιαλτικά «χλιδάτα» χρόνια των απατεώνων και των προδοτών...
Ο εφημέριος της εκκλησίας, πατέρας Δανιήλ, σοκάρει με τις φράσεις του: «Θα πρέπει να βρώ κι εγώ μια δεύτερη δουλειά γιατί θα αναγκαστώ να συμμετάσχω κι εγώ στα συσσίτια και να στερήσω το πιάτο αυτό απο έναν άλλον συνάνθρωπό μου που έχει ανάγκη...»
Η πατρίδα στέκεται σήμερα μπροστά σ' ενα συσσίτιο κι αναρωτιέται γιατί, ενω δούλευε τόσα χρόνια, δεν υπάρχει γι αυτήν σήμερα ενα πιάτο φαί...
...κι ο νταβατζής του λαού εξακολουθεί να γεμίζει τις τσέπες του χρήμα!
Η πλατεία είναι άδεια πλέον απο κόσμο... Βομβαρδίστηκε ανηλεώς απο τόννους χημικά για να σωπάσει, χτυπήθηκε άνανδρα για να σκύψει το κεφάλι, βιάστηκε απάνθρωπα απο τα πράσινα φασιστοειδή γιατί ζήτησε δικαιοσύνη, ψωμί, δημοκρατία, ελπίδα, σύνταγμα. Κι αυτή τη φορά τα ζήτησε στ' αλήθεια, όχι με ιδιοτέλεια και κομματικούς εναγκαλισμούς όπως πριν 37 χρόνια...
Οι προδότες φοβήθηκαν, σκιάχτηκαν στ' αλήθεια απ τον παλμό και τη βροντερή φωνή της. Και χτύπησαν. Οχι μόνο με τα όπλα, αλλά και με την απάτη. Η πλατεία ήταν επικίνδυνη. Φώναζε πολύ και η φωνή της πείραζε συνειδήσεις. Κι είναι κακό, πολύ κακό οι συνειδήσεις να αφυπνίζονται. Οπου δε πίπτει ράβδος, πίπτει ρουφιανιά. Κι η ρουφιανιά ήταν πολύ πιο δυνατή τελικά απ τη ράβδο....
Και τη χώρισε, τη τεμάχισε. Διαίρει και βασίλευε. Οι τρακόσιοι γίναν...εκατον πενήντα κι εκατόν πενήντα. Γιατί κάποιοι απο μέσα, είχαν προσχωρήσει γι άλλους λόγους. Και τους άλωσαν απ τη κερκόπορτα....
Οι αλωτές είχαν πλάτες Γερές, πολύ γερές όπως φάνηκε αργότερα. Ανηψιοί και γόνοι μεγαλοεργολάβων και μεγαλοεκδοτών, παραλήδες νεοεπαναστάτες είναι οι πλάτες. Γιατί χωρίς τις «πλάτες» δε πάς πουθενά. Κι οι αληθινοί τριακόσιοι δεν τις είχαν. Το χρήμα ρέει άφθονο. Τώρα όλα πλέον ελέγχονται. Οι ανιδιοτελείς μαχητές παραμερίστηκαν. Τώρα πλέον μιλάει η άλλη δύναμη. Η δύναμη της πλάτης. Το σύστημα, σαν τον καρκίνο, έκανε μετάσταση στα πραγματικά υγιή κύτταρα. Και μόλυνε αυτούς που έδειχναν αμόλυντοι.
Ο «Νταβατζής της οδού Δήμητρος» τους έδωσε το βήμα. Ηταν το επόμενο στάδιο στην προσχεδιασμένη χειραγώγηση του πλήθους που είχε ο ίδιος ξεκινήσει πριν ένα χρόνο ουρλιάζοντας ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑ. Τόσο καιρό ύφαινε και πάλι για τα καλά τον βρωμερό ιστό του γύρω απ το κουρελιασμένο κορμί της πατρίδας. Κι έψαχνε να βρεί αυτούς που θα «σερβίριζε» ως τους επόμενους «σωτήρες» προδότες. Παπανδρέιδες και Εφιάλτες πάντα θα υπάρχουν. Αρκεί να υπάρχει μαγιά απο κάτω που θα τους δεχτεί a priori.
Απο τέτοια τερτίπια άλλο τίποτα ο «Νταβατζής της οδού Δήμητρος». Το ξέρει το παιχνίδι εδώ και 50 χρόνια πως δουλεύει. Μια ζωή ολόκληρη.
Ο «Νταβατζής της οδού Δήμητρος» δε ξέρει απο νόμους. Δεν τον πιάνει κανένας νόμος αυτόν. Κι όχι μόνον αυτόν. Αλλά και όλους τους άλλους νταβατζήδες. Είτε μεγαλοεργολάβους είτε μεγαλοεκδότες. Ειναι αυτοί που έκαναν τη παρανομία νόμο. Αν έρθει κάποιος στα πράματα που έχει άλλο ντελβέ στο κεφάλι του και αντιστρέψει τους όρους, οι νταβατζήδες θα χαθούν απ τη πιάτσα και το ξέρουν. «Κοντρα-Επανάσταση» λοιπόν κι άσε το πόπολο να ελπίζει. Οταν θα καταλάβει τη ματσακωνιά, θα είναι ήθη πεθαμένο. Απ τη πείνα ή απ' τα χημικά.
Και το σύνθημα ψηλά για να γεμίζουν οι τσέπες με τα ευράκια της φτήνιας.
«ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑ εμείς θα επιζήσουμε ξανά σ' αυτή τη χώρα! Α, και πού είσαι πόπολε, όσο θα βλέπεις το επαναστατικό απ το καναπέ σου και θα ευφράινεσαι, μη τυχόν κι αλλάξεις κανάλι στη διακοπή, την έβαψες! Τις δικές μου διαφημίσεις θα βλέπεις που είναι φτηνές και βοηθούν την επανάσταση, αλλοιώς θα σου κόψω τα ποδάρια παλιοαντιδραστικέ! Τ' ακούς; Ορίστε, επανάσταση σου έταξα, επανάσταση σου δίνω! Τι θές, να στη δώσω τσάμπα; Εγώ δε δίνω τσάμπα της μάνας μου, σε σένα θα δώσω; Σκάσε τώρα και βλέπε! Α, και πού είσαι! Παίρνε και κανα τηλέφωνο, βγάλε την οργή σου, να συμμετεχεις κι εσύ! Τι δηλαδή, όλα εμείς θα τα κάνουμε;»
Κι εμείς ελπίζουμε σε ένα όνειρο
Βολτάρω απομεσήμερο, στην Λόνσντέιλ στρήτ. Τον ξακουστό ελληνικό δρόμο της Μελβούρνης. Ετσι, για να πάρω μιαν ανάσα απο ακόμα μιαν αγχωτική μέρα που δεν έχει τελειώσει. Λιγοστά πια τα ελληνικά μαγαζιά, που κάποτε ανθούσαν σ' αυτόν εδώ το δρόμο. Πέρναγες και σου σπαγε τη μύτη η μυρουδιά απ το σουβλάκι που σιγοψήνουνταν στα κάρβουνα και η ευωδιά απ τα φρεσκοσερβιρισμένα πατροπαράδοτα γλυκά. Τώρα, μόνο οι μαίανδροι υπάρχουν παντού σ' όλο το μήκος του δρόμου, πάνω στις ταμπέλες με την ονομασία του δρόμου. Βουητό, αυτοκίνητα, πλήθος που βαδίζει γρήγορα και χάνεται στις εισόδους των ουρανοξυστών και στο βάθος δυο-τρία μαγαζιά με ελληνική μουσική, βιβλία και ταινίες, ενα σουβλατζίδικο, το μόνο που έχει απομείνει και μια καφετέρια, που όσο της επέτρεπαν να καπνίζουν μέσα οι θαμώνες μεσουρανούσε, τώρα με τη καπνοαπαγόρευση...άστα. Ο «ελληνικός» χωρίς τσιγάρο δε πίνεται, τέρμα. Και η φραπεδιά επίσης. Για καφέ πλέον, μόνο έξω, στα τραπεζάκια τα στιμωγμένα στην άκρη του δρόμου. Σαν τους λεπρούς.
Με τον ιδιοκτήτη, παλιοί φίλοι. Αφορμή ψάχνει αμα με δεί, να πιεί κι αυτός το καφεδάκι του στη ζούλα.
«Τι νέα απ τη πατρίδα, εσύ που ασχολιέσαι μ' αυτά;»
Σκύβω το κεφάλι, βουλιάζω στο κάθισμα και στρίβω τσιγάρο.
«Τι θές να σου πώ, τ' ακούς κι εσύ, τα ξέρεις! Τι με ρωτάς;»
Ενα πικραμένο χαμόγελο σκάει στο χείλι του καθώς ανάβει κι αυτός το τσιγάρο του.
«Πεθαίνουμε Γιάννη, κι εκεί κι εδώ. Μας βάλανε αμέτι μουχαμέτη να μας εξαφανίσουν απο προσώπου γής. Λίγοι μείναμε πάνω στη γής κι έχουνε πέσει ούλοι πάνω μας. Τι να σου κάνει, μια χούφτα είμαστε, πόσο να αντέξουμε αδερφέ μου;
Γι αυτό σε ρωτάω κάθε που σε βλέπω, να μου πείς ένα νέο, μια χαρά, κάτι να πιαστώ να ελπίσω. Να, τούτο το τσιγάρο που βλέπεις, είναι το τρίτο της μέρας, ούτε το τσιγαράκι μας δε μπορούμε πια να απολάψουμε. Κόλαση γενικε η γής πια για μας και μας τυραγνάει...»
Τον κόβει η φωνή της κοπέλας του ταμείου, μέσα. Σηκώνεται μουρμουρίζοντας και τρέχει γρήγορα, αφήνοντας εμένα να προσπαθώ να χωνέψω τις τελευτίες του κουβέντες.
«Κόλαση γένικε η γής πια για μας και μας τυραγνάει...»
Το τσιγάρο σιγοκαίει ανάμεσα στα δάχτυλά μου. Ο αέρας γίνεται όλο και πιο κρύος. Ο καφές αρχίζει να κρυώνει. Τον κατεβάζω μονορούφι και σηκώνομαι.
«Που πάς, φεύγεις; Κάτσε λίγο ακόμα!»
«Με περιμένουν κάποιοι στο μαγαζί, έχω δουλίτσα. Αμα τελειώσω νωρίς, θα περάσω πάλι»
Του δίνω το πεντοδόλλαρο για το καφέ και κάνω να φύγω.
«Η πατρίδα θα πεθάνει μόνο αν την αφήσουμε Σταμάτη... Γειά χαρά!»
Στο σχολείο, σαν ήμουνα μικρός, μου άρεσε πολύ ένα ποιηματάκι του Πολέμη που λεγόταν «Τί είναι η Πατρίδα μας» Δεν ήταν βαθυστόχαστο, σαν πολλά άλλα. Ούτε είχε μέσα του δυσκολονόητες λέξεις. Και ομως, με συνέπαιρνε.
«Τι είναι η Πατρίδα μας...»
Η Πατρίδα μας που τώρα αργοσβήνει, η Πατρίδα μας που τώρα αργοπεθαίνει. Τα «άσπαρτα» ψηλά βουνά της έχουν καεί, ο ήλιος της έχει γίνει μουντός, βαρύς και επικίνδυνος, τα άστρα της πια δε φαίνονται στον ουρανό, αχνοσβήνουν. Παιδιά δεν ακούγονται πια στις πλατείες, δεν κοιτάς πια πρόσωπα γελαστά πουθενά. Μόνο στη τηλεόραση οι τηλε-περσόνες χαχανίζουν ηλίθια σε όσες γκλαμουράτες εκπομπές έχουν μείνει. Ο τρόμος και η πείνα έχουν απλώσει ενα μαύρο δίχτυ πάνω απ' τον πάλαι ποτέ καταγάλανο ουρανό της. Τα παιδιά της λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα.
Η Πατρίδα πεθαίνει...
Θυμάμαι τα λόγια του γερο-Παίσιου που διάβαζα κάποτε και που εξακολουθώ να διαβάζω και σήμερα:
«Η Πατρίδα δε θα χαθεί. Θα μεγαλουργήσει. Εχει το σχέδιό Του ο Θεός. Ακόμα κι ένας Ελληνας να μείνει στη γή, η Πατρίδα θα σωθεί. Μπόρα θα είναι, μια δοκιμασία για όλους μας. Εχετε εμπιστοσύνη στο Θεό και πίστη...»
Προσπαθώ να πιαστώ απ' τα λόγια του. Να ελπίζω. Ψάχνω να βρώ τη δύναμη. Μα, πού να τη βρώ....
Φοβάμαι.

Γιάννης Βούρος
Αυστραλία